اثر نسبت‏ های مختلف پتاسیم به منیزیم بر خشکیدگی خوشه و ویژگی‏ های کیفی انگور کشمشی بی‏ دانه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد جهاد دانشگاهی واحد آذربایجان غربی

2 عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی

چکیده

مدیریت باغ، تغذیۀ گیاه، آبیاری، ژنوتیپ، آفات و بیماری‏ها از عوامل تأثیر‏گذار بر کمّیت و کیفیت محصول به شمار می‏روند. تغذیۀ گیاه بین عوامل ذکر‏شده اهمیت زیادی دارد و نبود تعادل عناصر غذایی در خاک می‏تواند کمّیت و کیفیت انگور را تحت‏تأثیر قرار دهد. خشکیدگی خوشه‏های انگور در زمان تغییر رنگ میوه از ناهنجاری‏های مهم در تاکستان‏هاست که عامل آن نبود تعادل تغذیه‏ای بین پتاسیم و منیزیم و به‏هم خوردن نسبت این عناصر است. بنابراین، پژوهشی به‏صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی شامل فاکتور پتاسیم در سه سطح (0، 300 و600 گرم در هر تاک از منبع سولفات پتاسیم) و فاکتور منیزیم در سه سطح (0، 100 و200 گرم در هر تاک از منبع سولفات منیزیم)، در سه تکرار که هر تکرار شامل3 درخت بود در دو باغ در شهرستان ارومیه انجام گرفت. نتایج تجزیۀ نمونه‏ها نشان داد که بیشترین میزان کلروفیل برگ از تیمار سوم (200 Mg0K) به دست آمد که در مقایسه با تیمار شاهد (0 Mg0K) 4/29‏درصد افزایش داشت. اثر نسبت‏های مختلف پتاسیم به منیزیم بر میزان pH و قطر حبه‏ها معنا‏دار نبود. در طول حبه‏ها تیمار یکم (0 Mg0K)، وزن حبه‏ها تیمار چهارم (0 Mg300K)، وزن خوشه‏ها تیمار هشتم (100 Mg600 K)، مواد جامد محلول تیمار نهم (200 Mg600 K) بیشترین مقدار را داشتند. در خشکیدگی خوشه‏ها تیمارهای ششم (200 Mg300 K)، هفتم (0 Mg600 K) و هشتم بیشترین مقدار خشکیدگی را در مقایسه با سایر تیمارها داشتند. در نسبت‏های مختلف پتاسیم و منیزیم بیشترین مقدار پتاسیم مربوط به تیمار نهم (200 Mg600 K) بود که در مقایسه با شاهد 7‏درصد افزایش نشان داد. بیشترین مقدار منیزیم از تیمار سوم (200 Mg0K) به دست آمد که در مقایسه با شاهد اختلاف معنا‏دار نبود، ولی در مقایسه با تیمارهای هشتم و هفتم اختلاف معنا‏دار بود، به‏طوری‏که در مقایسه با تیمار هشتم 21‏درصد و در مقایسه با تیمار هفتم 16‏درصد افزایش جذب منیزیم داشت. نتایج نشان ‏داد که با کاربرد پتاسیم و استفاده‏نکردن از منیزیم در باغهای انگور، تعادل این دو عنصر به‏دلیل جذب زیاد پتاسیم و افزایش نسبت پتاسیم به منیزیم به‏هم می‏خورد و بیشتر صفات کیفی این محصول دچار تغییر میشود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effects of different potassium and magnesium ratios on cluster necrosis and fruit quality in grapevine cv. Bidaneh Sefid

نویسندگان [English]

  • Mohammad- Reza Dilamghani 1
  • Siyavash Hemati Asgharabadi 1
  • Hamed Doulati 2
  • Vali Agheli Mghanjouyi 1
  • Yusef Neikkhahi 1
1 Jahad Daneshghahi, West Azerbaijan, Iran
2 Research Centre of Agriculture and Natural Resources, West Azerbaijan, Iran
چکیده [English]

Vineyard management, plant nutrition, irrigation, genotype and pests and diseases are effective factors quantity and quality of crops. Among mentioned factors, plant nutrition has more importance and nutrient imbalance in soil can affect crop quantity and quality. Grape cluster necrosis at veraison time is important disorders in vineyard, because of lack of balance between potassium and magnesium in plant leaves. Therefore this research were done in two factor randomized complete block design consist of: A- potassium with three levels 0(K1). 300(K2) and 600(K3) gram per vine from potassium sulfate source), B- magnesium with three levels 0 (Mg1), 100(Mg2) and 200(Mg3) gram per vine from magnesium sulfate source), with three replication (three vine per replicate) in two vineyards of Urmia, Iran. Results showed that highest chlorophyll content was obtained in T3 (K1 Mg3) which was 29.4% more than control. Effect of different ratios of potassium and magnesium on TA, pH and berry diameter was not significant, but control treatment showed longer berries than other treatments. Berries weight was best in T4 (K2 Mg1) with 30.5% increase compared to control. Clusters with highest weight were observed in T8 (K3 Mg2). T9 (K3 Mg3) showed higher TSS than other treatments and in contrast with control had 67.5% increase in TSS. Treatments of T6(K2Mg3), T7(K3Mg1) and T8 had the highest cluster necrosis due to their high potassium/magnesium ratio. Cluster necrosis degree was decreased in second year compared to first year. At different ratios of potassium and magnesium, highest leaf potassium content observed in T9 which were 7% and 10% higher than those in control and T3, respectively. Effect of year on potassium content of leaf was significant and in first year potassium content was 41.9% higher than that of second year. Highest leaf magnesium content was observed in T3 which its potassium to magnesium ratio was low. However, it was not significantly different with control, but there was significant difference among T3, T7 and T8 which had higher potassium to magnesium ratio. In T3 treatment, magnesium content was 21 and 16% higher than that of T8 and T7, respectively. Results showed that with potassium application without magnesium usage, potassium to magnesium ratio was increased because of more absorption of potassium than magnesium, balance between potassium and magnesium level was negatively affected which resulted in reduction of crop quality.

کلیدواژه‌ها [English]

  • cluster necrosis
  • fruit quality
  • grape
  • potassium and magnesium ratio