ارزیابی تنوع ژنتیکی بین و درون توده‌های ملون ایران و رابطه آن‌ها با ژرم‌پلاسم مناطق دیگر دنیا با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

2 بخش بهنژادی گیاهی موسسه میوه‌های نیمه‌گرمسیری و مدیترانه‌ای لامایورا، مالاگا، اسپانیا

چکیده

مجموعه 18 جفت آغازگر اس‌اس‌آر برای ارزیابی تنوع ژنتیکی در 52 توده ملون شامل 24 توده از گروه‌های مختلف باغبانی ملون ایران همراه با 28 توده خارجی از کشورهای مختلف به‌کار گرفته شد. تمام جایگاه‌های ژنی ریزماهواره آزمون‌شده چندشکل بودند که مفید بودن آن‌ها برای تجزیه ژنتیکی ملون‌ها تایید گردید. تعداد 141 آلل در میان کلیه ژنوتیپ‌های بررسی‌شده یافت شد که 79 آلل با میانگین 38/4 آلل در هر جایگاه در توده‌های ایرانی دیده شد. مقادیر کم هتروزایگوتی مشاهده‌شده با میانگین 12/0 بیانگر تنوع پایین درون‌توده‌ای ملون‌های ایران است که حاکی از فقدان دگرگشنی بین توده‌ها یا نرخ بالای خویش‌آمیزی است. گزینش‌های پیاپی توسط کشاورزان برای حفظ اصالت توده‌ها ممکن است توضیحی برای مقدار نسبتا بالای هموزایگوتی مشاهده‌شده درون توده‌ها در این تحقیق باشد. مقادیر هموزایگوتی مشاهده‌شده برای توده‌های 'سوسکی‌سبز' و 'خاتونی' بعنوان عمده‌ترین توده‌های زیر کشت خربزه در ایران به‌ترتیب 98/0 و 99/0 بود. بالاترین میزان چند‌شکلی با 100 درصد جایگاه ژنی چند‌شکل در توده‌های گروه دستنبو (Dudaim) یافت شد. میانگین فاصله ژنتیکی میان توده‌های ایرانی 67/0 بود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Genetic diversity between and within Iranian melon accessions, and their relationships with melon germplasm of diverse origins, using microsatellite markers

چکیده [English]

A set of 18 Simple Sequence Repeat (SSR) primer pairs was employed to assess the genetic diversity in a collection of 52 melon genotypes that consisted of 24 melon accessions representing different horticultural groups of Iranian cultivated melons, along with 28 reference accessions from diverse foreign geographical origins. All the studied SSR loci were polymorphic, confirming their potential for genetic analysis in melons. A total number of 141 alleles were detected among all the genotypes, out of which 79 alleles with an average of 4.38 alleles per locus were observed for the Iranian accessions. The low variability within Iranian melon accessions was reflected by the low values of the observed heterozygosity (with an average of 0.12), indicating either a lack of intercrossing between accessions or a high rate of inbreeding. Consecutive selections by farmers for keeping accession traits might be considered as an explanation for the relatively high observed homozygosity. Values of observed homozygosity for ‘Suski-e sabz’ and ‘Khatouni’, as the most cultivated melons in Iran, amounted to 0.98 and 0.99, respectively. The highest level of polymorphism was detected among the Group Dudaim populations (with 100 percent of polymorphic loci).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cucumis melo
  • Homozygosity
  • dudaim
  • Genetic distance