قاسم حسنی؛ علیرضا فرخزاد؛ عزیز مجیدی؛ ابراهیم سپهر
چکیده
این آزمایش با هدف ارزیابی نه پایه رویشی سیب شامل MM106، M26، Ottawa3، Suporter4، M9،M7 ،P22 ، MM111 و پایه محلی گمی الماسی نسبت به مقادیر مختلف بور (صفر، 15، 30، 45 و 60 میلی‌گرم بور در کیلوگرم خاک) به‌صورت فاکتوریل بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی انجام گردید. نتایج نشان داد با افزایش غلظت بور در خاک، ارتفاع نهال، شاخص سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، محتوی نسبی آب ...
بیشتر
این آزمایش با هدف ارزیابی نه پایه رویشی سیب شامل MM106، M26، Ottawa3، Suporter4، M9،M7 ،P22 ، MM111 و پایه محلی گمی الماسی نسبت به مقادیر مختلف بور (صفر، 15، 30، 45 و 60 میلی‌گرم بور در کیلوگرم خاک) به‌صورت فاکتوریل بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی انجام گردید. نتایج نشان داد با افزایش غلظت بور در خاک، ارتفاع نهال، شاخص سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، محتوی نسبی آب برگ، شاخص کلروفیل و میزان رشد رویشی در همه پایهها در مقایسه با شاهد کاهش یافت. همچنین با افزایش مقدار بور در خاک دمای برگ، میزان نشت یونی و مالوندیآلدهید افزایش یافت. اندازهگیری فعالیت آنزیمهای آسکوربات پراکسیداز و سوپر اکسید دسموتاز در برگ نشان داد فعالیت این آنزیمها با افزایش مقدار بور در خاک، در ابتدا افزایش و سپس کاهش یافت. براساس نتایج تجزیه برگی، مقدار بور اندازهگیریشده در برگ پایه‌های M26 و P22 کمتر از پایه‌های دیگر بود. ارزیابی اندازهگیریهای رویشی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی نشان داد پایه‌های رویشی M26 و P22 در سطوح بور بیشتر از 45 میلی‌گرم در کیلو گرم خاک متحمل تر از پایه‌های دیگر بودند.
