علوم سبزی
نعیمه سلطانی
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر تیمارهای پس از برداشت پوترسین و لاکتاتکلسیم بر کیفیت انبارمانی میوه فلفل دلمه‌ای در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار، در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل غوطهوری میوه‌های فلفل دلمه‌ای بهمدت 5 دقیقه در محلول‌های پوترسین با غلظت‌های ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر تیمارهای پس از برداشت پوترسین و لاکتاتکلسیم بر کیفیت انبارمانی میوه فلفل دلمه‌ای در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار، در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل غوطهوری میوه‌های فلفل دلمه‌ای بهمدت 5 دقیقه در محلول‌های پوترسین با غلظت‌های 1 و 2 میلیمولار و اسپری با محلول‌های لاکتاتکلسیم 2 و 3 میلیگرم در لیتر بودند و از غوطهور کردن میوه‌ها در آب مقطر، بهعنوان شاهد استفاده شد. سپس میوه‌ها به انبار سرد با دما‌ی 8±1 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 90±5 درصد منتقل شدند. پارامترهای درصد کاهش وزن، شدت پوسیدگی، میزان کلروفیل کل، میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز، میزان فعالیت آنزیم پلیفنلاکسیداز، میزان اسیدآسکوربیک و نشت یونی در پایان 33 روز انبارمانی اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد میوه‌های تیمارشده با پوترسین 2 میلیمولار درصد کاهش وزن، شدت پوسیدگی و نشت یونی کمتری داشتند و میزان کلروفیل کل، فعالیت آنزیم پراکسیداز، فعالیت آنزیم پلیفنلاکسیداز و اسیدآسکوربیک در آن‌ها بیشتر بود. بهطور کلی تیمار پوترسین 2 میلیمولار بهترین تیمار به لحاظ حفظ خصوصیات کیفی و فیزیولوژیکی میوه‌ها بود. با توجه به نتایج این پژوهش، استفاده از این پوشش خوراکی برای افزایش عمر انبارمانی میوه فلفل دلمه‌ای قابل توصیه می‌باشد.
