مریم دهستانی اردکانی؛ یونس مستوفی
چکیده
کاهش ارزش اقتصادی میوههای برداشت‌شده، در نتیجۀ فساد قارچی پس از برداشت رخ می‌دهد که میتوان با استفاده از پوششهای خوراکی آن‌ها را کنترل کرد.انگور به‌عنوان یکی از میوههای بسیار فسادپذیر در معرض عامل‌های قارچی به‌ویژه Botrytis cinerea است. در این پژوهش، از اسانس آویشن برای جایگزینی تیمارهای قارچکش به‌منظور حفاظت در برابر بیماریهای ...
بیشتر
کاهش ارزش اقتصادی میوههای برداشت‌شده، در نتیجۀ فساد قارچی پس از برداشت رخ می‌دهد که میتوان با استفاده از پوششهای خوراکی آن‌ها را کنترل کرد.انگور به‌عنوان یکی از میوههای بسیار فسادپذیر در معرض عامل‌های قارچی به‌ویژه Botrytis cinerea است. در این پژوهش، از اسانس آویشن برای جایگزینی تیمارهای قارچکش به‌منظور حفاظت در برابر بیماریهای قارچی و افزایش عمر پس از برداشت انگور استفاده شد. هنگامیکه میزان کل مواد جامد قابل حل (TSS) میوهها در حدود 20 بود برداشت و پس از تلقیح با قارچ Botrytis cinerea با 0، 150 و300 میکرولیتر بر لیتر اسانس آویشن تیمار شدند و در بستههای در حدود 200 گرمی بستهبندی و سپس در انبار °C2±0 و رطوبت نسبی 90درصد به مدت 60 روز نگهداری شدند. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. پس از تیمار، تغییر وزن، رنگ، pH، فساد، صفات کیفی و حسی میوهها اندازهگیری شدند. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که اسانس آویشن میزان کاهش وزن، فساد، ترکخوردگی و ریزش را کاهش و کیفیت حبهها را حفظ کرده است. با گذشت زمان میزان درخشندگی، زاویۀ هیو و شاخص خلوص رنگ (کروما) در میوهها کاهش یافت. همچنین میزان درخشندگی میوههای تیمارشده کمتر از شاهد بود. میزان مواد جامد قابل حل و اسیدیتۀ قابل عیارسنجی (تیتراسیون) نیز با گذشت زمان به ترتیب افزایش و کاهش یافت. با افزایش غلظت اسانس، رشد قارچ به‌طور معنیداری کاهش یافت، اما غلظت اسانس تفاوت معنیداری در بیشتر صفات مورد بررسی مانند کاهش وزن، درخشندگی، زاویۀ هیو، خلوص رنگ، قهوهای شدن، سفتی، ترکخوردگی و ریزش حبهها ایجاد نکرد.
