علوم میوه
زهرا خنامانی؛ سید حسین میردهقان؛ محمد حسین شمشیری؛ حسین حکیم آبادی
چکیده
یکی از راهکار‌های افزایش ماندگاری فراورده‌های باغبانی، کاربرد پیش و پس از برداشت پلی‌آمین‌ها است. این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر پلی‌آمین پوتریسین بر کیفیت پستۀ تازه در دوره‌های انبارداری انجام شده است. پسته‌های تازۀ رقم‌های فندقی و کله‌قوچی به روش غوطهوری در محلولهای پوتریسین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) به مدت هشت دقیقه تیمار ...
بیشتر
یکی از راهکار‌های افزایش ماندگاری فراورده‌های باغبانی، کاربرد پیش و پس از برداشت پلی‌آمین‌ها است. این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر پلی‌آمین پوتریسین بر کیفیت پستۀ تازه در دوره‌های انبارداری انجام شده است. پسته‌های تازۀ رقم‌های فندقی و کله‌قوچی به روش غوطهوری در محلولهای پوتریسین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) به مدت هشت دقیقه تیمار شدند و پس از خشک شدن در بسته (ظرف‌های پلاستیکی) قرارگرفته و در دمای 1±5/1 درجۀ سلسیوس سردخانه نگهداری شدند. نتایج به‌دست‌آمده از آزمایش نشان داد، پس از 45 روز انبارداری تیمار پوتریسین 2 میلی‌مولار با میانگین 97/1 درصد کمترین میزان کاهش وزن را نسبت به شاهد (95/3 درصد) نشان داد. تیمار پوتریسین 2 میلی‌مولار با میانگین 3/2 کیلوگرم نیرو مؤثرترین تیمار برای حفظ سفتی بوده است. در پایان زمان انبارداری، تیمارهای پوتریسین سبب کاهش آلودگی میکروبی در هر دو رقم شدند. در دورۀ نگهداری نیز تیمار پوتریسین 2 میلی‌مولار پس از گذشت 45 روز از آغاز انبارداری با میانگین log cfu g-132/1 کمترین و نمونه‌های شاهد با میانگین log cfu g-115/3 بیشترین میزان آلودگی را نشان دادند. پسته‌های تازه تیمارنشده افزایش در میزان اسیدیته، پراکسید، طعم و مزۀ نامطلوب (تندی)، کاهش در میزان قند، شاخص‌های مختلف رنگ را نشان دادند. همۀ این تغییرپذیری‌ها به‌صورت معنیداری تحت تأثیر تیمارهای پوتریسین به تأخیر افتادند.
افسانه شول؛ محمد حسین شمشیری؛ عبدالرضا اخگری؛ مجید اسماعیلی زاده
چکیده
به‌منظور بررسی اثر همزیستی قارچ میکوریز آربسکولار(Glomusmosseae) و باکتری سودوموناس فلورسنس[1] سویه P52 بر رشد رویشی دانهالهای پستۀ رقم قزوینی در شرایط تنش خشکی، آزمایشی با چهار سطح تنش خشکی (100درصد ظرفیت مزرعه به‌منزلۀ شاهد و سطوح 75، 50 و 25 درصد ظرفیت مزرعه) و چهار سطح از کود زیستی[2] (گیاهان بدون میکوریز و باکتری به‌منزلۀ گیاهان شاهد، ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر همزیستی قارچ میکوریز آربسکولار(Glomusmosseae) و باکتری سودوموناس فلورسنس[1] سویه P52 بر رشد رویشی دانهالهای پستۀ رقم قزوینی در شرایط تنش خشکی، آزمایشی با چهار سطح تنش خشکی (100درصد ظرفیت مزرعه به‌منزلۀ شاهد و سطوح 75، 50 و 25 درصد ظرفیت مزرعه) و چهار سطح از کود زیستی[2] (گیاهان بدون میکوریز و باکتری به‌منزلۀ گیاهان شاهد، تیمار میکوریز، تیمار باکتری و تیمار ترکیبی میکوریز و باکتری) اجرا شد. در این آزمایش کاربرد باکتری به‌تنهایی و همچنین در سطوح مختلف خشکی نتوانست بر آلودگی ریشه تأثیر‌گذار باشد اما افزایش تنش خشکی به‌تنهایی سبب افزایش آلودگی ریشه شد. بیشترین تعداد و سطح برگ، ارتفاع ساقه، وزن خشک برگ و ساقه در تنش خشکی 50درصد ظرفیت مزرعه نسبت به شاهد مشاهده شد. با افزایش تنش خشکی طول ریشه افزایش یافت. وزن خشک ساقه، طول ریشه و سطح برگ در تیمار میکوریز و تیمار ترکیبی باکتری و میکوریز نسبت به شاهد بیشتر بود که افزایش طول ریشه نسبت به شاهد تفاوت معنادار داشت. حداقل تعداد برگ، سطح برگ، قطر ساقه، طول ریشه و وزن خشک ساقه در تیمار باکتری نسبت به شاهد مشاهده شد. حجم ریشه و وزن خشک ریشه بیشترین میزان خود را در تیمار باکتری نشان دادند، که نسبت به شاهد اختلاف آن معنادار بود. در‌مجموع تیمار تلفیقی میکوریز و باکتری بیشترین تأثیر را بر افزایش رشد رویشی دانهالهای پسته بر جای گذاشت و از نظر رطوبتی گیاهان بهترین رشد را در شرایط 50درصد ظرفیت مزرعه داشتند.
[1] .Pseudomonas fluorescens
[2] .Biofertilizer
