فاطمه نوروزی فاز؛ سیدحسین میردهقان؛ حمیدرضا کریمی؛ حسین علایی
چکیده
توت‌فرنگی عمر انبارمانی پایینی دارد و ازآنجاکه به‌صورت تازه‌خوری مصرف می‌شود، استفاده از روش‌های سالم و طبیعی برای افزایش عمر انباری آن ضروری است. در این پژوهش، تأثیر سطوح مختلف اسانس‌های تیمول و منتول (0؛ آب مقطر، شاهد؛ 5، 10 و 15 میکرولیتر) به‌صورت تدخینی در بسته‌بندی با پوشش سلوفان در حفظ کیفیت پس از برداشت میوة توت‌فرنگی بررسی ...
بیشتر
توت‌فرنگی عمر انبارمانی پایینی دارد و ازآنجاکه به‌صورت تازه‌خوری مصرف می‌شود، استفاده از روش‌های سالم و طبیعی برای افزایش عمر انباری آن ضروری است. در این پژوهش، تأثیر سطوح مختلف اسانس‌های تیمول و منتول (0؛ آب مقطر، شاهد؛ 5، 10 و 15 میکرولیتر) به‌صورت تدخینی در بسته‌بندی با پوشش سلوفان در حفظ کیفیت پس از برداشت میوة توت‌فرنگی بررسی شد. ویژگیهای کیفی میوهها پس از 0، 10 و 17 روز نگهداری در دمای Cº1±2 و رطوبت نسبی 5±90درصد ارزیابی شد. تیمار اسانس موجب حفظ سفتی، افزایش شاخص کروما و درخشندگی و کاهش تغییرپذیری رنگ و وزن نسبت به شاهد شد. این تیمار بر اسید کل، ویتامین ث و مواد جامد محلول اثر معنیداری نداشت، اما با افزایش زمان انبارمانی از میزان آنها کاسته شد. آنتوسیانین و فعالیت پاداکسندگی (آنتیاکسیدانی) طی انبارمانی در آغاز افزایش و پسازآن کاهش نشان دادند و منتول 5 میکرولیتر سبب افزایش معنیدار ترکیبهای فنلی نسبت به شاهد شد. اسانس تیمول تا حدودی سبب تغییر مزه و بوی میوهها شد. با توجه به نبود تأثیر نامطلوب منتول بر بو و مزه نسبت به تیمول و تأثیر مثبت آن بر ویژگیهای کیفی میوه، منتول میتواند بهعنوان یک عامل فعال در بسته‌بندی توت‌فرنگی استفاده شود.
