اعظم رنجبر؛ اصغر رمضانیان؛ شهرام شکرفروش
چکیده
بهمنظور حفظ صفات کیفی، ویژگیهای حسی و کاهش آلودگی میکروبی بذرپوشینههای انار رقم رباب نیریز، اثر ترکیبی بستهبندی با دو نوع پوشش پلیمری و غلظتهای مختلف سینامالدئید، آزمایشی بهصورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. عامل اول پوششهای پلیمری در دو سطح (پلیاتیلن + پلیاستر و بیاکسیلاریارینتتپلیپروپیلن)، ...
بیشتر
بهمنظور حفظ صفات کیفی، ویژگیهای حسی و کاهش آلودگی میکروبی بذرپوشینههای انار رقم رباب نیریز، اثر ترکیبی بستهبندی با دو نوع پوشش پلیمری و غلظتهای مختلف سینامالدئید، آزمایشی بهصورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. عامل اول پوششهای پلیمری در دو سطح (پلیاتیلن + پلیاستر و بیاکسیلاریارینتتپلیپروپیلن)، عامل دوم غلظتهای سینامالدئید در چهار سطح (صفر، 100، 150 و 200 میکرولیتر در لیتر) و عامل سوم زمان نمونهبرداری در شش سطح (روزهای صفر، 5، 10، 15، 20 و 25) بود. بهترین ویژگیهای حسی بذرپوشینه انار مربوط به روزهای اول انبارمانی بود و با گذشت زمان مطلوبیت عطر و طعم کاهش یافت. تغییرات ویژگیهای حسی و پارامترهای کیفی مرتبط با آن در تیمار بستهبندی با پوشش پلیمری پلیاتیلن + پلیاستر حاوی سینامالدئید 200 میکرولیتر در لیتر نسبت به سایر تیمارها کمتر بود. کمترین تعداد کلنی کپک و مخمر، باکتریهای مزوفیل هوازی و باکتریهای سایکروفیل مربوط به پوشش پلیاتیلن + پلیاستر و غلظت 200 میکرولیتر در لیتر سینامالدئید در روز صفر انبارمانی بود که با پوشش پلیمری پلیاتیلن + پلیاستر حاوی غلظت 100 و 150 میکرولیتر در لیتر سینامالدئید و پوشش پلیمری بیاکسیلاریارینتتپلیپروپیلن حاوی غلظت 100، 150 و 200 میکرولیتر در لیتر سینامالدئید در همان روز تفاوت معنیداری نداشت. تیمار پوشش پلیمری پلیاتیلن + پلیاستر حاوی 200 میکرولیتر در لیتر سینامالدئید باعث افزایش ماندگاری بذرپوشینه انار تا 25 روز شد. پوشش پلیمری پلیاتیلن + پلیاستر حاوی غلظت 200 میکرولیتر در لیتر سینامالدئید باعث حفظ صفات کیفی و ویژگیهای حسی بذرپوشینهها همراه با حداقل آلودگی میکروبی در مدت انبارمانی شد.
علوم میوه
اصغر رمضانیان؛ پگاه احمدی؛ فریبرز حبیبی
چکیده
در این پژوهش، تأثیر پوششهای خوراکی کیتوزان، نانوکیتوزان، متیلسلولز و پکتین بر حفظ ترکیبهای زیست فعال و افزایش ماندگاری اناردانۀ رقم رباب نیریز (Punica granatum L. cv. Rabbab-e-Neyriz) بررسی شد. اناردانهها با محلول کیتوزان 5/1 درصد، متیلسلولز 3 درصد، پکتین 3 درصد و نانوکیتوزان خالص (100 درصد) پوشانده شدند و در دمای 5 درجۀ سلسیوس به مدت 16 روز ...
بیشتر
در این پژوهش، تأثیر پوششهای خوراکی کیتوزان، نانوکیتوزان، متیلسلولز و پکتین بر حفظ ترکیبهای زیست فعال و افزایش ماندگاری اناردانۀ رقم رباب نیریز (Punica granatum L. cv. Rabbab-e-Neyriz) بررسی شد. اناردانهها با محلول کیتوزان 5/1 درصد، متیلسلولز 3 درصد، پکتین 3 درصد و نانوکیتوزان خالص (100 درصد) پوشانده شدند و در دمای 5 درجۀ سلسیوس به مدت 16 روز نگهداری و با فاصلۀ زمانی هر چهار روز یکبار ارزیابی شدند. در پایان 16 روز نگهداری در دمای 5 درجۀ سلسیوس در همۀ نمونهها بهجز نمونههای تیمارشده با کیتوزان 5/1 درصد، آلودگی قارچی مشاهده شد. بیشترین و کمترین کاهش وزن اناردانهها به ترتیب در تیمار شاهد و تیمار کیتوزان 5/1 درصد به دست آمد. پوششهای خوراکی بهویژه کیتوزان بهطور معنیداری از کاهش میزان آنتوسیانین کل و اسید آسکوربیک اناردانهها جلوگیری کردند. فنول کل و فعالیت پاداکسندگی (آنتیاکسیدانی) آبمیوه در مدت انبارداری کاهش یافت، هرچند پوشش کیتوزان بهطور معنیداری باعث حفظ ترکیبهای زیست فعال شد. پوششهای خوراکی بهویژه کیتوزان باعث حفظ مواد جامد محلول، اسیدیتۀ کل و شاخص طعم آبمیوه در مقایسه با شاهد شد. در کل، تیمار کیتوزان بهطور مؤثری باعث کاهش از دست دادن آب، کاهش ضایعات اناردانهها و حفظ ترکیبهای زیست فعال در مدت انبارداری شد.