علوم میوه
سعید سهیلی وند؛ امیر موسوی؛ محمدرضا صفر نژاد؛ ناصر فرخی؛ مسعود توحید فر؛ محسن مردی؛ سید مهدی علوی
چکیده
در این تحقیق، پیوند ex vitro، برای نجات شاخساره‌های بدون ریشۀ ناشی از کشت بافت و انتقال ژن لیموترش (Citrus aurantifolia L.)، انجام و تأثیر عامل‌های مختلفی مانند نوع و اندازۀ پیوندک، نوع پیوند، شرایط نگهداری گیاهچههای پیوندی و استفاده از محیط کشت غذایی در اطراف محل پیوند، بررسی شد. نتایج نشان داد، بهترین بازدهی با استفاده از روش متداول پارافیلم ...
بیشتر
در این تحقیق، پیوند ex vitro، برای نجات شاخساره‌های بدون ریشۀ ناشی از کشت بافت و انتقال ژن لیموترش (Citrus aurantifolia L.)، انجام و تأثیر عامل‌های مختلفی مانند نوع و اندازۀ پیوندک، نوع پیوند، شرایط نگهداری گیاهچههای پیوندی و استفاده از محیط کشت غذایی در اطراف محل پیوند، بررسی شد. نتایج نشان داد، بهترین بازدهی با استفاده از روش متداول پارافیلم پیچی، در شرایط محیطی کنترلشده و با اندازههای پیوندک بزرگتر و چوبیتر به دست میآید. تزریق محلول غذایی در محل پیوندک، در میزان موفقیت پیوند، تفاوت معنیداری با شاهد نشان نداد. ولی کاربرد محیط غذایی MS آگاردار در محل پیوند، در مقایسه با پارافیلم پیچی، موفقیت ریزپیوندی ex vitro را بالا برد و نشان داد، میتواند بهعنوان نگهدارندۀ پیوندک روی پایه، محافظ رطوبت پیوندک و تأمینکنندۀ مواد غذایی آن، در روزهای اولیه عمل کرده و در سازگاری تدریجی پیوندک به محیط in vivo کمک کند.
