قاسم حسنی؛ علیرضا فرخزاد؛ عزیز مجیدی؛ ابراهیم سپهر
چکیده
این آزمایش با هدف ارزیابی نه پایه رویشی سیب شامل MM106، M26، Ottawa3، Suporter4، M9،M7 ،P22 ، MM111 و پایه محلی گمی الماسی نسبت به مقادیر مختلف بور (صفر، 15، 30، 45 و 60 میلیگرم بور در کیلوگرم خاک) بهصورت فاکتوریل بر پایه بلوکهای کامل تصادفی انجام گردید. نتایج نشان داد با افزایش غلظت بور در خاک، ارتفاع نهال، شاخص سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، محتوی نسبی آب ...
بیشتر
این آزمایش با هدف ارزیابی نه پایه رویشی سیب شامل MM106، M26، Ottawa3، Suporter4، M9،M7 ،P22 ، MM111 و پایه محلی گمی الماسی نسبت به مقادیر مختلف بور (صفر، 15، 30، 45 و 60 میلیگرم بور در کیلوگرم خاک) بهصورت فاکتوریل بر پایه بلوکهای کامل تصادفی انجام گردید. نتایج نشان داد با افزایش غلظت بور در خاک، ارتفاع نهال، شاخص سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، محتوی نسبی آب برگ، شاخص کلروفیل و میزان رشد رویشی در همه پایهها در مقایسه با شاهد کاهش یافت. همچنین با افزایش مقدار بور در خاک دمای برگ، میزان نشت یونی و مالوندیآلدهید افزایش یافت. اندازهگیری فعالیت آنزیمهای آسکوربات پراکسیداز و سوپر اکسید دسموتاز در برگ نشان داد فعالیت این آنزیمها با افزایش مقدار بور در خاک، در ابتدا افزایش و سپس کاهش یافت. براساس نتایج تجزیه برگی، مقدار بور اندازهگیریشده در برگ پایه‌های M26 و P22 کمتر از پایه‌های دیگر بود. ارزیابی اندازهگیریهای رویشی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی نشان داد پایه‌های رویشی M26 و P22 در سطوح بور بیشتر از 45 میلیگرم در کیلو گرم خاک متحمل تر از پایه‌های دیگر بودند.
محمدامین میرزاابوالقاسمی؛ میترا اعلایی؛ عزیزاله خیری؛ زهرا قهرمانی
چکیده
به منظور ارزیابی تأثیر گاما آمینو بوتیریک اسید و اسپرمین بر برخی از ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گل محمدی، آزمایشی بر پایهی طرح کاملا تصادفی در بهار و تابستان 1396 در دانشگاه زنجان در سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سه غلظت محلولپاشی گاما آمینو بوتیریک اسید (یک، پنج و 10 میلیمولار) و سه غلظت اسپرمین ( نیم، یک ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تأثیر گاما آمینو بوتیریک اسید و اسپرمین بر برخی از ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گل محمدی، آزمایشی بر پایهی طرح کاملا تصادفی در بهار و تابستان 1396 در دانشگاه زنجان در سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سه غلظت محلولپاشی گاما آمینو بوتیریک اسید (یک، پنج و 10 میلیمولار) و سه غلظت اسپرمین ( نیم، یک و 5/1 میلیمولار) بودند. صفات مورد ارزیابی شامل صفات مورفولوژیکی (ارتفاع گیاه، تعداد گل، تعداد شاخه گل‌دهنده، قطر سایه انداز گیاه، متوسط تعداد گل در شاخه، وزن خشک گلبرگ) و صفات فیزیولوژیکی (کلروفیل کل، کلروفیلa، کلروفیل b، کاروتنوئید، فلاونوئید برگ و گلبرگ و فعالیت آنزیم پراکسیداز) بودند. نتایج نشان داد همه صفات، به جزء ارتفاع گیاه، قطر سایه انداز گیاه و شمار شاخههای گل‌دهنده در مقایسه با شاهد دارای تفاوت معنیدار بودند. بر اساس نتایج غلظت پنج میلیمولار گاما آمینو بوتیریک اسید و غلظت یک میلیمولار اسپرمین باعث بهبود صفات مورفوفیزیولوژیکی در مرحله زایشی شدند.
حسین گرگینی شبانکاره؛ سارا خراسانی نژاد؛ حسن سلطانلو؛ وحید شریعتی
چکیده
خشکی از مهمترین عوامل محدودکننده رشد گیاهان در سرتاسر جهان و شایع‌ترین تنش محیطی بوده و اسیدآبسیزیک (ABA) نقش مهمی در راه‌اندازی و هماهنگی بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در کاهش تنش اکسیداتیو دارد. بهمنظور مطالعه اثر محلولپاشی اسیدآبسیزیک بر عملکرد، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و محتوای پرولین اسطوخودوس (Lavendula ...
بیشتر
خشکی از مهمترین عوامل محدودکننده رشد گیاهان در سرتاسر جهان و شایع‌ترین تنش محیطی بوده و اسیدآبسیزیک (ABA) نقش مهمی در راه‌اندازی و هماهنگی بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در کاهش تنش اکسیداتیو دارد. بهمنظور مطالعه اثر محلولپاشی اسیدآبسیزیک بر عملکرد، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و محتوای پرولین اسطوخودوس (Lavendula angustifolia cv. Organic Munestead) تحت تنش کم‌آبیاری، آزمایشی گلدانی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار به‌اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش در چهار سطح رژیم‌های آبیاری (شامل 100-90، 80-70، 60-50 و 40-30 درصد ظرفیت زراعی (FC)) و سه سطح محلولپاشی ABA (شامل صفر، 15 و 30 میکرومولار در لیتر) لحاظ گردید. صفات در مرحله گلدهی اندازهگیری شدند. کم‌آبیاری در بیشترین سطح، منجربه افزایش91/0درصدی پرولین و کاهش 88/29 درصدی کارتنوئید برگ نسبت به شاهد گردید. ABA نیز بر تمامی صفات موردبررسی، بجز کارتنوئید، اثر معنیدار داشت. بیشترین فعالیت CAT، POD و SOD در 30 میکرومولار در لیتر ABA در شرایط رژیم آبیاری 40-30 درصد FC حاصل شد، درحالیکه بیشترین میزان فعالیت آنتی‌اکسیدانی‌کل (54/70 میلیگرم بر گرم وزن خشک) از کاربرد 15 میکرومولار در لیتر ABA در 60-50 درصد FC و پرولین (51/2 میلیگرم بر گرم وزن خشک) از محلولپاشی 15 میکرومولار ABA در 40-30 درصد FC مشاهده شد. بیشترین میزان وزن تازه و خشک اندام هوایی و وزن خشک ریشه از عدم کاربرد ABAدر 100-90 درصد FC حاصل شد. می‌توان بیان داشت که ABA در شرایط تنش کم آبیاری با افرایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی، باعث کاهش اثرات منفی تنش کم آبیاری در اسطوخودوس شد.
نسیم زرین؛ محمود شور؛ علی تهرانی فر؛ زهرا کریمیان
چکیده
به منظور تسریع زمان گلدهی در چهار رقم داوودی دیرگلده، تأثیر غلظتهای مختلف اسید‌جیبرلیک و طول روز بر زمان گلدهی و برخی خصوصیت‌های کمی و کیفی، آزمایشی بهصورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار اجرا شد. رقم شامل رقمهای آریامنش، رکسانا، دینا و اوران بودند. تیمار اسید‌جیبرلیک در چهار سطح (0، 75، ...
بیشتر
به منظور تسریع زمان گلدهی در چهار رقم داوودی دیرگلده، تأثیر غلظتهای مختلف اسید‌جیبرلیک و طول روز بر زمان گلدهی و برخی خصوصیت‌های کمی و کیفی، آزمایشی بهصورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار اجرا شد. رقم شامل رقمهای آریامنش، رکسانا، دینا و اوران بودند. تیمار اسید‌جیبرلیک در چهار سطح (0، 75، 150 و 300 میلیگرم بر لیتر) و زمان محلولپاشی در دو سطح (30 و 45 روز بعد از انتقال نشا) اعمال شدند. تیمار طول روز در سه سطح شامل 16ساعت روشنایی- 8 ساعت تاریکی (شاهد)، 12 ساعت روشنایی- 12 ساعت تاریکی و 8 ساعت روشنایی و 16 ساعت تاریکی بودند. در این آزمایش کرت اصلی و فرعی به ترتیب طول روز و اسید جیبرلیک بودند. صفات مورد مطالعه شامل طول ساقه گل‌دهنده، تعداد گل، قطرگل، وزن خشک گل و برگ، محتوی رنگیزه‌های فتوسنتزی، پراکسیداز و تعداد روز تا گلدهی بود. نتایج نشان داد بیشترین تعداد گل، قطر و وزن خشک گل در تیمار 300 میلیگرم بر لیتر اسید‌جیبرلیک و 16 ساعت تاریکی حاصل شد. زمان گلدهی نیز در تیمار 300 میلیگرم بر لیتر اسید‌جیبرلیک و 16 ساعت تاریکی نسبت به شاهد حدود 21 روز تسریع گردید. همچنین رقم دینا به عنوان بهترین رقم در پاسخ به سطوح مختلف اسید جیبرلیک و کاهش طول روز شناخته شد، به‌طوری که تعداد روز تا رسیدن به گلدهی در این رقم نسبت به سایر رقمهای مورد آزمایش کاهش قابل توجهی نشان داد.
مارال اقدم؛ معظم حسن پور اصیل؛ محمود قاسم نژاد؛ سید امیر عباس موسوی
چکیده
گل ژربرا به تیره کلاهپرکسانان تعلق دارد و یکی از پنج گل برتر دنیا از لحاظ میزان تولید و مصرف محسوب میشود که ارزش اقتصادی زیادی در صنعت بین‌المللی گلهای شاخه‌بریده دارد. در این مطالعه کاربرد قبل از برداشت کلسیم از منابع کلرید کلسیم و نیترات کلسیم در چهار غلظت 0، 5/0، 1 و 5/1 درصد به صورت محلول پاشی برگی در سه مرحله، بر کیفیت پس از ...
بیشتر
گل ژربرا به تیره کلاهپرکسانان تعلق دارد و یکی از پنج گل برتر دنیا از لحاظ میزان تولید و مصرف محسوب میشود که ارزش اقتصادی زیادی در صنعت بین‌المللی گلهای شاخه‌بریده دارد. در این مطالعه کاربرد قبل از برداشت کلسیم از منابع کلرید کلسیم و نیترات کلسیم در چهار غلظت 0، 5/0، 1 و 5/1 درصد به صورت محلول پاشی برگی در سه مرحله، بر کیفیت پس از برداشت گل شاخه‌بریده ژربرا در سیستم کشت هیدروپونیک مورد ارزیابی قرارگرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. بهمنظور ارزیابی اثر تیمارها بر ماندگاری، گلهای تولیدی در محلول گلجای حاوی 200 میلیگرم در لیتر هیدروکسی کوینولین سولفات در دمای 20 درجه سلسیوس قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کاربرد 1 درصد کلرید کلسیم بهترتیب سبب افزایش معنیدار 13/6 و 5 روز ماندگاری بیشتر نسبت به شاهد در ارقام اینتنس و رزالین شد. تیمارهای کلرید کلسیم و نیترات کلسیم در افزایش وزن تر نسبی به دلیل افزایش جذب محلول مؤثر بودند. همچنین نتایج نشان داد که کاربرد هر دو منبع کلسیم سبب تأخیر پیری در گل و افزایش پروتئین، آنتوسیانین و محتوای کلسیم ساقه و کاهش نشت یونی و مالوندیآلدهید در انتهای دوره نگهداری شدند. تیمار قبل از برداشت کلسیم سبب افزایش معنیدار فعالیت آنزیمهای پراکسیداز (POD) و فنیل آلانین آمونیالیاز (PAL) در هر دو رقم ژربرا شد و بیشترین و کمترین فعالیت POD و PAL بهترتیب در رقمهای اینتنس و رزالین به‌دست آمد. درمجموع نتایج نشان داد که تیمارهای کلسیم قبل از برداشت (به‌خصوص غلظت 1 درصد کلرید کلسیم) سبب افزایش معنیدار در ماندگاری و حفظ کیفیت پس از برداشت دو رقم گل شاخه‌بریده ژربرا گردید.
علوم سبزی
فرنوش جعفری؛ جابر پناهنده؛ علی رضا مطلبی آذر؛ موسی ترابی
چکیده
بهمنظور مطالعه واکنش گیاه سیبزمینی در شرایط درونشیشهای به تنش اسمزی و دمایی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. عامل اول چهار سطح تنش اسمزی ناشی از پلیاتیلنگلیکول 6000 شامل شاهد، 5/0- ، 1- و 5/1- مگاپاسکال بهترتیب معادل صفر، 200 گرم در لیتر، 300 گرم در لیتر و 370 گرم ...
بیشتر
بهمنظور مطالعه واکنش گیاه سیبزمینی در شرایط درونشیشهای به تنش اسمزی و دمایی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. عامل اول چهار سطح تنش اسمزی ناشی از پلیاتیلنگلیکول 6000 شامل شاهد، 5/0- ، 1- و 5/1- مگاپاسکال بهترتیب معادل صفر، 200 گرم در لیتر، 300 گرم در لیتر و 370 گرم در لیتر از ماده PEG-6000 بود و عامل دوم دما در سه سطح شامل 15، 25 و 35 درجه سانتیگراد روی گیاهچههای سه کلون امیدبخش 143، 301 و 306 و دو رقم تجاری پیکاسو و مارفونا در محیط کشت MS اعمال شدند. صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مانند مقدار آب نسبی برگ (RWC)، میزان نشت الکترولیت (EL)، مقدار پرولین و فعالیت آنزیمهای کاتالاز (CAT)، پراکسیداز (POX) و اسکورباتپراکسیداز (APX) و محتوی پروتئین اندازهگیری شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر ساده سه عامل و همچنین اثر متقابل عاملهای مورد مطالعه در سطح احتمال یک درصد بر صفات یادشده به‌استثنای محتوی پروتئین، تأثیر معنیداری داشتند. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که با افزایش دما و مقدار پلیاتیلنگلیکول از میزان آب نسبی برگها کاسته شد، اما میزان نشت الکترولیت، مقدار پرولین، فعالیت آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز و آسکورباتپراکسیداز افزایش داشتند. رقم مارفونا نسبت به شرایط تنش متحملترین وکلون306 حساسترین بود، گیاهچههای آن با افزایش شدت تنش از بین رفتند. تلفیق تنش اسمزی با افزایش درجه حرارت برای گیاهچههای سیبزمینی در شرایط درونشیشهای قابلتحمل نبود، بهطوریکه تنش اسمزی 5/0- مگاپاسکال به بالا و 35 درجه سانتیگراد باعث خشکشدن گیاهچهها گردیدند.
علوم میوه
صمیرا احمدی پور؛ عیسی ارجی؛ علی عبادی؛ وحید عبدوسی
چکیده
بهمنظور بررسی عکسالعمل به خشکی برخی از ارقام تجاری زیتون، آزمایش گلدانی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در شهرستان گیلانغرب واقع در استان کرمانشاه در سال 1394 در هوای آزاد به اجرا در آمد. تیمارها شامل سه سطح آبیاری بهمیزان 100 (شاهد)، 75 و 50 درصد ظرفیت مزرعه و سه رقم زیتون (زرد، آمیگدالولیا و کنسروالیا) بودند. ...
بیشتر
بهمنظور بررسی عکسالعمل به خشکی برخی از ارقام تجاری زیتون، آزمایش گلدانی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در شهرستان گیلانغرب واقع در استان کرمانشاه در سال 1394 در هوای آزاد به اجرا در آمد. تیمارها شامل سه سطح آبیاری بهمیزان 100 (شاهد)، 75 و 50 درصد ظرفیت مزرعه و سه رقم زیتون (زرد، آمیگدالولیا و کنسروالیا) بودند. نتایج نشان داد که رشد رویشی از قبیل ارتفاع نهال، تعداد و سطح برگ و طول ریشه بهطور معنیداری تحت تأثیر تنش آب، بسته به رقم قرار داشت. ارقام تحت تنش کمآبی، دارای تفاوت معنیداری در میزان فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و کاتالاز بودند. بیشترین میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز و کاتالاز در رقم کنسروالیا و تیمار 50% آبیاری مشاهده شد. مقدار فنل، تحت تنش کمآبی افزایش نشان داد. ارقام زرد، آمیگدالولیا و کنسروالیا بهترتیب بیشترین تا کمترین میزان فنل را تحت تیمارهای تنش خشکی در مقایسه با گیاهان شاهد داشتند. میزان مالوندیآلدهید در تیمارهای مختلف تحت تأثیر تنش خشکی دارای تفاوت معنیدار بود. بیشترین افزایش میزان مالوندیآلدهید در تیمار 50% آبیاری در رقم زرد با حدود 57 درصد افزایش در مقایسه با گیاهان شاهد مشاهده شد. بهطورکلی، پاسخ ارقام به تنش خشکی متفاوت بود و هر کدام پاسخی خاص نشان دادند. رشد رویشی شاخساره تحت شرایط تنش خشکی در رقم زرد بیشتر از کنسروالیا و آمیگدالولیا بود و رقم زرد از لحاظ افزایش مقدار فنل و فعالیت پراکسیداز و کاتالاز در شرایط تنش خشکی برتر بود درحالیکه ’کنسروالیا‘ بیشترین افزایش مقدار قند را داشت.
علوم میوه
اکبر انگوتی؛ جعفر حاجی لو؛ ادریس حاج علی؛ حسین فتحی
چکیده
بهمنظور بررسی اثرات سطوح مختلف شوری روی شاخص‌های رشد، میزان پرولین و کلروفیل، غلظت و کارایی جذب نیتروژن، پتاسیم، فسفر و سدیم برگ و غلظت سدیم ریشه پایه‌های هیبرید GN15 و همچنین میزان فعالیت سه آنزیم آنتی‌اکسیدانت، آزمایشی بر مبنای طرح کاملاً تصادفی با 4 سطح شوری صفر، 35، 70 و 105 میلیگرم بر لیتر کلریدسدیم و با 5 تکرار در سال 1394 انجام ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثرات سطوح مختلف شوری روی شاخص‌های رشد، میزان پرولین و کلروفیل، غلظت و کارایی جذب نیتروژن، پتاسیم، فسفر و سدیم برگ و غلظت سدیم ریشه پایه‌های هیبرید GN15 و همچنین میزان فعالیت سه آنزیم آنتی‌اکسیدانت، آزمایشی بر مبنای طرح کاملاً تصادفی با 4 سطح شوری صفر، 35، 70 و 105 میلیگرم بر لیتر کلریدسدیم و با 5 تکرار در سال 1394 انجام شد. غلظتهای مختلف کلریدسدیم به گلدان‌های محتوی این پایه افزوده و پس از 100 روز تنش شوری، صفات مذکور اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح شوری، شاخص‌های رشد شامل طول و قطر گیاه، تعداد و سطح برگ، محتوای رطوبت نسبی و کلروفیل برگ کاهش می‌یابد که این کاهش در غلظت 35 میلیمولار کمتر ولی در غلظت 105 میلیمولار بسیار شدید بود. غلظت و کارایی جذب نیتروژن، پتاسیم و فسفر با افزایش غلظت کلریدسدیم کاهش و غلظت سدیم برگ و ریشه و کارایی جذب آن در برگ افزایش پیدا کرد. میزان پرولین ریشه و برگ نیز همزمان با افزایش غلظت نمک افزایش یافت؛ بهطوریکه مقدارش در غلظت 70 میلیمولار به بیشینه خود (39 و 30 میلیگرم در هر گرم وزن تر) رسید. فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی نیز با افزایش غلظت نمک تا 70 میلیمولار روند افزایشی داشت بهطوریکه فعالیت SOD، POD و CAT در این تیمار برای ریشه بهترتیب 2/150، 6/22، 13 و برای برگ 8/183، 8/16 و 24 واحد در هر میلیگرم پروتئین بود.
علوم گیاهان زینتی
یاسین دستیار؛ میترا اعلایی؛ عزیزاله خیری
چکیده
بهمنظور ارزیابی اثر اسیدسالیسیلیک و متیلجاسمونات و اثرات متقابل آنها بر برخی از ویژگیهای گیاه سرخارگل، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار، در شرایط اقلیمی زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح اسیدسالیسیلیک (صفر، 1 و 2 میلیمولار) بهعنوان فاکتور اول و متیلجاسمونات در ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی اثر اسیدسالیسیلیک و متیلجاسمونات و اثرات متقابل آنها بر برخی از ویژگیهای گیاه سرخارگل، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار، در شرایط اقلیمی زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح اسیدسالیسیلیک (صفر، 1 و 2 میلیمولار) بهعنوان فاکتور اول و متیلجاسمونات در سه سطح (صفر، 5/0 و 1 میلیمولار) بهعنوان فاکتور دوم بودند. صفات مورد ارزیابی شامل صفات مورفولوژیکی (ارتفاع بوته، سطح برگ، تعداد گل، درصد وزن خشک بوته)، صفات فیزیولوژیکی (کلروفیل کل، کاروتنوئید، فلاونوئید) و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی پراکسیداز و کاتالاز و همچنین درصد اسانس بودند. بر پایه نتایج به‌دستآمده در این پژوهش، اثر متقابل 1 میلیمولار اسیدسالیسیلیک و 5/0 میلیمولار متیلجاسمونات بیشترین اثر را بر فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز داشت. کاربرد برگی اسیدسالیسیلیک 2 میلیمولار باعث افزایش ارتفاع، سطح برگ و تعداد گل شد. در بین غلظتهای مختلف متیلجاسمونات، غلظت 1 میلیمولار این ماده بیشترین اثر را بر مقدار کلروفیل کل، کاروتنوئید و فلاونوئید در مقایسه با تیمارهای اسیدسالیسیلیک داشت و غلظت 2 میلیمولار اسیدسالیسیلیک، بیشترین اثر را بر مقدار درصد اسانس نسبت به تیمارهای متیلجاسمونات بر جای گذاشت. با توجه به نتایج این پژوهش، در مجموع اثر ساده کاربرد برگی 2 میلیمولار اسیدسالیسیلیک و 1 میلیمولار متیلجاسمونات توانست اکثر صفات اندازهگیریشده در این پژوهش را نسبت به تیمار شاهد بهطور معنیداری بهبود بخشد.
علوم سبزی
نعیمه سلطانی
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر تیمارهای پس از برداشت پوترسین و لاکتاتکلسیم بر کیفیت انبارمانی میوه فلفل دلمه‌ای در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار، در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل غوطهوری میوه‌های فلفل دلمه‌ای بهمدت 5 دقیقه در محلول‌های پوترسین با غلظتهای ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر تیمارهای پس از برداشت پوترسین و لاکتاتکلسیم بر کیفیت انبارمانی میوه فلفل دلمه‌ای در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار، در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل غوطهوری میوه‌های فلفل دلمه‌ای بهمدت 5 دقیقه در محلول‌های پوترسین با غلظتهای 1 و 2 میلیمولار و اسپری با محلول‌های لاکتاتکلسیم 2 و 3 میلیگرم در لیتر بودند و از غوطهور کردن میوه‌ها در آب مقطر، بهعنوان شاهد استفاده شد. سپس میوه‌ها به انبار سرد با دمای 8±1 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 90±5 درصد منتقل شدند. پارامترهای درصد کاهش وزن، شدت پوسیدگی، میزان کلروفیل کل، میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز، میزان فعالیت آنزیم پلیفنلاکسیداز، میزان اسیدآسکوربیک و نشت یونی در پایان 33 روز انبارمانی اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد میوه‌های تیمارشده با پوترسین 2 میلیمولار درصد کاهش وزن، شدت پوسیدگی و نشت یونی کمتری داشتند و میزان کلروفیل کل، فعالیت آنزیم پراکسیداز، فعالیت آنزیم پلیفنلاکسیداز و اسیدآسکوربیک در آنها بیشتر بود. بهطور کلی تیمار پوترسین 2 میلیمولار بهترین تیمار به لحاظ حفظ خصوصیات کیفی و فیزیولوژیکی میوه‌ها بود. با توجه به نتایج این پژوهش، استفاده از این پوشش خوراکی برای افزایش عمر انبارمانی میوه فلفل دلمه‌ای قابل توصیه می‌باشد.
علوم گیاهان دارویی
عبدالکریم سرشتی؛ پژمان مرادی؛ ابراهیم هادوی
چکیده
شوری، از تنشهای محیطی است که تاثیر منفی بر جوانهزنی و استقرار گیاهان دارد؛ در نتیجه عملکرد کمی و کیفی را کاهش میدهد. بدینمنظور، آزمایشی بهصورت شوری در چهار سطح (1، 3، 6 و 9 دسیزیمنس بر متر) و پرایمینگ در شش سطح (بدون پرایمینگ، هیدروپرایمینگ، آسکوربیکاسید 10 و 20 و هیومیکاسید 100 و 200 میلیلیتر در لیتر) در قالب آزمایش ...
بیشتر
شوری، از تنشهای محیطی است که تاثیر منفی بر جوانهزنی و استقرار گیاهان دارد؛ در نتیجه عملکرد کمی و کیفی را کاهش میدهد. بدینمنظور، آزمایشی بهصورت شوری در چهار سطح (1، 3، 6 و 9 دسیزیمنس بر متر) و پرایمینگ در شش سطح (بدون پرایمینگ، هیدروپرایمینگ، آسکوربیکاسید 10 و 20 و هیومیکاسید 100 و 200 میلیلیتر در لیتر) در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار، در کرج انجام شد. نتایج نشان داد که میزان کلروفیل کل، پرولین، سوپراکسیددیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT) و پراکسیداز (POX)، بهطور معنیداری تحت تاثیر پرایمینگ قرار دارند. در تیمار 20 میلیگرم در لیتر آسکوربیکاسید، میزان پرولین (24/32 میکروگرم بر گرم)، کاتالاز (94/2 میکرومول بر میلیگرم پروتئین) و سوپراکسیددیسموتاز (28/0واحد بر میلیگرم پروتئین) مشاهده شد. در تیمار هیومیکاسید 200 میلیلیتر در لیتر نیز، میزان کلروفیل 57/0 میلیگرم بر گرم وزن تر بود. تیمار 10 میلیگرم در لیتر آسکوربیکاسید در شرایط تنش 9 دسیزیمنس بر متر، بیشترین میزان پراکسیداز بهمیزان 34/5 واحد بر میلیگرم پروتئین را به خود اختصاص داد. در این آزمایش، تیمار هیدروپرایمینگ در تمامی صفات، راندمان قابلقبولی نداشت.
فاطمه حسنوند؛ عبدالحسین رضایی نژاد
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر سیلیکات پتاسیم بر واکنش گیاه شمعدانی معطر به تنش شوری در سال 1393 انجام شد. آزمایش بهصورت گلدانی، آبکشتی (هیدروپونیک) درون ماسه و بر پایۀ فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی شامل چهار واحد آزمایشی و هر واحد شامل 9 ترکیب تیماری و درمجموع 36 گلدان انجام شد. عامل‌ها شامل شوری ناشی از کلریدسدیم با ایجاد سه سطح ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر سیلیکات پتاسیم بر واکنش گیاه شمعدانی معطر به تنش شوری در سال 1393 انجام شد. آزمایش بهصورت گلدانی، آبکشتی (هیدروپونیک) درون ماسه و بر پایۀ فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی شامل چهار واحد آزمایشی و هر واحد شامل 9 ترکیب تیماری و درمجموع 36 گلدان انجام شد. عامل‌ها شامل شوری ناشی از کلریدسدیم با ایجاد سه سطح هدایت الکتریکی 8/1 (ناشی از محلول غذایی بهعنوان شاهد، بدون کلرید سدیم)، 4 و 6 دسیزیمنس بر متر و کاربرد هفتگی سیلیکات پتاسیم در سه سطح 0، 5/0 و 1 میلیمولار بود. نتایج نشان دادند، با افزایش شوری، فراسنجه (پارامتر)های رشد گیاه، میزان اسانس، محتوای نسبی آب و فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز کاهش یافت درحالیکه میزان مالون‌دی‌آلدئید، نشت الکترولیت‌ها و میزان پرولین افزایش یافتند. سیلیکات پتاسیم در بهبود رشد و ویژگیهای بیوشیمیایی گیاه در شرایط شوری مؤثر بود. همچنین با افزایش سطح شوری میزان سدیم افزایش پیدا کرد و میزان پتاسیم کاهش یافت و کاربرد سیلیکات پتاسیم باعث کاهش سدیم و افزایش پتاسیم در اندام‌های هوایی گیاه شد. در بیشتر ویژگی‌ها از جمله سطح برگ، وزن تر و خشک گیاه کاربرد سیلیکات پتاسیم با غلظت 1 میلیمولار عملکردی همانند به شاهد را نشان داد. بهطورکلی نتایج نشان داد، افزایش شوری باعث تشدید تنش شده و کاربرد هفتگی سیلیکات پتاسیم به‌ویژه با غلظت 1 میلیمولار باعث کاهش تأثیر تنش شد.
علوم گیاهان زینتی
رقیه مولایی؛ میترا اعلایی؛ مسعود ارغوانی؛ جعفر نیکبخت
چکیده
بهمنظور ارزیابی اثر اسید سالیسیلیک بر برخی از ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک گیاه همیشه‌بهار در شرایط کمآبی، آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط اقلیمی زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه رژیم آبیاری مختلف (33، 66 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) بهعنوان عامل اصلی و اسید سالیسیلیک ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی اثر اسید سالیسیلیک بر برخی از ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک گیاه همیشه‌بهار در شرایط کمآبی، آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط اقلیمی زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه رژیم آبیاری مختلف (33، 66 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) بهعنوان عامل اصلی و اسید سالیسیلیک در چهار سطح (0، 5/0، 1 و 5/1 میلیمولار) بهعنوان عامل فرعی بودند. بر پایۀ نتایج به‌دستآمده از این پژوهش تنش کمآبی بهطور معنیداری میزان پرولین و فعالیت آنزیم پراکسیداز را افزایش داده و ارتفاع، وزن تر و درصد وزن خشک اندام‌های هوایی، شمار گل، طول عمر گل و محتوای نسبی آب برگ را کاهش داد. کاربرد برگی اسید سالیسیلیک در شرایط تنش کمآبی در غلظت 1 میلیمولار بهطور معنیداری باعث افزایش وزن تر و درصد وزن خشک اندام هوایی، شمار گل، طول عمر گل، محتوای نسبی آب برگ، فعالیت آنزیم پراکسیداز و میزان پرولین شد. با توجه به نتایج این پژوهش کاربرد برگی اسید سالیسیلک توانست واکنش گیاه در برابر تنش کمآبی را در بیشتر صفات در سطح احتمال 1 درصد بهبود بخشد.
عبدالکریم زارعی؛ ذبیح اله زمانی؛ محمدرضا فتاحی مقدم؛ سید علیرضا سلامی؛ امیر موسوی
چکیده
بهمنظور بررسی فرایند سختشدن بذر در انار، برخی پارامترهای بیوشیمیایی مربوط به آن در قسمت گوشتی آریل یا در بذر تعدادی ژنوتیپ نرمدانه و سختدانة انار در زمانهای مختلف رشدی میوه، از تشکیل تا رسیدن آن ارزیابی شد. اندازهگیری میزان لیگنین در بذر و بقیة اندازهگیریها در قسمت گوشتی آریل انجام شد. تجزیة واریانس دادهها ...
بیشتر
بهمنظور بررسی فرایند سختشدن بذر در انار، برخی پارامترهای بیوشیمیایی مربوط به آن در قسمت گوشتی آریل یا در بذر تعدادی ژنوتیپ نرمدانه و سختدانة انار در زمانهای مختلف رشدی میوه، از تشکیل تا رسیدن آن ارزیابی شد. اندازهگیری میزان لیگنین در بذر و بقیة اندازهگیریها در قسمت گوشتی آریل انجام شد. تجزیة واریانس دادهها تفاوتهای معناداری بین ژنوتیپها و مراحل مختلف رشدی نشان داد. میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در مرحلة اول نمونهگیری که دانهها کاملاً نرم بودند، در همة آنها نسبتاً زیاد بود، سپس در مراحل دوم (شروع سختشدن در ژنوتیپهای سختدانه) و سوم اندازهگیری کاهش یافت و در مرحلة آخر در ژنوتیپهای سختدانه افزایش و به چهار برابر ژنوتیپهای نرمدانه رسید، درحالیکه در انواع نرمدانه ثابت ماند. میزان فعالیت آنزیم لاکاز طی فصل رشد روند نامشخصتری از خود نشان داد و تفاوتهای زیادی در ژنوتیپهای سخت و نرم دانه نشان نداد، اگرچه در اغلب ژنوتیپها میزان آن در مراحل پایانی رشد میوه کاهش یافت. در ژنوتیپهای نرمدانه میزان پروتئین کل در مرحلة اول نمونهبرداری بیشتر از بقیة مراحل بود و در مرحلة دوم کاهش یافت و در مراحل بعدی با کمی افزایش تقریباً ثابت ماند. در ژنوتیپهای سختدانه میزان پروتئین کل تا مرحلة سوم رشدی کاهش و سپس افزایش نشان داد و درنهایت میزان پروتئین کل در ژنوتیپهای نرم و سخت دانه در مرحلة آخر نمونهبرداری به یک مقدار مشابه رسید. میزان لیگنین بذر طی مراحل رشدی در همة ژنوتیپها روند افزایشی نشان داد، ولی در همة مراحل در انواع نرمدانه مقداری کمتر از انواع سختدانه بود. با توجه به نتایج، تفاوت قابل توجه در میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در مرحلة آخر رشدی، و فعالیت بسیار بیشتر این آنزیم نسبت به آنزیم لاکاز (حداقل ده‌هزار برابر)، ممکن است آنزیم پراکسیداز آنزیم اصلی در ایجاد تفاوت در سختی بذور انار باشد.
علیرضا طلایی؛ ناصر قادری؛ علی عبادی؛ حسین لسانی
دوره 42، شماره 3 ، دی 1390، ، صفحه 301-308
چکیده
به منظور بررسی اثر تغییرات پتانسیل آب خاک بر برخی تغییرات بیوشیمیایی دو رقم انگور (ساهانی و بیدانه سفید) آزمایشی با چهار تیمار شامل پتانسیل آب خاک در حد 2/0- مگاپاسکال (شاهد)، 6/0-، 1- و 5/1- مگاپاسکال پتانسیل آب خاک (تیمارهای تنش) در سال 1387 به اجرا درآمد. در این آزمایش گیاهان دو ساله انگور در گلدان‌های 18 لیتری محتوی خاک لومی کاشته شدند. هر تیمار ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تغییرات پتانسیل آب خاک بر برخی تغییرات بیوشیمیایی دو رقم انگور (ساهانی و بیدانه سفید) آزمایشی با چهار تیمار شامل پتانسیل آب خاک در حد 2/0- مگاپاسکال (شاهد)، 6/0-، 1- و 5/1- مگاپاسکال پتانسیل آب خاک (تیمارهای تنش) در سال 1387 به اجرا درآمد. در این آزمایش گیاهان دو ساله انگور در گلدان‌های 18 لیتری محتوی خاک لومی کاشته شدند. هر تیمار شامل سه تکرار و هر تکرار با واحد آزمایشی شامل دو گلدان و هر گلدان دارای یک گیاه بود. زمانی که پتانسیل آب خاک به حد فوق‌الذکر رسید میزان کلروفیل، کربوهیدرات‌های محلول، پروتئین کل، فعالیت آنزیم پراکسیداز و نسبت وزن خشک برگ بر سطح آن (LMA) اندازهگیری شدند. بر اساس نتایج این پژوهش تیمارهای خشکی اثر معنیداری بر میزان کلروفیل برگ دو رقم انگور مورد مطالعه گذاشته و در دو تیمار 1- و 5/1- مگاپاسکال نسبت به شاهد به طور معنیداری کاهش یافت. رقم ساهانی دارای مقدار کلروفیل بیشتری در مقایسه با بیدانه سفید بود. نسبت وزن خشک برگ بر سطح آن در رقم بیدانه سفید تحت تیمار تنش شدید خشکی نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت. میزان LMA در رقم ساهانی بالاتر از رقم بیدانه سفید بود. میزان پروتئین‌های محلول در اثر تنش خشکی در تیمارهای 1- و 5/1- مگاپاسکال نسبت به همدیگر و تیمارهای شاهد و 6/0- مگاپاسکال تفاوت معنیداری را نشان دادند. فعالیت آنزیم پراکسیداز تحت تأثیر تیمارهای تنش خشکی قرار گرفته و به طور معنیداری در تیمارهای 1- و 5/1- مگاپاسکال نسبت به تیمارهای شاهد و 6/0- مگاپاسکال افزایش یافت. در کل فعالیت این آنزیم در رقم بیدانه‌سفید بالاتر از رقم ساهانی بود. با افزایش شدت تنش خشکی افزایش فعالیت آنزیم در رقم ساهانی در مقایسه با رقم بیدانه‌سفید افزایش بیشتری را نشان داد. میزان کربوهیدرات‌های محلول تحت تأثیر تیمارهای تنش خشکی قرار گرفته و به طور معنیداری در هر سه تیمار 6/0-، 1- و 5/1- مگاپاسکال در مقایسه با تیمار شاهد افزایش یافت. با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان گفت که رقم ساهانی دارای پتانسیل بالاتری برای مقابله با شرایط کم آبی در مقایسه با رقم بیدانه سفید می‌باشد.
