مجید رجایی
چکیده
تحت تنش شوری جذب عناصر غذایی از جمله نیتروژن، کاهش می‌یابد. به منظور مطالعه اثر نیتروژن بر رشد و غلظت عناصر غذایی در پرتقال والنسیای پیوند شده روی پایه لیمو، آزمایشی به صورت فاکتوریل انجام شد. عامل اول شوری آب آبیاری در چهار سطح (86/0، 2، 4 و 6 دسی زیمنس بر متر) و عامل دوم نیتروژن در پنج سطح (50، 80، 120، 160 و 200 میلی‌گرم نیتروژن در کیلوگرم ...
بیشتر
تحت تنش شوری جذب عناصر غذایی از جمله نیتروژن، کاهش می‌یابد. به منظور مطالعه اثر نیتروژن بر رشد و غلظت عناصر غذایی در پرتقال والنسیای پیوند شده روی پایه لیمو، آزمایشی به صورت فاکتوریل انجام شد. عامل اول شوری آب آبیاری در چهار سطح (86/0، 2، 4 و 6 دسی زیمنس بر متر) و عامل دوم نیتروژن در پنج سطح (50، 80، 120، 160 و 200 میلی‌گرم نیتروژن در کیلوگرم خاک) بود. شوری غلظت یون‌های سدیم در برگ و ریشه و کلر در برگ را تا حد سمیت افزایش داد و وزن ماده خشک برگ و ریشه را کاهش داد. شوری 6 دسی‌زیمنس بر متر نسبت به شوری 86/0 به ترتیب سبب افزایش 9، 5 و20 برابری محتوای سدیم برگ و ریشه و کلر برگ گردید. نیتروژن تأثیر محسوسی بر غلظت سدیم برگ نداشت، اما در شوری 2، 4 و 6، افزایش کاربرد نیتروژن از 50 به 200 میلی‌گرم در کیلوگرم خاک به ترتیب سبب کاهش 19، 16 و 18 درصدی غلظت کلر برگ شد که متناظر با آن وزن خشک برگ 117، 39 و 42 درصد افزایش یافت. شوری غلظت نیتروژن، فسفر، پتاسیم و عناصر کم مصرف را در گیاه کاهش داد و در بعضی موارد به کمتر از حدود بهینه رساند. در مقابل نیتروژن با بهبود این تأثیر سوء، غلظت این عناصر را در بافت گیاهی افزایش داد. بر اساس نتایج، در شرایط شور می‌توان با در نظر گرفتن ملاحظات زیست‌محیطی از مقادیر نیتروژن بالاتر از حدود بهینه برای کاهش اثرات سوء شوری استفاده کرد.
علوم سبزی
داریوش رمضان؛ فاطمه مرادی پور؛ بهمن زاهدی؛ کبری سپهوند؛ محمدمهدی ضرابی
چکیده
شوری، عامل بسیار مهمی در محدود نمودن تولید محصولات کشاورزی در بیشتر کشورهاست. امروزه با استفاده از تکنیک پیوند، توانستهاند بر مشکل شوری آب و خاک در تولید سبزیها فائق آمده و محصولاتی با کیفیت بالاتر تولید کنند. در این تحقیق، گیاهان هندوانه رقم چارلستونگری روی پایههای هیبرید کدوی شینتوزا، کدوی مسمایی، کدوی قلیانی، هندوانه ...
بیشتر
شوری، عامل بسیار مهمی در محدود نمودن تولید محصولات کشاورزی در بیشتر کشورهاست. امروزه با استفاده از تکنیک پیوند، توانستهاند بر مشکل شوری آب و خاک در تولید سبزیها فائق آمده و محصولاتی با کیفیت بالاتر تولید کنند. در این تحقیق، گیاهان هندوانه رقم چارلستونگری روی پایههای هیبرید کدوی شینتوزا، کدوی مسمایی، کدوی قلیانی، هندوانه ابوجهل، هندوانه توده محلی کرمانشاه و توده محلی همدان به روش حفرهای پیوند شده و در گلخانه و مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان، در سال 1395 پرورش داده شدند. گیاهان پیوندی و غیر پیوندی (شاهد) از نظر برخی صفات رویشی و بیوشیمیایی تحت سطوح شوری 0، 30 و 60 میلیمولار کلرید سدیم با هم مقایسه شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که بین هر سه سطح تیمار شوری، از لحاظ آماری تفاوت معنیداری در سطح احتمال 5 درصد از لحاظ مقادیر کاروتنویید برگ وجود داشت. در این پژوهش برخی از صفات رویشی همچون طول شاخه اصلی (220 سانتیمتر، وزن تر ساقه (420 گرم) و وزن تر ریشه (30 گرم) در گیاهان پیوندی با پایه شینتوزا در هر سه تیمار شوری بیشتر از گیاهان غیرپیوندی که به ترتیب 102 سانتیمتر، 225 گرم و 10 گرم بود. همچنین بیشترین (28467 کیلوگرم در هکتار) و کمترین (10496 کیلوگرم در هکتار) عملکرد کل میوه به ترتیب مربوط به هندوانه پیوندی روی پایه شینتوزا و گیاهان شاهد بود. همچنین پایه های شینتوزا، کدوی قلیانی، هندوانه همدان و کرمانشاه از لحاظ عملکرد کل در یک گروه آماری قرار داشتند. بنابراین پایه شینتوزا به عنوان پایه مناسبی جهت پیوند هندوانه رقم چارلستونگری تحت شرایط تنش شوری مشخص شد.
احمد زمانی؛ مجید شکرپور؛ وحیده ناظری
چکیده
با توجه به روند افزایشی توسعۀ اراضی شور و کمبود اراضی زراعی مطلوب و اهمیت گیاه دارویی دمشیر، معرفی بوم‌جور (اکوتیپ) مقاوم به شوری، اهمیت زیادی دارد. این آزمایش برای بررسی تحمل شوری گیاه دم شیر به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. سطوح شوری 0 (شاهد)، 4 ، 8 و 12 دسی‌زیمنس بر چهار بوم‌جور طالقان، خوانسار، ...
بیشتر
با توجه به روند افزایشی توسعۀ اراضی شور و کمبود اراضی زراعی مطلوب و اهمیت گیاه دارویی دمشیر، معرفی بوم‌جور (اکوتیپ) مقاوم به شوری، اهمیت زیادی دارد. این آزمایش برای بررسی تحمل شوری گیاه دم شیر به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. سطوح شوری 0 (شاهد)، 4 ، 8 و 12 دسی‌زیمنس بر چهار بوم‌جور طالقان، خوانسار، سراب و کرمان برای اندازه‌گیری وزن خشک اندام‌های هوایی و ریشه، طول ساقه، سطح برگ، طول ریشه، سبزینه (کلروفیل) و کاروتنوئیدها، پرولین، فنل کل و عنصرها اعمال شد. نتایج نشان داد، تفاوت معنیداری بین بومجورها، سطوح مختلف شوری و اثر متقابل آن‌ها از لحاظ بیشتر صفات وجود دارد. وزن خشک اندام‌های هوایی و سطح برگ با افزایش شوری کاهش یافت. بوم‌جور کرمان در مقایسه با دیگر بومجورها بیشترین میزان وزن خشک ریشه در همۀ تیمارها و وزن خشک اندام‌های هوایی (g43/33) را داشت. در همۀ بومجورها با افزایش شوری، میزان سدیم روند افزایشی و میزان پتاسیم و کلسیم روند کاهشی نشان دادند. بومجورهای طالقان و کرمان بیشترین میزان پتاسیم اندام‌های هوایی در همۀ تیمارها را داشتند. بیشترین میزان کلسیم اندام‌های هوایی (mg/g-1 dw 75/7) در بوم‌جور کرمان بود. به‌طورکلی بوم‌جور کرمان برترین بوم‌جور شناخته شد.
علوم سبزی
داریوش رمضان؛ فاطمه مرادی پور؛ بهمن زاهدی
چکیده
امروزه با استفاده از روش پیوند می‌توان بر بسیاری از مشکلات تولید گیاه گوجه‌فرنگی ازجمله شوری آب آبیاری و خاک فائق آمده و محصولی با کیفیت بالاتر تولید نمود. در این تحقیق، نشاهای گوجه‌فرنگی گلخانهای رقم کویین (Queen) روی پایههای هیبریدی رقم‌های آر-9704 (AR-9704)، هلپر (Helper) و پرا (Pera) به روش اسکنهای پیوند شده و در گلخانه با سامانۀ ...
بیشتر
امروزه با استفاده از روش پیوند می‌توان بر بسیاری از مشکلات تولید گیاه گوجه‌فرنگی ازجمله شوری آب آبیاری و خاک فائق آمده و محصولی با کیفیت بالاتر تولید نمود. در این تحقیق، نشاهای گوجه‌فرنگی گلخانهای رقم کویین (Queen) روی پایههای هیبریدی رقم‌های آر-9704 (AR-9704)، هلپر (Helper) و پرا (Pera) به روش اسکنهای پیوند شده و در گلخانه با سامانۀ آبکشتی (هیدروپونیک) پرورش داده شدند. گیاهان پیوندی و غیرپیوندی (کویین بدون پیوند) از نظر کیفیت میوه و عملکرد در تیمارهای شوری 0، 30 و 60 میلیمولار کلرید سدیم با هم مقایسه شدند. نتایج نشان داد که غلظت عنصرهای سدیم و کلر میوه در گیاهان پیوندی در هر سه تیمار شوری بیشتر از گیاهان غیرپیوندی بود. در این پژوهش بیشترین (601 میلی‌گرم در 100 گرم) و کمترین (360 میلی‌گرم در 100 گرم) مقدار لیکوپن میوه در سطح شوری 30 میلیمولار به ترتیب به ترکیب پیوندی کویین روی پایه آر-9704 و گیاهان کویین غیرپیوندی مربوط بود. بیشترین (5090 گرم) و کمترین (4052 گرم) وزن میوه در بوته در سطح 0 میلیمولار کلرید سدیم به ترتیب به ترکیب پیوندی کویین روی پایه دورگه پرا و کویین غیرپیوندی مربوط بود. همچنین در سطح شوری 60 میلیمولار بیشترین (3200 گرم) و کمترین (1962 گرم) وزن میوه (عملکرد) در گیاه به ترتیب به گیاهان پیوندی روی پایه آر-9704 و گیاهان کویین غیرپیوندی اختصاص داشت. نتایج نشان داد که کولتیوار هیبریدی آر-9704 در مقایسه با دو رقم هیبریدی هلپر و پرا و گیاهان غیرپیوندی (پیوندک کویین) همراه با مطالعات تکمیلی بیشتر می‌تواند پایۀ مناسبی جهت پیوند گوجه‌فرنگی رقم کویین در شرایط شوری توصیه گردد.
علوم میوه
میترا میرعبدالباقی
چکیده
به‌منظور تعیین تأثیر سطوح مختلف شوری (شاهد با هدایت الکتریکی 8/0، 6/1، 4/2، 2/3 و 4 دسی‌زیمنس بر متر) با استفاده از نمک کلرور سدیم روی فراسنجه (پارامتر)های فیزیولوژیکی و شاخص‌های رشد (طول و قطر) در سه رقم دره گزی، لوییزبون و ویلیام دوشس که روی پایههای گلابی بذری، OHF69 و Pyrodwarf پیوند شده بودند. پژوهشی در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی به‌صورت ...
بیشتر
به‌منظور تعیین تأثیر سطوح مختلف شوری (شاهد با هدایت الکتریکی 8/0، 6/1، 4/2، 2/3 و 4 دسی‌زیمنس بر متر) با استفاده از نمک کلرور سدیم روی فراسنجه (پارامتر)های فیزیولوژیکی و شاخص‌های رشد (طول و قطر) در سه رقم دره گزی، لوییزبون و ویلیام دوشس که روی پایههای گلابی بذری، OHF69 و Pyrodwarf پیوند شده بودند. پژوهشی در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی به‌صورت فاکتوریل و در کشت گلدانی مستقر در باغ تحقیقاتی کمال‌آباد کرج در سال 1394 به اجرا گذاشته شد. در این پژوهش برای صفات مورد بررسی از شاخص‌های مختلف حساسیت و تحمل به تنش شوری استفاده شد. در نهایت با استفاده از شاخص میانگین رتبه‌بندی و انحراف معیار بر مبنای همۀ شاخص‌های اندازه‌گیری‌شده، حساس‌ترین و متحمل‌ترین نهال به شوری معرفی شد. نتایج نشان داد که در بین صفات مورد بررسی روند کاهشی سبزینه (کلروفیل) یا ارزش SPAD با افزایش شوری بیشتر از دیگر صفات (20درصد کاهش در شرایط شور) بود. در بین نهال‌های مورد بررسی، در شرایط شور نهال پیوندی لوییزبون× بذری برتری نسبی از نظر طول، قطر تنه، FV/FM و میزان سبزینه یا ارزش SPAD در مقایسه با دیگر نهالها نشان داد. همچنین نهال لوییزبون× پیرودوارف در شرایط شور، کاهش بیشتری در فراسنجه‌های طول و قطر تنه، سطح برگ، FV/FM و سبزینه یا ارزش SPAD مقایسه با دیگر نهالها نشان داد. در این پروژه نهال لوییزبون*بذری به عنوان متحمل ترین و نهال لوییزبون× پیرودوارف به عنوان حساس ترین نهال به شوری شناخته شدند.
علوم گیاهان دارویی
فاطمه دهقان نیری؛ وحید رضا صفاری؛ علی اکبر مقصودی مود
چکیده
شوری یکی از عامل‌های مهم محیطی است که رشد گیاهان را محدود می‌کند. به‌منظور بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر برخی صفات رویشی و تغییرپذیری روزنة گیاه همیشه بهار، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایة طرح کامل تصادفی با پنج تکرار در گلخانة تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1391 انجام شد. شوری به‌عنوان عامل اول با پنج سطح 1، 3، 5، 7 و 9 میلی‌موس ...
بیشتر
شوری یکی از عامل‌های مهم محیطی است که رشد گیاهان را محدود می‌کند. به‌منظور بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر برخی صفات رویشی و تغییرپذیری روزنة گیاه همیشه بهار، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایة طرح کامل تصادفی با پنج تکرار در گلخانة تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1391 انجام شد. شوری به‌عنوان عامل اول با پنج سطح 1، 3، 5، 7 و 9 میلی‌موس بر سانتیمتر و اسید سالیسیلیک به‌عنوان عامل دوم با سه سطح 0، 100 و 200 میلی‌گرم بر لیتر در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تنش شوری و اسید سالیسیلیک هر دو سبب کاهش طول و عرض روزنة برگها شدند. بالاترین سطح شوری، سبب کاهش وزن خشک اندام هوایی، ریشه و محتوای نسبی آب برگها به ترتیب به مقدار 51، 58 و 24 درصد نسبت به شاهد شد. کاربرد اسید سالیسیلیک موجب بهبود این صفات در همة سطوح شوری شد. در بالاترین سطح شوری کاربرد محلول 200 میلی‌گرم بر لیتر اسید سالیسیلیک، به ترتیب موجب افزایش 24 و 28 درصدی وزن خشک اندام هوایی و ریشه و محلول 100 میلی‌گرم بر لیتر سبب افزایش 9 درصدی محتوی نسبی آب برگ نسبت به بدون کاربرد آن‌ها شد.
حمیدرضا طحانیان؛ علی عبادی؛ مریم شهبازی؛ حسین لسانی
چکیده
شوری به‌عنوان یکی از مهم‌ترین تنش‌های محیطی، تولید بسیاری از محصولات کشاورزی و باغی را با مخاطره روبرو کرده است. آیندۀ تولید انگور (Vitis vinifera L.) به‌عنوان یکی از مهم‌ترین محصولات اقتصادی بخش باغبانی درگرو اصلاح و استفاده از پایههای مقاوم بهشوری است. هدف از این پژوهش بررسی تحمل شوری و چگونگی توزیع یون‌های مرتبط با تنش شوری در شش ...
بیشتر
شوری به‌عنوان یکی از مهم‌ترین تنش‌های محیطی، تولید بسیاری از محصولات کشاورزی و باغی را با مخاطره روبرو کرده است. آیندۀ تولید انگور (Vitis vinifera L.) به‌عنوان یکی از مهم‌ترین محصولات اقتصادی بخش باغبانی درگرو اصلاح و استفاده از پایههای مقاوم بهشوری است. هدف از این پژوهش بررسی تحمل شوری و چگونگی توزیع یون‌های مرتبط با تنش شوری در شش رقم و ژنوتیپ انگور از گونۀ Vitis vinifera شامل شاهرودی (سرخ فخری)، سفید فخری، سبز انگور، دیوانة‌کاشمر، SH068 و G-T01در شرایط گلخانهای بود. این آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایۀ کاملاً تصادفی تصادفی با دو عامل رقم و شوری و در سه تکرار انجام شد. گیاهان با سطوح مختلف شوری شامل کمتر از 2 (9/1-8/1)، 4و6 دسی زیمنس بر متر به مدت چهل روز تیمار شدند. نتایج آزمایش نشان داد با افزایش میزان کلرید سدیم تجمع یون‌های سدیم و کلر در اندام‌های مختلف همۀ ژنوتیپ‌ها، به‌صورت معنیداری (05/0P<) افزایش و یون پتاسیم در شاخساره افزایش و در ریشه کاهش داشت. ژنوتیپ G-T01 کمترین میزان تجمع کلر (به ترتیب 87/0درصد و 84/1درصد وزن خشک برگ و شاخساره) را نشان داد. درمجموع به نظر می‌رسد ژنوتیپ GT01 و رقم شاهرودی به ترتیب از بیشترین و کمترین توانایی در کاهش عوارض ناشی از مسمومیت کلر را داشتند. نتایج این تحقیق وجود اختلاف در واکنش به تنش شوری در بین ژنوتیپ‌های بومی انگور گونۀ وینیفرا را تأیید می‌کند.
داوود خوشبخت؛ علی اکبر رامین؛ بهرام بانی نسب؛ سیروس آقاجان زاده
دوره 40، شماره 4 ، اسفند 1388
چکیده
شوری یکی از بزرگترین عوامل محدودکننده رشد گیاهان و تولید محصول در بسیاری از نقاط جهان می‌باشد که از دیر باز مورد توجه بوده است. مرکبات جزء گیاهان حساس به شوری می‌باشند. از آنجا که گونه‌های تجاری مرکبات به صورت پیوندی تکثیر میشوند؛ میزان تحمل پیوندک به شوری، بستگی زیادی به نوع پایه مورد استفاده دارد. پژوهش گلخانهای با هدف ارزیابی ...
بیشتر
شوری یکی از بزرگترین عوامل محدودکننده رشد گیاهان و تولید محصول در بسیاری از نقاط جهان می‌باشد که از دیر باز مورد توجه بوده است. مرکبات جزء گیاهان حساس به شوری می‌باشند. از آنجا که گونه‌های تجاری مرکبات به صورت پیوندی تکثیر میشوند؛ میزان تحمل پیوندک به شوری، بستگی زیادی به نوع پایه مورد استفاده دارد. پژوهش گلخانهای با هدف ارزیابی تحمل به شوری نه پایه مرکبات شامل: پایههای نارنج، بکرائی، کلئوپاترا، رانگپورلایم، رافلمون، ماکروفیلا و سیتروملو، سیترنج و پونسیروس بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار و چهار سطح شوری شامل: شاهد، 25، 50 و 75 میلی‌مول در لیتر نمک NaCl، با هدایت الکتریکی به ترتیب 5/1، 5/4، 79/6 و 06/9 دسی‌زیمنس بر متر در دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا گردید. نتایج نشان داد که با افزایش سطح شوری، شاخص‌های تعداد برگ، ارتفاع گیاه، سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، ساقه و ریشه، تعداد و طول ریشه کاهش می‌یابد. نتایج مقایسات میانگین صفات مورد بررسی نشان داد که اختلافهای معنیداری بین پایههای مرکبات وجود دارد. در بین پایه‌ها، نارنج، کلئوپاترا و رانگ پورلایم کمترین و پونسیروس، سیترنج و سیتروملو بیشترین کاهش در شاخص‌های رشدی اندام هوایی و ریشه را نشان دادند.
رسول جلیلی مرندی؛ پروانه جلیل دوستعلی؛ عباس حسنی
دوره 40، شماره 2 ، شهریور 1388
چکیده
در این تحقیق تحمل دو پایه سیب گمی و M26 به غلظت‌های مختلف نمک در شرایط درون شیشه‌ای مورد ارزیابی قرار گرفت. گیاهچه‌های رشد یافته در محیط کشت MS به محیط کشت نودسون‌سی که فاقد یون‌های سدیم و کلر بود، انتقال داده شدند. غلظت‌های کلرورسدیم در محیط کشت نودسون‌سی صفر، 20، 40، 60، 80، 100 میلی‌مول بر لیتر بود. شش هفته بعد از کشت، نتایج داده‌ها جمع‌آوری ...
بیشتر
در این تحقیق تحمل دو پایه سیب گمی و M26 به غلظت‌های مختلف نمک در شرایط درون شیشه‌ای مورد ارزیابی قرار گرفت. گیاهچه‌های رشد یافته در محیط کشت MS به محیط کشت نودسون‌سی که فاقد یون‌های سدیم و کلر بود، انتقال داده شدند. غلظت‌های کلرورسدیم در محیط کشت نودسون‌سی صفر، 20، 40، 60، 80، 100 میلی‌مول بر لیتر بود. شش هفته بعد از کشت، نتایج داده‌ها جمع‌آوری گردید. بر اساس نتایج بدست آمده، نوع پایه، سطوح مختلف شوری و اثر متقابل آن‌ها، بر کلیه صفات اندازه‌گیری شده اثر معنیدار داشت، اما اثر متقابل پایه در غلظت کلرورسدیم، بر وزن خشک ریشهها معنیدار نبود. با افزایش غلظت نمک در محیط کشت طول ساقه و ریشه، وزن تر و خشک ریشه و ساقه، تعداد ریشه و برگها به طور معنیداری کاهش یافت. اما درصد برگهای زرد شده، درصد جذب سدیم و همچنین میزان پرولین و قندهای محلول افزایش یافت. بر اساس نتایج بدست آمده، میانگین طول ساقه و ریشه، وزن تر و خشک ساقه و ریشه، تعداد برگ و ریشه، میزان پرولین و قندهای محلول در پایه سیب گمی بیشتر از پایه M26 بود. اما درصد برگهای خشک شده و درصد جذب سدیم در پایه گمی کمتر از پایه M26 بود. طبق نتایج حاصل شده، پایه سیب گمی در شرایط درون شیشه‌ای، در مقابل تنش شوری مقاومتر از پایه M26بود.
ساسان علی نیایی فرد؛ سید جلال طباطبایی؛ جعفر حاجیلو؛ مریم سیفی کلهر؛ نادر چاپار زاده
دوره 39، شماره 1 ، اسفند 1387
چکیده
تولید مواد اکسیدانت در اثر تنش شوری از عوامل مهم در کاهش فتوسنتز و به دنبال آن کاهش رشد گیاه می‌باشد. به منظور مطالعه تاثیر مواد آنتی اکسیدانت و شوری بر خصوصیات فتوسنتزی و رشد نهال های زیتون، آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه تبریز در سال 86 انجام شد. در این آزمایش فاکتور اسید اسکوربیک (mM2) و گلوتاتیون احیاء شده (mM3) به عنوان مواد آنتی ...
بیشتر
تولید مواد اکسیدانت در اثر تنش شوری از عوامل مهم در کاهش فتوسنتز و به دنبال آن کاهش رشد گیاه می‌باشد. به منظور مطالعه تاثیر مواد آنتی اکسیدانت و شوری بر خصوصیات فتوسنتزی و رشد نهال های زیتون، آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه تبریز در سال 86 انجام شد. در این آزمایش فاکتور اسید اسکوربیک (mM2) و گلوتاتیون احیاء شده (mM3) به عنوان مواد آنتی اکسیدانت و فاکتور شوری در دو سطح (0 و 100 میلی مولار) بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار بر روی نهال های یک ساله زیتون رقم زرد استفاده گردید. نتایج نشان داد که اثر متقابل مواد آنتی اکسیدانت و شوری برای فتوسنتز خالص معنی دار می‌باشد و تیمار اسید آسکوربیک در شرایط بدون شوری باعث افزایش مقدار فتوسنتز نسبت به بقیه تیمارها شده است. همچنین تیمار اسید آسکوربیک باعث افزایش هدایت روزنه ای و تعرق گردید. خصوصیات رویشی تحت تاثیر اسید آسکوربیک قرار گرفت بطوریکه این ماده سبب افزایش نسبت سطح برگ، کلروفیل و نسبت وزن برگ و از سویی کاهش مقدار آب برگ، سطح ویژه برگ و مقدار آب برگ در واحد سطح شد. در حالت عکس شوری موجب کاهش فتوسنتز خالص، تعرق، نسبت سطح برگ، شاخص کلروفیل، نسبت وزن برگ، مقدار آب شاخساره، مقدار آب شاخه و فعالیت آنزیم پراکسیداز شد. همچنین شوری سبب افزایش مقدار آب برگ، سطح ویژه برگ و مقدار آب برگ در واحد سطح گردید. با توجه به نتایج گرفته شده ماده آنتی اکسیدانت اسید آسکوربیک برای بهبود عمل فتوسنتز و رشد زیتون در شرایط شور و غیر شور نسبت به گلوتاتیون احیاء شده و شاهد بهتر عمل نموده است.
حمید معین راد
دوره 39، شماره 1 ، اسفند 1387
چکیده
این پژوهش در دو آزمایش جداگانه در جنوب خراسان انجام گردید. آزمایش 1 به مدت پنج سال (82-1378) در ایستگاه تولید پسته گناباد متعلق به آستان قدس رضوی انجام شد. با توجه به مشاهده آسیب خشکیدگی برگ در درختان پسته و مشکلات شوری این آزمایش طراحی شد. دو واحد پسته کاری 6 و 7 که هدایت های الکتریکی آب آبیاری آن ها به ترتیب 45/7 و 11 دسی زیمنس بر متر بود برای ...
بیشتر
این پژوهش در دو آزمایش جداگانه در جنوب خراسان انجام گردید. آزمایش 1 به مدت پنج سال (82-1378) در ایستگاه تولید پسته گناباد متعلق به آستان قدس رضوی انجام شد. با توجه به مشاهده آسیب خشکیدگی برگ در درختان پسته و مشکلات شوری این آزمایش طراحی شد. دو واحد پسته کاری 6 و 7 که هدایت های الکتریکی آب آبیاری آن ها به ترتیب 45/7 و 11 دسی زیمنس بر متر بود برای آزمایش 1 انتخاب گردید. ارقام پسته بادامی‌سفید و اوحدی با پایه بادامی ریز به عنوان ترکیبات پایه – پیوندی مورد استفاده در آزمایش انتخاب شدند. در هر یک از واحدها، آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. در هر یک از بلوک های دو واحد در سال 1380 برای هر یک از درختان کود دهی تکمیلی در نظر گرفته شد که شامل ترکیبی از کودهای شیمیایی و دامی با مقادیر معین بوده است. آزمایش 2 با ارقام بیشتر در طی سال های 1369 تا 1378 در یکی از باغ‌های پسته منطقه خواف که هدایت الکتریکی آب آبیاری آن 29/10 دسی زیمنس بر متر بود به صورت طرح کاملا تصادفی نامتعادل بر روی 66 درخت انجام شد. با توجه به نتایج تجزیه مرکب آزمایش ها در آزمایش 1 محصول کمی بادامی‌سفید به طور معنی دار از اوحدی بیشتر بود. در آزمایش 1 ویژگی سال آوری در اوحدی قابل توجه بود. دو سال بعد از کود دهی تکمیلی (1382) محصول پسته بطور معنی دار افزایش و در نتیجه سال آوری مشاهده نشد. با این تیمار علائم خشکیدگی برگ ها نیز کاهش یافت. مقادیر تجمع یون های کلرید و به‌ویژه سدیم و همچنین آسیب نکروز برگ در رقم حساس اوحدی بیشتر بود. در بلوک 1 واحد 6 که قبلا شوری آن افزایش یافته بود، جذب یون های Ca و Mg بطور معنی دار کاهش یافت. رقابت کاتیونی سدیم نسبت به یون های کلسیم و منیزیم سبب کاهش معنی دار محصول در آن بلوک شده بود. با این وجود تجمع نیتروژن در بافت برگ رقم حساس نیز قابل توجه بود. همچنین اثر شوری به گونه ای نبوده که از جذب فسفات ممانعت نماید. با عمل سربرداری گیاهان از زیر نقطه پیوند چنین تشخیص داده شد که حساسیت به نمک در شرایط فوق عمدتاً مربوط به رقم می‌باشد ...
