بهمن زاهدی؛ امیر صحرارو
چکیده
بهمنظور مطالعۀ ریزازدیادی گیاه مرزۀ خوزستانی، بذور این گیاه در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) نیمغلظت کشت و سپس گیاهچهها واکشت شدند. پس از آن نمونهها در سطوح مختلف هورمونهای BA و Kinetin، بهصورت منفرد یا در ترکیب با IBA کشت شدند. نتایج نشان داد، بیشترین میزان پرآوری (4/2 شاخه) در غلظت 5/0 میلیگرم در لیتر IBA و 3 میلیگرم در لیتر BA ...
بیشتر
بهمنظور مطالعۀ ریزازدیادی گیاه مرزۀ خوزستانی، بذور این گیاه در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) نیمغلظت کشت و سپس گیاهچهها واکشت شدند. پس از آن نمونهها در سطوح مختلف هورمونهای BA و Kinetin، بهصورت منفرد یا در ترکیب با IBA کشت شدند. نتایج نشان داد، بیشترین میزان پرآوری (4/2 شاخه) در غلظت 5/0 میلیگرم در لیتر IBA و 3 میلیگرم در لیتر BA مشاهده شد. در بخش طول شاخه، طویلترین شاخهها (76/5 سانتیمتر) در غلظت 5/0 میلیگرم در لیتر IBA و 5/1 میلیگرم در لیتر BA به دست آمد. بیشترین درصد ریشهزایی (2/85 درصد) در محیط کشت MS با 4/1 غلظت نمک به دست آمد. بیشترین تعداد ریشه (3/12) با طول 55/1 سانتیمتر ریشه، در محیط کشت MS با 2/1 غلظت نمک، به دست آمد. بیشترین درصد ریشهزایی (3/64 درصد) در غلظت 25/0 میلیگرم در لیتر IBA و بیشترین تعداد ریشه (4/8 و 7/7)، بهترتیب در غلظتهای 25/0 و 5/0 میلیگرم در لیتر IBA، به دست آمدند. درمجموع میتوان تیمار 25/0 میلیگرم در لیتر IBA به همراه 3 میلیگرم در لیتر BA را بهمنزلۀ مفیدترین ترکیبات هورمونی برای ریزازدیادی مرزۀ خوزستانی نام برد.
امیر صحرارو؛ مصباح بابالار؛ علی عبادی؛ مینا کوهی حبیبی
دوره 40، شماره 4 ، اسفند 1388
چکیده
در این تحقیق، ریزازدیادی گیاه انجیر رقم جامی کن از مریستم انتهایی گیاهچههای رشد یافته در شرایط گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. برای مرحله استقرار اندازه ریزنمونه مریستمی در دو سطح (4/0-2/0 و 7/0-5/0 میلیمتر)، نوع محیط کشت در دو سطح (MS و B5) و غلظت هورمون بنزیل آدنین (BA) در سه سطح (5/0، 1 و 5/1 میلیگرم در لیتر) بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً ...
بیشتر
در این تحقیق، ریزازدیادی گیاه انجیر رقم جامی کن از مریستم انتهایی گیاهچههای رشد یافته در شرایط گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. برای مرحله استقرار اندازه ریزنمونه مریستمی در دو سطح (4/0-2/0 و 7/0-5/0 میلیمتر)، نوع محیط کشت در دو سطح (MS و B5) و غلظت هورمون بنزیل آدنین (BA) در سه سطح (5/0، 1 و 5/1 میلیگرم در لیتر) بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند و پس از یک ماه، درصد بقای ریزنمونههای مریستمی اندازهگیری شد. سپس مریستمهای خوب رشد یافته برای مرحله باززایی استفاده گردیدند. برای مرحله پرآوری فاکتورهای غلظت هورمون BA در سه سطح (1، 5/1 و 2 میلیگرم در لیتر) به تنهایی یا در ترکیب با سه غلظت هورمون نفتالین استیک اسید (0، 1/0 و 5/0 میلیگرم در لیتر) بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شدند. محیط کشت بکار رفته برای این مرحله محیط کشت پایه MS بود و برداشت دادهها (تعداد و طول شاخههای تولیدی) پس از 6 هفته انجام شد. در مرحله ریشهزایی، غلظت هورمون ایندول بوتریک اسید در 4 سطح (5/0، 1، 5/1 و 2 میلیگرم در لیتر) در قالب طرح کاملاً تصادفی آزمون گردید. محیط کشت مورد استفاده نیزMS نیمه غلظت بود و پس از 5 هفته، درصد گیاهچههای ریشهدار شده، تعداد و طول ریشههای تولیدی، دادهبرداری شدند. طبق نتایج بدست آمده، بیشترین درصد بقای ریزنمونه مریستمی در مرحله استقرار در محیط حاوی 5/0 میلیگرم در لیتر BA دیده شد و بیشترین میزان زندهمانی نیز مربوط به ریزنمونههای با اندازه بزرگتر بود. در مرحله پرآوری، غلظت 2 میلیگرم در لیتر BA نسبت به سایر غلظتها، بیشترین تعداد شاخه را حاصل نمود و این در حالی بود که کوتاهترین طول شاخه نیز در این سطح BA بدست آمد. همچنین بیشترین طول شاخه در غلظت 1 میلیگرم BA دیده شد. در مرحله ریشهزایی، حداکثر تعداد گیاهکهای ریشهدار شده در غلظتهای 5/1 و 2 میلیگرم در لیتر IBA حاصل گردید، همچنین بیشترین تعداد ریشه برای هر گیاهچه در محیط حاوی 2 میلیگرم در لیتر IBA دیده شد.