مهدی شجاعی؛ منصور غلامی
چکیده
توجه به ویژگیهای کمی و کیفی میوه به دلیل تاثیر بر عملکرد و کیفیت روغن اهمیت زیادی دارد. این پژوهش با هدف مقایسهی سه رقم پیکوال، کراتینا، زرد و ژنوتیپ 18T از نظر شاخصهای فیزیولوژیکی، کمی و کیفی میوه و روغن برنامهریزی و اجرا شد. نتایج نشان داد رقم پیکوال بزرگترین میوه و هسته را داشت و دارای میوههای بزرگتر و سنگین تر بود. رقم ...
بیشتر
توجه به ویژگیهای کمی و کیفی میوه به دلیل تاثیر بر عملکرد و کیفیت روغن اهمیت زیادی دارد. این پژوهش با هدف مقایسهی سه رقم پیکوال، کراتینا، زرد و ژنوتیپ 18T از نظر شاخصهای فیزیولوژیکی، کمی و کیفی میوه و روغن برنامهریزی و اجرا شد. نتایج نشان داد رقم پیکوال بزرگترین میوه و هسته را داشت و دارای میوههای بزرگتر و سنگین تر بود. رقم پیکوال با تولید 75/116 کیلوگرم در هر درخت بهترین رقم بود. پس از بررسی ویژگیهای کمی و کیفی روغن مشخص شد رقم کراتینا بیشترین مقدار فنل کل، کاروتنوئید و کلروفیل را در روغن داشت و در مقابل مقدار اسیدیتهی روغن آن کمتر از سایرین بود. رقم کراتینا بیشترین مقدار اولئیکاسید (53/72 درصد)، بالاترین نسبت اولئیکاسید به پالمتیکاسید و استئاریکاسید، بیشترین مقدار اسیدهای چرب غیر اشباع (03/84 درصد) و کمترین مقدار پالمتیکاسید را نشان داد. بنابراین با توجه به نتیجه این پژوهش میتوان بیان کرد رقم کراتینا با توجه به داشتن مقدار بیشتر ترکیبات فنلی و همچنین مقدار بیشتر اسیدهای چرب غیر اشباع و تعادل مناسب بین اسیدهای چرب غیر اشباع و اشباع، روغن با کیفیتتری داشت، اما درصد روغن و عملکرد در رقم های پیکوال و زرد بیشتر از رقم کراتینا بود. بنابراین باید از کشت ترکیبی این سه رقم برای حفظ کیفیت و نیز عملکرد بیشتر استفاده کرد.
وهب اسدی؛ موسی رسولی؛ منصور غلامی؛ معصومه ملکی
چکیده
استفاده از پایههای انگور متحمل به تنش خشکی و کاربرد روشهای به باغی مانند استفاده از تنظیمکنندههای رشد میتواند برای دستیابی به روشهای مقابله با کمآبی مؤثر باشد. به همین منظور پژوهشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1397 در شرایط گلخانهای جهت بررسی اثر تنظیمکننده رشد تریاکانتانول بر ویژگیهای ...
بیشتر
استفاده از پایههای انگور متحمل به تنش خشکی و کاربرد روشهای به باغی مانند استفاده از تنظیمکنندههای رشد میتواند برای دستیابی به روشهای مقابله با کمآبی مؤثر باشد. به همین منظور پژوهشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1397 در شرایط گلخانهای جهت بررسی اثر تنظیمکننده رشد تریاکانتانول بر ویژگیهای فیزیولوژیکی نهالهای انگور بیدانه سفید پیوند شده روی دو رقم بومی در شرایط خشکی انجام شد. تیمارها پایه در دو سطح (خوشناو، سرخک قوچان و نهال رقم بیدانه سفید (خودریشه))، تنش خشکی در سه سطح پتانسیل آب خاک در محدوده 2/0- (شاهد)، 7/0- و 5/1- مگاپاسکال و سه غلظت تنظیمکننده تریاکانتانول (صفر، 50 و 100 میکرومولار) بودند. صفات اندازهگیری شده نسبت وزن خشک به سطح برگ (LMA)، میزان پایداری غشای سلولی (MSI)، کلروفیل کل، پرولین، گلایسین بتائین، محتوای نسبی آب برگ، فعالیت آنزیم کاتالاز (CAT) و پراکسیداز (POX) بودند. براساس نتایج حاصل از این پژوهش تنش خشکی باعث کاهش معنیدار LMA (25 درصد)، MSI (5 درصد)، کلروفیل (20 درصد) و RWC (5 درصد) گردید و تیمارهای تریاکانتانول منجر به افزایش معنیدار LMA (20 درصد)، MSI (3/4 درصد)، کلروفیل (14 درصد)، RWC (5/2 درصد)، گلایسین بتائین (27 درصد)، پرولین (22 درصد) و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی کاتالاز (23 درصد) و پراکسیداز (8 درصد) گردید. نهالهای پیوندی با پایه خوشناو نسبت به شاهد نتایج بهتری را نشان داد و با اضافه شدن تیمار های تریاکانتانول نیز صفات مناسب برای تحمل تنش خشکی بهبود یافتند.
علوم میوه
احسان رنجبران؛ منصور غلامی
چکیده
اثر پرتو فرابنفش نوع C (UV-C) بهتنهایی یا در ترکیب با دیگر تیمارها بر سنتز ترکیبات ثانویه در گیاهان، اخیرا مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش، اثر پرتو UV-C بر برخی ویژگیهای فیتوشیمایی و فعالیت برخی آنزیمهای دخیل در متابولیسم ترکیبات فنلی در انگور مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا حبههای انگور رقم بیدانهسفید در معرض پرتو UV-C در شدتهای0 ...
بیشتر
اثر پرتو فرابنفش نوع C (UV-C) بهتنهایی یا در ترکیب با دیگر تیمارها بر سنتز ترکیبات ثانویه در گیاهان، اخیرا مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش، اثر پرتو UV-C بر برخی ویژگیهای فیتوشیمایی و فعالیت برخی آنزیمهای دخیل در متابولیسم ترکیبات فنلی در انگور مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا حبههای انگور رقم بیدانهسفید در معرض پرتو UV-C در شدتهای0 (شاهد)، 8/0، 2/1 و 2/4 کیلوژول بر مترمربع قرار گرفته و سپس در دمای 15 درجه سانتیگراد بهمدت 6 روز نگهداری شدند. شدتهای کم پرتو فرابنفش، تجمع فنل کل در پوست حبه را القا کرد. کمترین میزان فلاونوئید کل در حبههای تیمار شده با بالاترین شدتUV-C (kJm-2 2/4) در روز اول مشاهده شد درحالیکه حبههای تیمارشده با شدت کم UV-C (kJm-2 8/0) پس از گذشت 5 روز بیشترین میزان فلاونوئید را داشتند (45/0 میلیگرم روتین در گرم وزن تر). همچنین کاربرد تابش UV-C منجر به افزایش ظرفیت پاداکسایشی نمونههای تیمارشده در مقایسه با شاهد گردید. لازم به ذکر است پرتوتابی باUV-C اثر معنیداری بر مقدار تانن کل پوست حبه نداشت؛ با این وجود اثر UV-C بر فعالیت آنزیم فنیلآلانینآمونیالیاز (PAL) در طول مدت نگهداری قابلتوجه بود. UV-C فعالیت آنزیم پراکسیداز (POD) را تا اوسط مدت نگهداری کنترل کرد؛ ولی در مورد آنزیم پلیفنلاکسیداز (PPO) این رفتار وابسته به شدت UV-C بود. نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد UV-C در شدتهای پایین، روش مناسبی برای افزایش میزان ترکیبات فنلی و ظرفیت پاداکسایشی انگور تازهخوری رقم بیدانهسفید در طول مدت نگهداری کوتاه میباشد.
علوم میوه
مهدیه کریمی؛ منصور غلامی؛ حسن ساریخانی
چکیده
ازن (O3) یکی از آلایندههای مهم موجود در جو پایینی زمین است که در حضور انرژی خورشید و از مواد فرار و اکسیدنیتروژن حاصل از دود کارخانهها و ماشینها تولید میشود. پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثر آلودگی ازن بر رشد و برخی از ویژگیهای مورفولوژیک، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی توتفرنگی انجام شد. بدینمنظور از رقم آروماس (مناسب کشت در ...
بیشتر
ازن (O3) یکی از آلایندههای مهم موجود در جو پایینی زمین است که در حضور انرژی خورشید و از مواد فرار و اکسیدنیتروژن حاصل از دود کارخانهها و ماشینها تولید میشود. پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثر آلودگی ازن بر رشد و برخی از ویژگیهای مورفولوژیک، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی توتفرنگی انجام شد. بدینمنظور از رقم آروماس (مناسب کشت در شرایط مزرعه) و رقم سلوا (مناسب کشت در شرایط گلخانه)، بهترتیب بهعنوان ارقام تجاری مقاوم و حساس به تنشهای محیطی استفاده شد. گیاهان بهصورت کشت گلدانی و در فضای بسته، در گلخانه تحت تنش ازن کوتاهمدت سهروزه با سه غلظت صفر (هوای دارای ازن طبیعی بهعنوان شاهد)، 50 و100 میلیگرم در متر مکعب قرار گرفتند. نتایج نشان داد که گیاهان تیمارشده، علائم آسیب ازن از جمله نقاط کلروزه در برگها، کاهش کلروفیل a، b و کلروفیل کل، کاهش کربوهیدرات محلول و افزایش وزن خشک، درصد ماده خشک، ظرفیت آنتیاکسیدانی کل و محتوای پرولین را نشان دادند. در رقم سلوا، پس از پایان دوره تنش و شروع رشد جدید، برخی ناهنجاریهای مورفولوژیک نیز در گلهای تولیدشده مشاهده شد. با توجه به آسیب کمتر رقم آروماس طی تنش، دوره رشد بعدی پس از برطرفشدن تنش، توانایی در بالابردن ظرفیت آنتیاکسیدانی کل و محتوای پرولین در مقابله با تنش 50 و 100 میلیگرم بر متر مکعب ازن، بهنظر میرسد این رقم نسبت به رقم سلوا در برابر این نوع تنش میتواند تحمل بیشتری از خود نشان دهد.
علوم میوه
فرهاد کرمی؛ منصور غلامی؛ احمد ارشادی؛ عادل سی و سه مرده
چکیده
آسیب و زیان یخزدگی بوتههای توتفرنگی یکی از بزرگترین عاملهای کاهش عملکرد کمی و کیفی این محصول در مناطق معتدله است. بهمنظور ارزیابی تحمل به سرمای زمستان در 21 نژادگان (ژنوتیپ) توتفرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط طبیعی یخبندانهای زمستانی (با کمینۀ مطلق دمای 28- درجۀ سلسیوس) در ایستگاه تحقیقات ...
بیشتر
آسیب و زیان یخزدگی بوتههای توتفرنگی یکی از بزرگترین عاملهای کاهش عملکرد کمی و کیفی این محصول در مناطق معتدله است. بهمنظور ارزیابی تحمل به سرمای زمستان در 21 نژادگان (ژنوتیپ) توتفرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط طبیعی یخبندانهای زمستانی (با کمینۀ مطلق دمای 28- درجۀ سلسیوس) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی قاملو وابسته به مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی منابع طبیعی کردستان به مدت یک سال اجرا شد. در این آزمایش شاخص آسیب یخزدگی طوقه بر پایۀ نشت یونی، دمای LT50 برگ، دمای LT50طوقه، شدت قهوهای شدن بافت طوقه، درصد زندهمانی، شمار برگ، سطح برگ، طول دم برگ و عملکرد نژادگانها ارزیابی شد. اختلاف معنیداری بین نژادگانهای مورد آزمایش برای همۀ صفات مورد ارزیابی مشاهده شد. نژادگانهای ʼکراسنی برگʻ، ʼکویین الیزاʻ، ʼآلیسوʻ، ʼداچنیتساʻ و ʼکردستانʻ به ترتیب کمترین میزان آسیب یخزدگی طوقه و بیشترین درصد زندهمانی و نژادگانهای ʼتنسی بیوتیʻ و ʼسلواʻ کمترین تحمل به سرمای زمستان را نشان دادند. بنا بر نتایج تجزیۀ پروبیت دمای بحرانی طوقه، نژادگان ʼکراسنیبرگʻ، متحملترین نژادگان به سرمای زمستان و نژادگان ʼتنسی بیوتیʻ، حساسترین نژادگان در مقایسه با دیگر نژادگانهای مورد آزمایش بود. همبستگی مثبت و معنیداری بین اندازۀ برگ و طول دم برگ با شاخص آسیب یخزدگی طوقه و دمای LT50 طوقه مشاهده شد درحالیکه شمار برگ بوته همبستگی مثبت و معنیداری با درصد زندهمانی و عملکرد بوتهها در شرایط تنش دمای پایین نشان داد. بنابر نتایج آزمایش، نژادگانهای ʼکویین الیزاʻ، ʼونتاʻ، ʼآروماسʻ و ʼکردستانʻ، در مقایسه با دیگر نژادگانهای مورد بررسی، به ترتیب مناسبترین نژادگانها برای کشت در مناطق سردسیر کشور هستند.
علوم میوه
منصور غلامی؛ سید علی اندی
چکیده
استیلبنهای انگور یک خانوادۀ شناختهشده از پلی فنولهای گیاهی هستند که فعالیتهای زیستی (بیولوژی) چندی از آنها در رابطه با سودمندیهای سلامتی به تأیید رسیدهاند. در این پژوهش، تأثیر محرک اشعۀ فرابنفش C در سه زمان (10، 20 و 30 دقیقه) در ترکیب یا بدون ترکیب با تابش نور مرئی با سطح انرژی بالا (10000 لوکس) روی یک رگۀ (لاین) یاختهای ...
بیشتر
استیلبنهای انگور یک خانوادۀ شناختهشده از پلی فنولهای گیاهی هستند که فعالیتهای زیستی (بیولوژی) چندی از آنها در رابطه با سودمندیهای سلامتی به تأیید رسیدهاند. در این پژوهش، تأثیر محرک اشعۀ فرابنفش C در سه زمان (10، 20 و 30 دقیقه) در ترکیب یا بدون ترکیب با تابش نور مرئی با سطح انرژی بالا (10000 لوکس) روی یک رگۀ (لاین) یاختهای بهدستآمده از میانبر انگور رقم شاهانی (Vitis vinifera cv. Shahani) در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح کامل تصادفی بررسی و نتایج کسبشده با تیمارهای شاهد مقایسه شد. نتایج نشان دادند، تاریکی میتواند بیشتر از نور مرئی مسیر سوختوسازی (متابولیکی) مربوط به تولید استیلبنوئیدها را تحریک کند. در میان زمانهای استفادهشده از محرک اشعۀ فرابنفش C، ده دقیقه استفاده از اشعۀ فرابنفش C برای تولید مؤثر و تجمع بالای فنولها (73/112 میلیگرم گالیک اسید در هر گرم وزن خشک یاخته) و فلاونوئیدها (47/150 میلیگرم کاتکین در هر گرم وزن خشک یاخته) و همچنین استیلبنوئیدها شامل مجموع رسوراترول و فرم گلوکوزیلهشدۀ آن به نام پیسید (54/7 میکروگرم بر میلیلیتر) بهینه بود. افزون بر این، نتایج نشان داد، یک رابطۀ منفی معنیدار بین تولید این متابولیتها و رشد یاخته وجود دارد. این یافتهها دادههای ارزشمندی بهمنظور تولید انبوه کشتهای یاختهای برای تولید این ترکیبهای خیلی با ارزش در سامانههای بیوراکتور ارائه میکنند.
علوم میوه
وهب اسدی؛ موسی رسولی؛ منصور غلامی؛ معصومه ملکی
چکیده
تنش کمآبی از مهمترین محدودیتهای تولید محصولات کشاورزی در جهان و کشور ایران است. آگاهی از سازوکار واکنش رقمهای انگور در تنش خشکی میتواند تاکداران و پژوهشگران را در انتخاب رقم مناسب برای کشت و تعیین نژادگان (ژنوتیپ)های انتخابی برای برنامههای بهنژادی یاری کند. به همین منظور پژوهشی بهصورت آزمایش فاکتوریل بر پایۀ ...
بیشتر
تنش کمآبی از مهمترین محدودیتهای تولید محصولات کشاورزی در جهان و کشور ایران است. آگاهی از سازوکار واکنش رقمهای انگور در تنش خشکی میتواند تاکداران و پژوهشگران را در انتخاب رقم مناسب برای کشت و تعیین نژادگان (ژنوتیپ)های انتخابی برای برنامههای بهنژادی یاری کند. به همین منظور پژوهشی بهصورت آزمایش فاکتوریل بر پایۀ طرح کامل تصادفی با سه تکرار در سالهای 1395-1394 در شرایط گلخانهای برای بررسی تأثیر تغییرپذیری پتانسیل آب خاک بر صفات فیزیولوژیکی و ریختشناختی (مورفولوژیکی) چهار رقم انگور بومی و غیربومی انجام شد. تیمارها شامل چهار رقم انگور (عسکری، خلیلی، چفته و پرلت) و سه سطح تنش خشکی شامل پتانسیل آب خاک در محدودۀ 2/0- (شاهد)، 7/0- و 2/1- مگاپاسکال بودند. صفات اندازهگیریشده شامل نسبت وزن خشک به سطح برگ (LMA)، میزان پایداری غشای یاختهای، سبزینه (کلروفیل)، پرولین، پروتئین کل، کربوهیدراتهای محلول، محتوای نسبی آب برگ (RWC)، میزان مالون دی آلدئید (MDA)، فعالیت آنزیم کاتالاز (CAT) و پراکسیداز (POX) بود. بنا بر نتایج این پژوهش همۀ سطوح تنش و نوع رقم در سطح 1 درصد تأثیر معنیداری بر صفات اندازهگیریشده داشتند. با افزایش سطح تنش، پرولین (21 تا 38 درصد)، مالون دی آلدئید (50 تا 70 درصد)، کربوهیدراتهای محلول (55 درصد)، فعالیت آنزیم کاتالاز (37 تا 54 درصد) و پراکسیداز (13 تا 17 درصد) افزایش یافت و محتوای آب نسبی برگ (6/5 درصد) و پروتئینهای محلول کل (19 تا 39 درصد) کاهش پیدا کرد. بهطورکلی نتایج نشان داد، رقمهای چفته و خلیلی پتانسیل بالاتری برای تحمل شرایط تنش خشکی را نسبت به رقمهای پرلت و عسکری داشتند.