معصومه منصوریار؛ جواد عرفانی مقدم؛ حمید عبداللهی؛ سید علیرضا سلامی
چکیده
به منظور ریزازدیادی چهار پایة پر رشد گلابی شامل پایههای کنجونی، Pyrus betulifolia، درگزی و پایة Gh1 اثر چند محیط کشت پایه (MS، QL و QL تغییریافته)، سایتوکینین و اکسین بر میزان باززایی، پرآوری و ریشهزایی آن‌ها در شرایط درون شیشهای در مؤسسة تحقیقات اصلاح و تهیة نهال و بذر کرج بررسی شد. نتایج نشان داد در بین محیط‌های کشت پایه، بیشترین میزان ...
بیشتر
به منظور ریزازدیادی چهار پایة پر رشد گلابی شامل پایههای کنجونی، Pyrus betulifolia، درگزی و پایة Gh1 اثر چند محیط کشت پایه (MS، QL و QL تغییریافته)، سایتوکینین و اکسین بر میزان باززایی، پرآوری و ریشهزایی آن‌ها در شرایط درون شیشهای در مؤسسة تحقیقات اصلاح و تهیة نهال و بذر کرج بررسی شد. نتایج نشان داد در بین محیط‌های کشت پایه، بیشترین میزان پرآوری برای همة پایهها، در محیط کشت QL مشاهده شد. در بین پایههای گلابی، پایة Gh1 در هر دو محیط کشت QL و QL تغییریافته، باززایی مطلوبی را نشان داد. نتایج مربوط به پرآوری ریزنمونهها در غلظتهای 1 و 2 میلیگرم در لیتر BAP و 0، 1 و 2 میلیگرم در لیتر 2ip نشان داد، بیشترین پرآوری در غلظت 1 میلیگرم در لیتر BAP به دست آمد، اما با اضافه کردن 2ip به محیط کشت، تأثیر معنا‌داری بر پرآوری ریزنمونهها نداشت. همچنین درصد ریشهزایی پایهها با استفاده از غلظتهای مختلف IBA نشان داد که بیشینه ریشهزایی در غلظت 1 میلیگرم در لیتر IBA به دست آمد. ارزیابی درصد ریشهزایی در دو محیط کشت حاوی آگار و پرلایت نشان داد که بیشترین ریشهزایی پایهها به‌غیراز پایة P. betulifolia، در محیط کشت حاوی پرلایت به دست آمد. درمجموع به منظور موفقیت در ریزازدیادی پایههای یادشده در شرایط درون شیشهای استفاده از محیط کشت QL حاوی BAP (1 میلیگرم در لیتر) برای پرآوری مطلوب و تیمار 1 میلیگرم در لیتر IBA در شرایط پرلیت برای ریشهزایی مطلوب، قابل توصیه است.
علوم میوه
فرشته خسروی نژاد؛ حمید عبداللهی؛ بهاره کاشفی؛ مریم حسنی؛ زینب صالحی
چکیده
در بین درختان میوة دانه‌دار، درخت ’به‘ حساس‌ترین میزبان بیماری آتشک بوده و گزینش رقم‌های متحمل آن اهمیت دارد. در این تحقیق برای تعیین شرایط بهینة افزایش، ریز نمونه‌های رقم‌های امیدبخش KVD4، NB2، PH2 به همراه پایة کوئینس C و رقم شاهد اصفهان (KVD3) در محیط‌های MS، QL و QL تغییریافته (mQL)، ارزیابی و بیشترین میزان رشد در کمترین زمان و بهترین ...
بیشتر
در بین درختان میوة دانه‌دار، درخت ’به‘ حساس‌ترین میزبان بیماری آتشک بوده و گزینش رقم‌های متحمل آن اهمیت دارد. در این تحقیق برای تعیین شرایط بهینة افزایش، ریز نمونه‌های رقم‌های امیدبخش KVD4، NB2، PH2 به همراه پایة کوئینس C و رقم شاهد اصفهان (KVD3) در محیط‌های MS، QL و QL تغییریافته (mQL)، ارزیابی و بیشترین میزان رشد در کمترین زمان و بهترین پرآوری در mQL مشاهده شد. در بررسی تأثیر غلظتهای مختلف دو هورمون گیاهی سایتوکینین 2iP و BAP در محیط پایة mQL، به ترتیب برتری محیط حاوی 5/0 و 1 میلیگرم بر لیتر 2iP و BAP با بهترین شمار و کیفیت ریز شاخه‌ها مشخص شد. ریشهزایی شاخساره‌ها در تیمار دراز‌مدت با غلظتهای 1/0 میلیگرم بر لیتر IBA و تأثیر توأم IBA وBAP با غلظتهای 1 میلیگرم بر لیتر و تیمار کوتاه‌مدت با غلظتهای 5/0، 1 و 2 میلیگرم بر لیتر IBA، مشخص کرد که تیمار کوتاه‌مدت، ریشهزایی بهتری دارد. بیشترین درصد ریشهزایی، توسعة برگی، طول و کیفیت ریشه در غلظت 2 میلیگرم بر لیتر IBA در تیمار کوتاه‌مدت ایجاد شد. به‌طور‌کلی برای ریزازدیادی رقم‌ها و بقاء مطلوب ریز شاخه‌ها، محیط رشدی مشتمل بر نمک‌های پایة mQL غنی‌شده با 3 درصد ساکارز، 1 میلیگرم بر لیتر BAP، 1 میلیگرم بر لیتر 2iP، 5/0 درصد پکتین و 6/0 درصد آگار توصیه می‌شود.
زهرا صفاری؛ عبدالکریم کاشی؛ عماد شاه منصوری؛ علی اکبر حیدری زفره؛ سپیده کلاته جاری
چکیده
هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر بنزیل آدنین و شرایط دمای انبار بر تشکیل سوخیزه، درصد جوانه زنی و رشد آن در تره ایرانی (Allium ampeloprasum ssp.persicum) بود. به منظور تشکیل سوخیزه، گل آذین های نابالغ با غلظت های مختلفی از بنزیل آدنین (0، 10، 50 و 100 میلی گرم در لیتر) تیمار شدند. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و ...
بیشتر
هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر بنزیل آدنین و شرایط دمای انبار بر تشکیل سوخیزه، درصد جوانه زنی و رشد آن در تره ایرانی (Allium ampeloprasum ssp.persicum) بود. به منظور تشکیل سوخیزه، گل آذین های نابالغ با غلظت های مختلفی از بنزیل آدنین (0، 10، 50 و 100 میلی گرم در لیتر) تیمار شدند. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان انجام شد. نتایج نشان داد که هم? غلظت های بنزیل آدنین به جز تیمار شاهد در بیشتر از 90 درصد بوته ها سوخیزه تشکیل دادند. سپس سوخیزه های حاصل در دو شرایط دمایی (31 و 9 درجه سانتی گراد) انبار شدند تا درصد جوانه زنی و رشد رویشی آن ها ارزیابی شود. غلظت های مختلف بنزیل آدنین و شرایط دمای انبار اثری بر درصد جوانه زنی سوخیزه ها نداشتند اما سوخیزه های درشت (قطر بیشتر از 3 میلی متر) درصد جوانه زنی بالاتری از سوخیزه های ریز (قطر کمتر از 3 میلی متر) را نشان دادند. تیمار دمایی اثری بر صفات رویشی نداشت اما تیمارهای مختلف بنزیل آدنین در سطح 5 درصد دارای تفاوت معنی دار بود و همه سوخیزه های حاصل گیاهان طبیعی تولید کردند.
