فاطمه بخشی پور؛ حسن مومیوند؛ ابراهیم صداقتی؛ عبداله احتشام نیا
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بیوچار و قارچ‌های میکوریزا بر رشد، زی‌توده‌ی گیاهی و برخی عناصر غذایی دو واریته جعفری بود. آزﻣﺎیش ﺑﻪصورت فاکتوریل در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﻛﺎملاً ﺗﺼﺎدﻓﻲ با سه تکرار انجام شد. واریتههای جعفری در دو سطح (کریسپوم و نئاپولیتانوم) بهعنوان فاکتور اول، بیوچار در سه سطح (صفر، سه و شش درصد وزنی خاک) بهعنوان ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بیوچار و قارچ‌های میکوریزا بر رشد، زی‌توده‌ی گیاهی و برخی عناصر غذایی دو واریته جعفری بود. آزﻣﺎیش ﺑﻪصورت فاکتوریل در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﻛﺎملاً ﺗﺼﺎدﻓﻲ با سه تکرار انجام شد. واریتههای جعفری در دو سطح (کریسپوم و نئاپولیتانوم) بهعنوان فاکتور اول، بیوچار در سه سطح (صفر، سه و شش درصد وزنی خاک) بهعنوان فاکتور دوم و قارچ‌های میکوریزا (میکوریزا و عدم میکوریزا) بهعنوان فاکتور سوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی (به ترتیب با 180/291 و 8783/64 گرم) مربوط به واریته کریسپوم و کاربرد میکوریزا با بیوچار سه درصد بود. بیشترین وزن تر و خشک ریشه (به ترتیب با 74/70 و 68/18 گرم) و بیشترین میزان کلونیزاسیون (96 درصد) در واریته نئاپولیتانوم با کاربرد میکوریزا به همراه کاربرد بیوچار سه درصد مشاهده شد. بیشترین غلظت سدیم، پتاسیم، نیتروژن و مس در تیمار بیوچار شش درصد بهدست آمد. تیمار میکوریزا نیز باعث افزایش غلظت منیزیم، آهن، مس و کلسیم در هر دو واریته نئاپولیتانوم و کریسپوم گردید. بیشترین غلظت عنصر فسفر (67/8918 پیپیام) مربوط به واریته نئاپولیتانوم با کاربرد میکوریزا و بیوچار شش درصد و بیشترین غلظت عنصر منگنز (7296/50 پیپیام) در واریته کریسپوم با کاربرد میکوریزا و بیوچار شش درصد بهدست آمد. در مجموع در این مطالعه کاربرد بیوچار منجر به کلونیزاسیون بهتر ریشه‌ی جعفری با قارچ میکوریزا گردید. بنابراین می‌توان نتیجهگیری کرد که استفاده توأم بیوچار و قارچ‌های میکوریزا شرایط بهتری را جهت دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار و افزایش رشد وزی‌توده‌ی گیاه جعفری فراهم می‌آورد.
نیلوفر رجایی؛ معظم حسن پور اصیل؛ جمالعلی الفتی؛ اکبر نورسته نیا
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر محلولهای مختلف غذایی و ورمی‌کمپوست بر رشد و گلدهی گل شیپوری گلدانی به صورت طرح اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در بسترهای کشت بدون خاک انجام شد. آزمایش با 16 تیمار شامل 4 نوع محلول غذایی کوئیک تغییر یافته و4 نوع بستر کشت حاوی ورمی‌کمپوست بود که در 3 تکرار و هر تکرار شامل 4 گلدان انجام شد. نتایج ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر محلولهای مختلف غذایی و ورمی‌کمپوست بر رشد و گلدهی گل شیپوری گلدانی به صورت طرح اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در بسترهای کشت بدون خاک انجام شد. آزمایش با 16 تیمار شامل 4 نوع محلول غذایی کوئیک تغییر یافته و4 نوع بستر کشت حاوی ورمی‌کمپوست بود که در 3 تکرار و هر تکرار شامل 4 گلدان انجام شد. نتایج نشان داد تفاوت معنیداری در بین تیمارهای مختلف از نظر طول ساقه، تعداد برگ، سطح برگ، تعداد گل، طول و عرض چمچه، طول ریشه، طول دوره گلدهی، ماندگاری گلدانی، میزان کلروفیلهایa ، b و کل و آنتوسیانین چمچه وجود داشت. بیشترین تعداد برگ و میزان سبزینههای برگی در اثر محلول غذایی یک و ورمی‌کمپوست 5 درصد به دست آمد. بیشترین طول ریشه در اثر محلول غذایی 2 و ورمی‌کمپوست 5 درصد مشاهده شد. تیمار با محلول غذایی 2 و ورمی‌کمپوست 15 درصد بیشترین طول دوره گلدهی را نشان داد. ماندگاری گلدانی گل در اثر محلول غذایی 1 و بدون ورمی‌کمپوست بیشتر از سایر تیمارها بود. بیشترین تعداد گل در اثر محلول غذایی 4 و ورمی‌کمپوست 5 درصد مشاهده شد. میزان آنتوسیانین در اثر محلول غذایی 4 و ورمی‌کمپوست 10 درصد بالاتر از تیمارهای دیگر بود. بیشترین قطر ساقه نیز در اثر تیمار محلول غذایی 2 و ورمی‌کمپوست 15 درصد ایجاد شد. همچنین نتیجهگیری شد که محلول غذایی 1 به دلیل دارا بودن بیشترین نیترات آمونیم نسبت به سایر محلولها، بر صفات رویشی برگها تأثیر گذار بود و محلول غذایی 2 به دلیل دارا بودن بیشترین نیترات پتاسیم نسبت به دیگر محلولها، بر صفات زایشی تأثیر معنیداری داشت.
پروین رامک؛ وحید کریمیان؛ رضا سیاه منصور
چکیده
بن‌سرخ (Allium jesdianum) از گیاهان دارویی-خوراکی مهم و در معرض خطر است که در ارتفاعات رشته کوههای زاگرس، ایران می‌روید. در این مطالعه پیازهای سه اکوتیپ از گیاه دارویی بن‌سرخ؛ شامل اکوتیپ‌های کاکارضا در شهرستان خرم‌آباد، ذلقی در شهرستان الیگودرز و مله در شهرستان پلدختر، که در شرایط جغرافیایی و اقلیمی متفاوت در استان لرستان رویش می ...
بیشتر
بن‌سرخ (Allium jesdianum) از گیاهان دارویی-خوراکی مهم و در معرض خطر است که در ارتفاعات رشته کوههای زاگرس، ایران می‌روید. در این مطالعه پیازهای سه اکوتیپ از گیاه دارویی بن‌سرخ؛ شامل اکوتیپ‌های کاکارضا در شهرستان خرم‌آباد، ذلقی در شهرستان الیگودرز و مله در شهرستان پلدختر، که در شرایط جغرافیایی و اقلیمی متفاوت در استان لرستان رویش می یابند، جمعآوری شدند. پیازهای جمعآوری شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه کشت شدند. در بهار سال بعد از نمونههای گیاهی کشت شده در مزرعه و نیز رویشگاه‌های طبیعی نمونه‌گیری شد. برای تعیین خصوصیات خاک، نمونۀ خاک از عمق 30-0 سانتیمتری در هر یک از رویشگاهها و مزرعه، با سه تکرار برداشت شد. صفات مورد مطالعه عبارت بودند از خصوصیات کمی و کیفی اسانس، فعالیت آنتیاکسیدانی، پروتئین کل، ویتامین C، قندهای غیرساختمانی و عناصر غذایی شامل نیتروژن، ﭘﺘﺎﺳﻴﻢ، فسفر، آهن، منگنز، مس و روی. نتایج نشان داد که ترکیبات Dimethyl Trisulfide، Dipropyl trisulfide، Di-2-propenyl tetrasulfide، Hexadecanoic acid و Pentacosane عمده مواد تشکیل‌دهنده اسانس هستند که درصد این ترکیبات بین اکوتیپ‌های کشت‌شده و خودرو، تفاوت معنیداری (01/0p<) داشت. بیشترین عملکرد اسانس (22/0 درصد) در نمونههای خودرو برداشت‌شده از رویشگاه مله واقع در شهرستان پلدختر مشاهده شد و کمترین عملکرد اسانس (12/0 درصد) در نمونههای برداشت‌شده از رویشگاه ذلقی در شهرستان الیگودرز ثبت شد. اگرچه عملکرد اسانس بین اکوتیپ‌ها در رویشگاه، تفاوت معنیداری داشت، اما عملکرد اسانس در اکوتیپ‌های کشت‌شده تفاوت معنیداری نشان ندادند. بیشترین میزان فسفر (mg/gDW50/4)، روی (μg/g DW30/2)، منگنز (μg/g DW 46/2)، قند محلول ( mg/g DW66/45) و پروتئین کل (mg/g DW 83/8) در گیاهان کشت شده اکوتیپ مله مشاهده شد. گیاهان برداشت شده از رویشگاه کاکارضا دارای بیشترین میزان ویتامین C (mg/100 g FW 66/80) و فعالیت آنتیاکسیدانی (μg/mL 42IC50=) بودند.
علوم میوه
رضا غلامی؛ نوراله معلمی؛ اسمعیل خالقی؛ سید منصور سید نژاد
چکیده
بررسی تأثیر محلولپاشی برگی پتاسیم، روی و بور بر پروفیل اسیدهای چرب میوه سه رقم زیتون کرونایکی، کایلت و میشن در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 در باغ زیتون دانشگاه شهید چمران صورت گرفت. درختان چهار مرحله، یک هفته قبل از تمام گل، دو هفته بعد از تمام گل، مرحله سختشدن هسته و مرحله تجمع ...
بیشتر
بررسی تأثیر محلولپاشی برگی پتاسیم، روی و بور بر پروفیل اسیدهای چرب میوه سه رقم زیتون کرونایکی، کایلت و میشن در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 در باغ زیتون دانشگاه شهید چمران صورت گرفت. درختان چهار مرحله، یک هفته قبل از تمام گل، دو هفته بعد از تمام گل، مرحله سختشدن هسته و مرحله تجمع و سنتز روغن، با آب مقطر (شاهد) (T0)، ترکیب سولفاتپتاسیم، سولفاتروی و اسید بوریک از هر کدام 1000 میلیگرم در لیتر (T1) و ترکیب 2000 میلیگرم در لیتر از هر کدام آنها (T2) محلولپاشی شدند. بین تیمارهای محلولپاشی از نظر میزان اسید اولئیک، اسید پالمیتیک، اسید لینولئیکو نسبت اسید اولئیک به اسید لینولئیک اختلاف معنیداری مشاهده گردید، همچنین ترکیب اسیدهای چرب در ارقام مختلف، متفاوت بود و شرایط محل رشد بهویژه، تغذیه طی رشد میوه در ترکیب اسیدهای چرب تأثیر داشت و تیمار T2بیشترین تأثیر مثبت در بهبود کیفیت روغن نسبت بهسایر تیمارها بهخصوص در رقم کایلت داشت؛ بنابراین در شرایط اهواز با ارتفاع پایین و دمای زیاد، محلولپاشی برگی در طی رشد میوه میتواند با تغییر در میزان اسیدهای چرب با افزایش اسیداولئیک و کاهش اسیدپالمیتیکمنجر به بهبود کیفیت روغن میوه زیتون گردد.
پیمان شیخ علیپور؛ صاحبعلی بلندنظر؛ محمدرضا ساریخانی؛ جابر پناهنده
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای زیستی بر عملکرد، کیفیت و ظرفیت آنتیاکسیدانی میوه گوجهفرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 9 تیمار و 3 تکرار در ایستگاه تحقیقاتی خلعتپوشان دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز به اجرا درآمد. بذرهای گوجهفرنگی رقم Super Chief در کشت خزانه با تیمار منفرد و تلفیقی باکتریهای آزادکننده پتاسیم ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای زیستی بر عملکرد، کیفیت و ظرفیت آنتیاکسیدانی میوه گوجهفرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 9 تیمار و 3 تکرار در ایستگاه تحقیقاتی خلعتپوشان دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز به اجرا درآمد. بذرهای گوجهفرنگی رقم Super Chief در کشت خزانه با تیمار منفرد و تلفیقی باکتریهای آزادکننده پتاسیم (Pseudomonas sp. S19-1, Pseudomonas sp. S14-3) و حل‌کننده فسفات (P. putida Tabriz, P. fluorescence Tabriz) و تثبیت‌کننده نیتروژن (Azospirillum sp. Acu9, Azotobacter sp.) تلقیح شدند. علاوه بر این تیمارها، تیمار شاهد بدون تلقیح باکتری و کوددهی (شاهد یک) و تیمار شاهد بدون تلقیح باکتری و با کوددهی (عناصر ماکرو) براساس نتایج آزمون خاک (شاهد دو) بهمنظور انجام مقایسه لحاظ شدند. صفات مورد ارزیابی شامل عملکرد کل، عملکرد اقتصادی و غیراقتصادی، تعداد میوه، وزن متوسط میوه، درصد مادهخشک میوه، میزان ویتامین ث، میزان لیکوپن، اسیدیته قابل تیتراسیون میوه و مقدار پتاسیم میوه بودند. نتایج نشان داد که اثر باکتریهای فوق بر شاخص‌هایی مثل عملکرد، میزان پتاسیم میوه، اسیدیته، درصد ماده خشک میوه، محتوای ویتامین ث و لیکوپن معنیدار بود و بالاترین میزان عملکرد، میزان پتاسیم میوه، اسیدیته و درصد ماده خشک میوه در تیمار باکتریهای آزادکننده پتاسیم و بالاترین میزان ویتامین ث در تیمار تلفیقی باکتریهای آزادکننده پتاسیم و حل‌کننده فسفات و بالاترین میزان لیکوپن در تیمار تلفیقی باکتریهای آزادکننده پتاسیم و حل‌کننده فسفات و تثبیت‌کننده نیتروژن بهدست آمد. باتوجه به نتایج فوق می‌توان به مؤثربودن باکتریهای آزادکننده پتاسیم و حل‌کننده فسفات و تثبیت‌کننده نیتروژن بهعنوان کود زیستی در بهبود عملکرد و خصوصیات کیفی گوجهفرنگی اشاره کرد.
علوم گیاهان زینتی
عثمان مام رش پور؛ محمد جواد نظری دلجو
چکیده
این آزمایش با توجه به حذف خاک در کشتهای بدون خاک و در نتیجه حذف منبع اصلی تأمین عنصر شبهضروری سیلیسیم و همچنین عدم مطالعه تأثیر احتمالی این عنصر در پرورش لیلیوم شاخهبریده، طراحی و اجرا گردید. در همین راستا و پس از انتقال پیازهای لیلیوم (Lilium oriental 'Casa Blanca') به بستر فیبر نارگیل (الیاف فرآوریشده نارگیل)، گیاهان استقرار یافته با ...
بیشتر
این آزمایش با توجه به حذف خاک در کشتهای بدون خاک و در نتیجه حذف منبع اصلی تأمین عنصر شبهضروری سیلیسیم و همچنین عدم مطالعه تأثیر احتمالی این عنصر در پرورش لیلیوم شاخهبریده، طراحی و اجرا گردید. در همین راستا و پس از انتقال پیازهای لیلیوم (Lilium oriental 'Casa Blanca') به بستر فیبر نارگیل (الیاف فرآوریشده نارگیل)، گیاهان استقرار یافته با محلول غذایی حاوی غلظتهای مختلف اسیدسیلیسیک (صفر، 50، 100 و 150 میلیگرم در لیتر سیلیسیم) محلولدهی و ویژگی‌های فیزیولوژیکی و کیفیت پس از برداشت گلهای تولیدی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش بیانگر افزایش معنیدار آب جذبشده توسط ساقه گلدهنده، ماندگاری گل، کلروفیل کل، قند محلول، محتوای نسبی آب و کاهش معنیدار نشت یونی برگ بود. بر همین اساس، بیشترین آب جذبشده توسط ساقه گلدهنده (6/0 میلی‌لیتر بر گرم وزن‌تر در روز)، عمر گلجایی (11/11 روز) و کلروفیل کل (97/0 میلیگرم بر گرم وزن‌تر) در غلظت 150 میلیگرم در لیتر سیلیسیم مشاهده گردید. همچنین جذب عناصر معدنی پتاسیم، کلسیم و سیلیسیم بهطور معنیداری تحت تأثیر سیلیسیم قرار گرفتند. بیشترین غلظت کلسیم درغلظت 150 میلیگرم در لیتر سیلیسیم مشاهده شد. براساس نتایج آزمایش، افزودن سیلیسیم به محلول غذایی منجر به بهبود روابط آبی گیاه، شاخصهای کیفی پس از برداشت، جذب عناصر معدنی و در نتیجه افزایش ماندگاری گل شاخهبریده لیلیوم رقم کاسابلانکا گردید.
فاطمه سیدکلایی؛ حسین صادقی؛ حسین مرادی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر عناصر غذایی نیتروژن، بور و روی بر میزان اکسین و تشکیل میوه در پرتقال تامسون ناول، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل اوره در سه سطح (0، 3 و 6 در هزار)، اسید بوریک در دو سطح (0 و 5/0 در هزار) و سولفات روی در دو سطح (0 و 3 در هزار) بودند. تعداد گل، میوۀ ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر عناصر غذایی نیتروژن، بور و روی بر میزان اکسین و تشکیل میوه در پرتقال تامسون ناول، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل اوره در سه سطح (0، 3 و 6 در هزار)، اسید بوریک در دو سطح (0 و 5/0 در هزار) و سولفات روی در دو سطح (0 و 3 در هزار) بودند. تعداد گل، میوۀ اولیه، میوهچه بعد از ریزش خرداد و میوۀ نهایی شمارش شد. طول و قطر میوه، میزان اکسین منطقۀ ریزش و عملکرد اندازهگیری شد. مصرف عناصر غذایی اثر معناداری در افزایش تعداد گل، درصد تشکیل میوۀ اولیه و عملکرد داشتند. کمترین میزان ریزش میوۀ اولیه و نهایی در تیمار مصرف همزمان اوره با غلظت 6 در هزار و سولفات روی با غلظت 3 در هزار به دست آمد. بالاترین درصد تشکیل میوه بعد از ریزش خرداد و اکسین، در تیمار اثر متقابل سولفات روی با غلظت 3 در هزار و اسید بوریک با غلظت 5/0 در هزار حاصل شد.
عرفان سپهوند؛ محمدرضا فتاحی مقدم؛ محمود قاسم نژاد؛ علیرضا طلایی؛ محمد علی عسکری سرچشمه
چکیده
سیستم‌های تربیت و محلولپاشی با کلسیم میتواند با تغییر ترکیب معدنی میوه رنگ‌گیری میوه‌های سیب را بهبود بخشد. در این پژوهش، اثر محلولپاشی کلرید‌کلسیم با غلظتهای مختلف (صفر، 75/0، 5/1 و 3 گرم در لیتر) طی 2، 4 و 6 هفته قبل از برداشت بر غلظت عناصر غذایی و شاخصهای رنگ میوۀ سیب رقم‌های «گالا» و «دلبار استیوال» تربیت‌شده با ...
بیشتر
سیستم‌های تربیت و محلولپاشی با کلسیم میتواند با تغییر ترکیب معدنی میوه رنگ‌گیری میوه‌های سیب را بهبود بخشد. در این پژوهش، اثر محلولپاشی کلرید‌کلسیم با غلظتهای مختلف (صفر، 75/0، 5/1 و 3 گرم در لیتر) طی 2، 4 و 6 هفته قبل از برداشت بر غلظت عناصر غذایی و شاخصهای رنگ میوۀ سیب رقم‌های «گالا» و «دلبار استیوال» تربیت‌شده با سه سیستم مختلف (V شکل، هایتک و کردون)، بررسی شد.نتایج نشان داد که نوع سیستم تربیت و محلولپاشی با کلسیم تأثیر معناداری بر غلظت عناصر غذایی و شاخصهای رنگ میوۀ سیب داشت. میوۀ سیب رقم گالا که به‌صورت V شکل و هایتک تربیت شده بودند رنگ‌گیری مطلوب‌تری در مقایسه با سیستم کردون داشته است، اما میوۀ رقم دلبار استیوال تنها در سیستم هایتک رنگ‌گیری مطلوب‌تری داشت. به‌علاوه میزان کلسیم میوه‌های رقم گالا در سیستم‌های V شکل و هایتک و رقم دلبار استیوال در سیستم هایتک بالاتر بوده است. محلولپاشی کلسیم توانست شاخص رنگ a* پوست میوه را که نشان‌دهندۀ سنتز رنگیزۀ آنتوسیانین و تولید رنگ قرمز است بهطور معناداری افزایش دهد. غلظت فسفر و پتاسیم در رقم دلبار استیوال تیمار‌شده تا 5/1 گرم در لیتر کلسیم افزایش یافت، ولی در غلظت بالاتر کلسیم میزان آنها کاهش یافت. در‌مجموع نتایج نشان داد که بهبود رنگ‌گیری میوه‌های سیب رقم گالا در سیستم‌های تربیتی هایتک و V شکل و رقم دلبار استیوال در سیستم تربیتی هایتک و با محلولپاشی با کلسیم 5/1 گرم در لیتر با سه نوبت محلولپاشی میتواند به‌واسطۀ افزایش غلظت کلسیم در میوه باشد.
سیده معصومه حیدری برکادهی؛ محمود قاسم نژاد؛ یونس ابراهیمی
چکیده
انجام هرس تابستانه و محلولپاشی کلسیمی میتواند کیفیت میوه‌های کیویرا بهبود بخشد. در این پژوهش، اثر هرس تابستانه در دو زمان، 2 و 15 روز بعد از ریزش گلبرگها به‌تنهایی یا همراه با محلولپاشی کلرید کلسیم 1درصد بر کیفیتو مقدار عناصر معدنی میوۀ کیوی رقم ’هایوارد‘ بررسی شده است. محلولپاشی کلسیمی 90 روز بعد از ریزش گلبرگها، ...
بیشتر
انجام هرس تابستانه و محلولپاشی کلسیمی میتواند کیفیت میوه‌های کیویرا بهبود بخشد. در این پژوهش، اثر هرس تابستانه در دو زمان، 2 و 15 روز بعد از ریزش گلبرگها به‌تنهایی یا همراه با محلولپاشی کلرید کلسیم 1درصد بر کیفیتو مقدار عناصر معدنی میوۀ کیوی رقم ’هایوارد‘ بررسی شده است. محلولپاشی کلسیمی 90 روز بعد از ریزش گلبرگها، با فاصلۀ 15 روز یک بار، جمعاً چهار مرحله انجام شد. نتایج نشان داد که هرس تابستانه، بهویژه دو روز بعد از ریزش گلبرگها قطر و وزن میوهها و میزان مواد جامد محلول (TSS) را بهطور معناداری افزایش داده است. همین‌طور، درختان شاهد (بدون هرس تابستانه و محلولپاشی کلسیمی) کمترین میزان ویتامین ث و مادۀ خشک را داشتهاند.میزان کلسیم و منیزیم میوهها و همچنین نسبت بین عناصر غذایی بهطور معناداری تحت‌تأثیر هرس تابستانه و تیمار کلسیم قرار گرفتهاند، به‌عکس، میزان نیتروژن، فسفر و پتاسیم تحت‌تأثیر آنها قرار نگرفتهاند. انجام هرس دو روز بعد از ریزش گلبرگها به‌تنهایی یا همراه با محلولپاشی کلسیمی در درختان، بالاترین میزان کلسیم و کمترین میزان منیزیم را نشان دادند. بالاترین نسبت عناصر غذایی، K/Ca، Mg/Ca، N/Ca در درختان شاهد (بدون انجام هرس و محلولپاشی) دیده شده است. در‌مجموع، انجام هرس تابستانه و محلولپاشی با کلسیم با افزایش مقدار کلسیم و کاهش نسبت برخی از عناصر غذایی به کلسیم میوه، کیفیت میوه‌های کیوی را بهبود بخشیده است.
غلامعلی پیوست؛ محمدرضا زارع بوانی؛ حبیب اله سمیع زاده لاهیجی
دوره 39، شماره 1 ، اسفند 1387
چکیده
با توجه به تاثیر مثبت سیلیسیم بر افزایش مقاومت به شوری تعدادی از محصولهای کشاورزی، به منظور بررسی اثر سیلیسیم بر تعدادی از عناصر غذایی و مقدار نیترات?در کاهو تحت شرایط تنش شوری آزمایشی در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. هدایت الکتریکی محلول غذایی بوسیله کلرید سدیم تا میزان 3? میلی‌موس بر سانتیمتر افزایش یافت. سیلیسیم ...
بیشتر
با توجه به تاثیر مثبت سیلیسیم بر افزایش مقاومت به شوری تعدادی از محصولهای کشاورزی، به منظور بررسی اثر سیلیسیم بر تعدادی از عناصر غذایی و مقدار نیترات?در کاهو تحت شرایط تنش شوری آزمایشی در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. هدایت الکتریکی محلول غذایی بوسیله کلرید سدیم تا میزان 3? میلی‌موس بر سانتیمتر افزایش یافت. سیلیسیم اضافه شده از یک ترکیب سیلیکات محلول در غلظتهای صفر، 5/0، 0/1 و 0/2 میلیمول در لیتر بود. مقایسه میانگینها نشان داد که تیمار 5/0 میلیمول در لیتر سیلیسیم بیشترین میزان کلسیم و منیزیم را در بافتهای کاهو داشته است. افزایش بیشتر از نیم میلیمول سیلیسیم در لیتر باعث کاهش میزان کلسیم، منیزیم و فسفر در گیاه گردید. همچنین افزایش مقدار سیلیسیم از 0/1 به 0/2 میلیمول سیلیسیم در لیتر باعث افزایش میزان پتاسیم، نیتروژن کل و نیترات و کاهش سدیم گیاه گشت.
