ادریس مهدوی فکیجور؛ هدایت زکی زاده؛ ولی اله مظفریان؛ حسن رضادوست
چکیده
این پژوهش در دو مرحله جهت بهینهسازی تکثیر درونشیشهای گل صدتومانی بومی ایران انجام شد. در مرحله اول اثر غلظتهای مختلف بنزیل آمینوپیورین (BAP) (صفر، 5/0، و 2 میلیگرم در لیتر)، نفتالن استیک اسید (NAA) (صفر، 1/0، 2/0 و 3/0 میلیگرم در لیتر) و جیبرلیک اسید (GA3) (صفر و 5/0 میلیگرم در لیتر) روی جوانههای انتهایی گل صد تومانی گونه mascula بهمنظور ...
بیشتر
این پژوهش در دو مرحله جهت بهینهسازی تکثیر درونشیشهای گل صدتومانی بومی ایران انجام شد. در مرحله اول اثر غلظتهای مختلف بنزیل آمینوپیورین (BAP) (صفر، 5/0، و 2 میلیگرم در لیتر)، نفتالن استیک اسید (NAA) (صفر، 1/0، 2/0 و 3/0 میلیگرم در لیتر) و جیبرلیک اسید (GA3) (صفر و 5/0 میلیگرم در لیتر) روی جوانههای انتهایی گل صد تومانی گونه mascula بهمنظور باززایی مورد مطالعه قرار گرفت و در مرحله دوم اثر غلظتهای مختلف BAP (صفر، 5/0، 1 و 2 میلیگرم در لیتر) و NAA (صفر، 25/0، 5/0 و 1 میلیگرم در لیتر) روی القای کالوسهای جنینی از برگهای جوان بررسی شد. در تمام آزمایشها محیط کشت پایه MS مورد استفاده قرار گرفت. در مرحله اول بیشترین تعداد شاخه (38/5) در یک میلیگرم در لیتر BAP به همراه 1/0 میلیگرم در لیتر NAA و 5/0 میلیگرم در لیتر GA3 بهدست آمد. نتایج نشان داد که افزایش غلظت BAP باعث کاهش طول شاخساره شد. حداکثر فراوانی کالوس جنینزای متراکم (93/17) و تعداد جنین سوماتیکی در هر ریزنمونه (11/7) در تیمار 2 میلیگرم در لیتر BAP و 5/0 میلیگرم در لیتر NAAبهدست آمد. حداکثر درصد ریشهزایی (51/70 درصد) و تعداد ریشه (02/5) با 25/0 میلیگرم در لیتر NAAبهدست آمد.
علوم گیاهان زینتی
سیده نسترن حسینی درویشانی؛ اسماعیل چمنی؛ ولی اله قاسمی عمران؛ بهروز اسماعیل پور
چکیده
بنفشه معطر (Viola odorata)، یک گیاه دارویی با ارزش دارویی منحصر بهفرد میباشد که برداشت بیش از اندازه این گیاه دارویی از طبیعت منجر به کاهش زیستگاههای طبیعی آنها میشود. تکثیر درونشیشهای، روش قدرتمندی برای تکثیر در سطح وسیع گونههای مهم تجاری و حفظ ژرمپلاسم گونههای در معرض انقراض محسوب میشود. مطالعه حاضر، بهمنظور ...
بیشتر
بنفشه معطر (Viola odorata)، یک گیاه دارویی با ارزش دارویی منحصر بهفرد میباشد که برداشت بیش از اندازه این گیاه دارویی از طبیعت منجر به کاهش زیستگاههای طبیعی آنها میشود. تکثیر درونشیشهای، روش قدرتمندی برای تکثیر در سطح وسیع گونههای مهم تجاری و حفظ ژرمپلاسم گونههای در معرض انقراض محسوب میشود. مطالعه حاضر، بهمنظور فراهمساختن پروتکلی کارآمد برای کالوسزایی و اندامزایی درونشیشهای بنفشه معطر از طریق بهینهسازی غلظتهای مختلف تنظیمکنندههای رشد انجام گرفته است. جهت کالوسزایی، غلظتهای مختلف بنزیلآدنین (BA) (0، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلیگرم در لیتر) بههمراه توفوردی (2,4-D) (5/0، 1، 5/1 و 2 میلیگرم در لیتر) و برای باززایی ساقه غلظتهای مختلف BA (5/0، 1، 5/1 و 2 میلیگرم در لیتر) مورد استفاده قرار گرفت. محیط کشت MS حاوی 5/1 میلیگرم در لیتر BA و 5/1 میلیگرم در لیتر 2,4-D، مناسبترین ترکیب برای القای کالوس ریزنمونه دمبرگ پس از 30 روز شناخته شد. بهترین رشد و بیشترین میزان باززایی شاخه از کالوسهای دمبرگ در محیط کشت حاوی 5/1 میلیگرم در لیتر BA مشاهده گردید. گیاهچهها نیز بهآسانی در همان محیط کشت، پس از واکشت دوم، ریشهزایی نمودند و پس از آن با صد در صد زندهمانی در بستر پیتماس و پرلیت سازگاری یافتند. این پروتکل میتواند بهطور موفقیتآمیزی برای تکثیر در سطح وسیع و حفظ ژرمپلاسم این گیاه دارویی باارزش استفاده گردد.
رضوان السادات کازرونیان؛ سپیده کلاته جاری؛ امیر موسوی؛ مسعود توحیدفر
چکیده
اهمیت اقتصادی گل داوودی در میان دیگر گونههای زینتی سبب انجام بررسیهای متنوعی برای بهینهسازی کشت بافت این گیاه در سرتاسر جهان شده است. در این آزمایش، ریزنمونههای برگ، دمبرگ، گلبرگ و TCL ساقه از داوودی رقم Reagan Elite Salmon در محیط MS حاوی ترکیبها و غلظتهای متنوع NAA، BAP و TDZ کشت شدند. درصد باززایی، شمار گیاهچۀ باززاشده در هر ریزنمونه ...
بیشتر
اهمیت اقتصادی گل داوودی در میان دیگر گونههای زینتی سبب انجام بررسیهای متنوعی برای بهینهسازی کشت بافت این گیاه در سرتاسر جهان شده است. در این آزمایش، ریزنمونههای برگ، دمبرگ، گلبرگ و TCL ساقه از داوودی رقم Reagan Elite Salmon در محیط MS حاوی ترکیبها و غلظتهای متنوع NAA، BAP و TDZ کشت شدند. درصد باززایی، شمار گیاهچۀ باززاشده در هر ریزنمونه و چگونگی باززایی در هر تیمار بررسی شد. نتایج گویای برتری معنیدار درصد باززایی شاخساره از ریزنمونۀ دمبرگ (5/80 درصد) بود؛ درحالیکه کمینۀ باززایی از ریزنمونههای گلبرگ به دست آمد (2/37 درصد). چگونگی باززایی شاخساره از ریزنمونههای مختلف در تیمارهای حاوی BAP بهتنهایی، بهصورت مستقیم و در تیمارهای حاوی TDZ و NAA بهصورت غیرمستقیم بود. واکنش ریزنمونههای بررسیشده نسبت به تیمارهای تنظیمکنندۀ رشد گیاهی از لحاظ درصد باززایی شاخساره و میانگین شمار شاخسارۀ باززاییشده به ازای هر ریزنمونه بسیار متفاوت بود. بهطوریکه از میان تیمارهای حاوی ترکیبی از NAA و هر یک از دو سایتوکینین، در T12 (5/4 میلیگرم در لیتر BAP و 1 میلیگرم در لیتر NAA)، دمبرگ و گلبرگ، بیشترین درصد و شمار باززایی شاخساره و ریزنمونههای TCL ساقه، کمترین میزان باززایی را نشان دادند.