علوم میوه
Naser Ghaderi؛ Bakhtiar Shokri؛ Taimoor Javadi
چکیده
Application of natural compounds such as essential oils and plant materials as bio-products is known as an appropriately safe strategy for controlling decay and maintaining fruit quality. Pistachia atlantica essential oil (PAO) (ranging between 0, 200, 400, 600, 800, 1000 and 1200 µl l-1) was tested for antifungal activity against Botrytis cinerea in vitro conditions. Carboxymethyl cellulose (CMC) (0, 1 and 2%) and PAO (0, 600 and 1200 µl l-1) were applied to the "Rasheh" grope for improving grape cold storage to preserve fresh fruit quality during cold stored postharvest. The growth ...
بیشتر
Application of natural compounds such as essential oils and plant materials as bio-products is known as an appropriately safe strategy for controlling decay and maintaining fruit quality. Pistachia atlantica essential oil (PAO) (ranging between 0, 200, 400, 600, 800, 1000 and 1200 µl l-1) was tested for antifungal activity against Botrytis cinerea in vitro conditions. Carboxymethyl cellulose (CMC) (0, 1 and 2%) and PAO (0, 600 and 1200 µl l-1) were applied to the "Rasheh" grope for improving grape cold storage to preserve fresh fruit quality during cold stored postharvest. The growth of B. cinerea mycelia was greatly inhibited up to 84% at 1200 µl l-1 PAO under in vitro conditions. CMC and PAO treatments led to delaying grape weight loss and fruit decay. Titratable acidity, anthocyanin, antioxidant capacity, phenol and tannin of uncoated fruits decreased and total soluble solid contents increased during the grape storage. Fruit coating with CMC and PAO maintained higher anthocyanin, antioxidant capacity, phenol, tannin and titratable acidity. Less increase of total soluble solids was observed in coated fruits when compared to control fruits. The results indicated the beneficial effect of CMC (2%) and PAO (1200 µl l-1) coating on maintaining of grape fruit quality 28 d after storage.
تیمور جوادی؛ فریناز رحمتی؛ ناصر قادری
چکیده
توت‌فرنگی (Fragaria ananassa Duch.) منبع خوبی از ترکیب‌های ضداکسایشی طبیعی است. در این بررسی میوه‌های هشت رقم توت‌فرنگی شامل کردستان، مرک، کاماروسا، پاروس، کویین‌الیزا، ونتانا، سلوا و پاجرو در مرحلۀ رسیدگی برداشت شدند و برای تجزیه و تحلیل محتوای فنل کل، آنتوسیانین کل، ویتامین ث، مواد جامد محلول (TSS) و فعالیت ضداکسایشی کل تجزیه و تحلیل شدند. ...
بیشتر
توت‌فرنگی (Fragaria ananassa Duch.) منبع خوبی از ترکیب‌های ضداکسایشی طبیعی است. در این بررسی میوه‌های هشت رقم توت‌فرنگی شامل کردستان، مرک، کاماروسا، پاروس، کویین‌الیزا، ونتانا، سلوا و پاجرو در مرحلۀ رسیدگی برداشت شدند و برای تجزیه و تحلیل محتوای فنل کل، آنتوسیانین کل، ویتامین ث، مواد جامد محلول (TSS) و فعالیت ضداکسایشی کل تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بالاترین میزان TSS در رقمهای کردستان، کاماروسا، مرک و ونتانا مشاهده شد. رقمهای پاجرو، کویین‌الیزا و پاروس پایینترین محتوای فنل کل را دارند. میزان آنتوسیانین کل و ویتامین ث در رقمهای کردستان، مرک و کاماروسا در بالاترین میزان بود. از بین رقمهای بررسیشده، رقم مرک بالاترین میزان اسیدیتۀ قابل عیارسنجی (تیتراسیون) را داشت، درحالیکه رقم کویین‌الیزا پایینترین فعالیت ضداکسایشی کل را نشان داد. همبستگی مثبت بین محتوای فنل کل (41/0)، محتوای آنتوسیانینها (42/0)، ویتامین ث (53/0) و اسیدیتۀ قابل تیتراسیون (53/0) با فعالیت ضداکسایشی کل وجود داشت. بهطورکلی رقمهای کردستان، مرک و کاماروسا منابع مهمی برای ترکیب‌های ضداکسایشی هستند.
علوم میوه
بختیار شکری؛ ناصر قادری؛ تیمور جوادی
چکیده
آزمایشی برای بررسی کاربرد خاکپوش پلاستیکی بر روی رشد و نمو دو رقم توت فرنگی کوئین الیزا و پاروس تحت شرایط کم آبی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار دارای خاکپوش، بدون خاکپوش، آبیاری کامل )شاهد( و تنش خشکی )زمانی آبیاری صورت گرفت که مکش خاک به 11 بار رسید( با سه تکرار اجرا گردید. بعد از گذشت دو ماه -از شروع آزمایش ...
بیشتر
آزمایشی برای بررسی کاربرد خاکپوش پلاستیکی بر روی رشد و نمو دو رقم توت فرنگی کوئین الیزا و پاروس تحت شرایط کم آبی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار دارای خاکپوش، بدون خاکپوش، آبیاری کامل )شاهد( و تنش خشکی )زمانی آبیاری صورت گرفت که مکش خاک به 11 بار رسید( با سه تکرار اجرا گردید. بعد از گذشت دو ماه -از شروع آزمایش برخی ویژگیهای رویشی، و فیزیولوژیکی در سال اول و میزان عملکرد در سال دوم اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که در شرایط تنش خشکی محتوای نسبی آب برگ، شاخص پایداری غشاء سلولی و هدایت روزنهای در دو رقم کاهش یافته و با کاربرد خاکپوش میزان آنها در هر دو رقم در مقایسه با شرایط تنش افزایش یافت. میزان پرولین و کربوهیدراتهای محلول کل در دو رقم در شرایط تنش خشکی بهطور معنی درای در مقایسه با شاهد افزایش یافت. کاهش میزان ماده خشک کل بیشتر به هزینه کاهش وزن خشک برگ و دمبرگ روی داد. کاهش خصوصیات رویشی در اثر تنش خشکی عملکرد گیاهان توت فرنگی در سال بعد را کاهش داد. کاربرد خاکپوش سبب افزایش میزان محصول در سال بعد در دو رقم در مقایسه با گیاهانی شد که در شرایط تنش خشکی تحت خاکپوش کاشت نشده بودند. این نتایج نشان داد که کاربرد خاکپوش پلاستیکی به بهبود خصوصیات رویشی توت فرنگی تحت شرایط تنش خشکی کمک میکند و سبب میشود کاهش کمتری در میزان محصول در سال بعد روی دهد.
تیمور جوادی
چکیده
در این پژوهش، نقش پاکلوبوترازول در کاهش اثرات تنش خشکی و بازیافت بعد از خشکی در نهال های گلابی رقم بیروتی بررسی شد. بعد از کاشت، پاکلوبوترازول بصورت خاکی به مقدار 0، 15/0 و 3/0 گرم در گلدان استفاده شد. سه ماه بعد از کاشت، نهال ها در معرض سه تیمار تنش آبی (0، 4/0- و 8/0- مگاپاسکال خاک) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پاکلوبوترازول به طور موثری پارامترهای ...
بیشتر
در این پژوهش، نقش پاکلوبوترازول در کاهش اثرات تنش خشکی و بازیافت بعد از خشکی در نهال های گلابی رقم بیروتی بررسی شد. بعد از کاشت، پاکلوبوترازول بصورت خاکی به مقدار 0، 15/0 و 3/0 گرم در گلدان استفاده شد. سه ماه بعد از کاشت، نهال ها در معرض سه تیمار تنش آبی (0، 4/0- و 8/0- مگاپاسکال خاک) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پاکلوبوترازول به طور موثری پارامترهای رویشی را کاهش داد. رشد نهال ها، میانگین مساحت برگ، قطر تنه، وزن خشک قسمت هوایی و وزن خشک کل گیاه در تیمارهای پاکلوبوترازول کاهش یافت، اما بین تیمار 15/0 و 3/0 گرم در گلدان پاکلوبوترازول، از نظر آماری تفاوتی مشاهده نشد. پاکلوبوترازول تاثیری بر شاخص پایداری غشاء نداشت. مقدار کلروفیل a، b و کل تحت تاثیر تیمار خشکی و پاکلوبوترازول قرار گرفت و اثرات متقابل آنها از نظر آماری معنی دار نشد. مقدار کلروفیل کل در تیمار15/0 و 3/0 گرم پاکلوبوترازول در بیشترین حد و در تیمار شاهد در کم‌ترین مقدار بود. بیشترین مقدار پرولین (4/73 میکرومول بر گرم وزن خشک) و کربوهیدراتهای محلول کل (35/2 گرم در صد گرم وزن خشک) در اوج تنش آبی در تیمار خشکی 8/0- مگاپاسکال بود. سرعت فتوسنتز، هدایت روزنه ای و تعرق (59/4 میلی مول بر متر مربع در ثانیه) در اوج تنش و در تیمار خشکی 8/0- مگاپاسکال نسبت به سایر تیمارها در حداقل بودند و در زمان شروع آزمایش و دو روز بعد یکسان بود. میزان گاز کربنیک زیر روزنهای در اوج تنش آبی در تیمار خشکی 8/0- مگاپاسکال در بیشترین حد بود. در زمان شروع آزمایش و دو روز بعد از آبیاری مجدد تفاوتی بین تیمارها مشاهده نشد. به طور کلی از نتایج این آزمایش چنین استنباط می شود که پاکلوبوترازول از طریق تاثیر بر خصوصیات رویشی، بیوشیمیایی و تبادلات گازی زمینه را برای تحمل بهتر خشکی در گلابی رقم بیروتی فراهم می کند.
تیمور جوادی؛ بهمن بهرام نژاد
دوره 41، شماره 4 ، اسفند 1389، ، صفحه 327-335
چکیده
به منظور مطالعه اثرات سطوح مختلف تنش آبی بر رشد و برخی خصوصیات بیوشیمیایی سه ژنوتیپ گلابی (نازکه، لاسوره و کویله) یک آزمایش گلدانی انجام شد. دانهالهای سه ژنوتیپ بومی استان کردستان در معرض چهار رژیم آبی قرار گرفتند. دانهالهای شاهد هر روز آبیاری شدند. تیمارهای تنش آبی زمانی آبیاری شدند که پتانسیل آب خاک به 4/0-، 8/0- و 2/1- مگاپاسکال رسید. ...
بیشتر
به منظور مطالعه اثرات سطوح مختلف تنش آبی بر رشد و برخی خصوصیات بیوشیمیایی سه ژنوتیپ گلابی (نازکه، لاسوره و کویله) یک آزمایش گلدانی انجام شد. دانهالهای سه ژنوتیپ بومی استان کردستان در معرض چهار رژیم آبی قرار گرفتند. دانهالهای شاهد هر روز آبیاری شدند. تیمارهای تنش آبی زمانی آبیاری شدند که پتانسیل آب خاک به 4/0-، 8/0- و 2/1- مگاپاسکال رسید. افزایش ارتفاع گیاه، تراکم روزنهها، محتوای کلروفیل برگ (کلروفیل a، b و کل) بعد از دوره تنش اندازه‌گیری شدند، اما پرولین و قندهای محلول کل (TSS) در طول دوره تنش و بعد از آبیاری مجدد تیمارهای تنشی تعیین گردیدند. نتایج تجزیه آماری نشان داد که تراکم روزنه ای و کلروفیل برگ (کلروفیل a، b و کل) تحت تأثیر تیمار آبیاری قرار نگرفتند. تنش آبی اثرات معنیداری بر رشد و خصوصیات بیوشیمیایی داشت. افزایش ارتفاع گیاه در ژنوتیپ نازکه و لاسوره در تیمارهای 8/0- و 2/1- مگاپاسکال متوقف شد اما در ژنوتیپ کویله 4/9 درصد شاهد در تیمار 8/0- مگاپاسکال رشد داشت. ژنوتیپ کویله در تیمار 4/0- مگاپاسکال رشد بیشتری نسبت به ژنوتیپهای دیگر داشت. پرولین و قندهای محلول در طول دوره تنش افزایش یافتند اما دو روز بعد از آبیاری مجدد در همه تیمارهای تنشی به حد شاهد رسیدند. مقدار پرولین آزاد و TSS در ژنوتیپ کویله در تیمارهای تنشی افزایش بیشتری نشان داد. بیشترین میزان پرولین و TSS در ژنوتیپ کویله در تیمار 2/1- مگاپاسکال بود. با توجه به نتایج ژنوتیپ کویله مقاومت بیشتری نسبت به شرایط خشکی داشت.
