الناز حاتمی؛ علی اکبر شکوهیان؛ علیرضا قنبری؛ لطفعلی ناصری
چکیده
انتخاب منابع کودی مناسب، مشکلات ناشی از شوری را از گیاه دور میکند. بدینمنظور، آزمایش فاکتوریل، در قالب طرح بلوکهایکامل تصادفی،در سه تکرار، در دانشگاه محقق اردبیلی، در سالهای 96-1395، انجام شد.عامل اول اسیدهیومیک در چهار سطح (صفر، 5/2، 5 و7 کیلوگرمبرهکتار)، عامل دوم کلریدسدیم در چهار سطح (صفر،60،120 و180 میلیمولار) ...
بیشتر
انتخاب منابع کودی مناسب، مشکلات ناشی از شوری را از گیاه دور میکند. بدینمنظور، آزمایش فاکتوریل، در قالب طرح بلوکهایکامل تصادفی،در سه تکرار، در دانشگاه محقق اردبیلی، در سالهای 96-1395، انجام شد.عامل اول اسیدهیومیک در چهار سطح (صفر، 5/2، 5 و7 کیلوگرمبرهکتار)، عامل دوم کلریدسدیم در چهار سطح (صفر،60،120 و180 میلیمولار) و عامل سوم پایههای دوساله بادام بذری در دو سطح (GF677 و (GN15بودند نتایج نشان داد با افزایش شوری، وزن خشک ریشه به ساقه، بهویژه در GF677، Na+ و Cl– و شاخص روزنهای، بهویژه در GN15، افزایش و سطحویژهبرگ، K+ و N، پتانسیلآببرگ، هدایت روزنهای، فتوسنتز و تعرق، بهویژه در GN15، کاهش پیداکردند. کربوهیدرات، تا 120 میلیمولار، بهویژه در GF677، افزایش و سپس کاهش یافت. GF677، با افزایش اسیدهیومیک تا 5 کیلوگرمبرهکتار، در شوری 180 میلیمولار، با بیشترین وزن خشک ریشه به ساقه و سطح ویژه برگ، کمترین Na+ و Cl– و بیشترین K+ و N برگ، دارای بیشترین پتانسیل آب برگ (9/1- مگاپاسکال) و کربوهیدارت (92/86 میلیگرم بر گرم وزنتر)، نسبت به دو پایه دیگر بود. بیشترین هدایت روزنهای (53/0 میلیمولبرمترمربعبرثانیه) و فتوسنتز (73/18 میکرومول CO2 برمترمربعبرثانیه) در پایه GF677، 5/2 کیلوگرمبرهکتار اسیدهیومیک و شوری شاهد به‌دست آمد. با افزایش اسیدهیومیک، در این شرایط، شاخص روزنهای، بهویژه در پایه GF677، کاهش یافت. لذا، GF677، متحملترین پایه به شوری و 5/2 و 5 کیلوگرمبرهکتار اسیدهیومیک، مناسبترین سطوح، بر پایههای بادام ارزیابی گردیدند.
علوم میوه
ژیلا محمدی؛ لطفعلی ناصری؛ محسن برین
چکیده
ریزازدیادی یکی از روش‌های رایج افزایش کلون‌های سیب است. اما بقاء کم و رشد ضعیف این گیاهان پس از انتقال، استفادۀ گسترده از این روش را محدود میکند. میزان موفقیت این روش می‌تواند با استفاده از عامل‌های زیستی مانند همزیستی با قارچریشۀ آربوسکولار افزایش یابد. در این پژوهش تأثیر همزیستی قارچریشه و نوع بستر کشت بر رشد، استقرار بهتر ...
بیشتر
ریزازدیادی یکی از روش‌های رایج افزایش کلون‌های سیب است. اما بقاء کم و رشد ضعیف این گیاهان پس از انتقال، استفادۀ گسترده از این روش را محدود میکند. میزان موفقیت این روش می‌تواند با استفاده از عامل‌های زیستی مانند همزیستی با قارچریشۀ آربوسکولار افزایش یابد. در این پژوهش تأثیر همزیستی قارچریشه و نوع بستر کشت بر رشد، استقرار بهتر پایههای سیب MM106 و کاهش تلفات گیاهان ریزازدیادی‌شده در مرحلۀ سازگاری بررسی شد. این پژوهش در شرایط گلخانه بهصورت فاکتوریل با دو عامل قارچریشه در چهار سطح (Glomus inrtraradices، Glomus mosseae، G .mosseae + G. intraradices و شاهد) و بستر کشت در سه سطح (پیتماس، پرلیت و مخلوطی از هر دو) در قالب طرح کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. پس از پانزده هفته برخی ویژگیها ارزیابی شد. نتایج نشان داد که همزیستی با قارچریشه و بهویژه گونۀ Glomus inrtraradic ارتفاع، شمار برگ، وزن تر و خشک ریشه، سبزینگی و عناصر فسفر، روی و آهن را افزایش داد. بهطوریکه ارتفاع و وزن تر ریشه در گیاهان تلقیحشده با Glomus inrtraradices به ترتیب 63/1 و 91/1 برابر نسبت به گیاهان شاهد افزایش داشت و نیز بیشترین میزان ویژگی‌های اندازهگیریشده (بهجز سطح برگ) در همزیستی قارچریشه و بستر پیتماس مشاهده شد.
