علوم سبزی
داریوش رمضان؛ فاطمه مرادی پور؛ محمدمهدی ضرابی
چکیده
ترکیب غذایی بستر کشت، یکی از مهمترین عوامل اصلی در رشد و نمو قارچ صدفی (Pleurotus ostreatus) میباشد. در این پژوهش اثرات ترکیبی مکملهای شیمیایی شامل سولفاتمس (100 میکروگرم بر گرم ماده خشک بستر کشت)، نیتراتآمونیوم (150 میکروگرم بر گرم ماده خشک بستر کشت)، نیتراتمنیزیم (100 میکروگرم بر گرم ماده خشک بستر کشت) و مکمل زیستی باکتری ریزوبیوم ...
بیشتر
ترکیب غذایی بستر کشت، یکی از مهمترین عوامل اصلی در رشد و نمو قارچ صدفی (Pleurotus ostreatus) میباشد. در این پژوهش اثرات ترکیبی مکملهای شیمیایی شامل سولفاتمس (100 میکروگرم بر گرم ماده خشک بستر کشت)، نیتراتآمونیوم (150 میکروگرم بر گرم ماده خشک بستر کشت)، نیتراتمنیزیم (100 میکروگرم بر گرم ماده خشک بستر کشت) و مکمل زیستی باکتری ریزوبیوم (108 باکتری در هر میلی‌لیتر برای یک کیلوگرم اسپاون) و همچنین بسترهای کشت خاک اره، کلش گندم، باگاس نیشکر، کلش برنج و ضایعات صنایع روغنکشی زیتون و ترکیبی از آنها، جهت پرورش قارچ، مورد مطالعه قرار گرفتند. مقادیر نیتروژن اندام بارده قارچ در بستر کشت ترکیبی کلش گندم و ضایعات زیتون و بستر کشت غیرترکیبی خاکاره بهترتیب، 91/8 میلیگرم در 100 گرم وزن خشک و 6/2 میلیگرم در 100 گرم وزن خشک بود. همچنین مقدار ریبوفلاوین قارچهای حاصل از بستر کشت ترکیبی باگاس نیشکر و تفاله زیتون و بستر کشت غیرترکیبی خاکاره بهترتیب 9/4 میلیگرم در 100 گرم ماده خشک و 4/1 میلیگرم در 100 گرم ماده خشک ثبت شد. همچنین مرحله پنجهدوانی میسلیوم در بسترکشت ترکیبی کلش گندم با ضایعات زیتون در مدتزمان 2/16 روز انجام شد. نتایج نشان داد که عملکرد کل (مجموع سه چین) اندام میوهای در بستر کشت ترکیبی کلش گندم و تفاله زیتون غنیشده با نیتراتآمونیوم و بستر کشت غیرترکیبی خاکاره غنیشده با سولفاتمس بهترتیب 35/1862 و 90/840 گرم بود؛ بنابراین در این پژوهش بستر کشت ترکیبی کلش گندم و ضایعات صنایع روغنگیری زیتون که با نیتراتآمونیوم غنی شده بود، بستر مناسبی جهت تولید قارچ صدفی میباشد.
علوم سبزی
داریوش رمضان؛ فاطمه مرادی پور؛ بهمن زاهدی؛ کبری سپهوند؛ محمدمهدی ضرابی
چکیده
شوری، عامل بسیار مهمی در محدود نمودن تولید محصولات کشاورزی در بیشتر کشورهاست. امروزه با استفاده از تکنیک پیوند، توانستهاند بر مشکل شوری آب و خاک در تولید سبزیها فائق آمده و محصولاتی با کیفیت بالاتر تولید کنند. در این تحقیق، گیاهان هندوانه رقم چارلستونگری روی پایههای هیبرید کدوی شینتوزا، کدوی مسمایی، کدوی قلیانی، هندوانه ...
بیشتر
شوری، عامل بسیار مهمی در محدود نمودن تولید محصولات کشاورزی در بیشتر کشورهاست. امروزه با استفاده از تکنیک پیوند، توانستهاند بر مشکل شوری آب و خاک در تولید سبزیها فائق آمده و محصولاتی با کیفیت بالاتر تولید کنند. در این تحقیق، گیاهان هندوانه رقم چارلستونگری روی پایههای هیبرید کدوی شینتوزا، کدوی مسمایی، کدوی قلیانی، هندوانه ابوجهل، هندوانه توده محلی کرمانشاه و توده محلی همدان به روش حفرهای پیوند شده و در گلخانه و مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان، در سال 1395 پرورش داده شدند. گیاهان پیوندی و غیر پیوندی (شاهد) از نظر برخی صفات رویشی و بیوشیمیایی تحت سطوح شوری 0، 30 و 60 میلیمولار کلرید سدیم با هم مقایسه شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که بین هر سه سطح تیمار شوری، از لحاظ آماری تفاوت معنیداری در سطح احتمال 5 درصد از لحاظ مقادیر کاروتنویید برگ وجود داشت. در این پژوهش برخی از صفات رویشی همچون طول شاخه اصلی (220 سانتیمتر، وزن تر ساقه (420 گرم) و وزن تر ریشه (30 گرم) در گیاهان پیوندی با پایه شینتوزا در هر سه تیمار شوری بیشتر از گیاهان غیرپیوندی که به ترتیب 102 سانتیمتر، 225 گرم و 10 گرم بود. همچنین بیشترین (28467 کیلوگرم در هکتار) و کمترین (10496 کیلوگرم در هکتار) عملکرد کل میوه به ترتیب مربوط به هندوانه پیوندی روی پایه شینتوزا و گیاهان شاهد بود. همچنین پایه های شینتوزا، کدوی قلیانی، هندوانه همدان و کرمانشاه از لحاظ عملکرد کل در یک گروه آماری قرار داشتند. بنابراین پایه شینتوزا به عنوان پایه مناسبی جهت پیوند هندوانه رقم چارلستونگری تحت شرایط تنش شوری مشخص شد.
علوم سبزی
داریوش رمضان؛ فاطمه مرادی پور؛ بهمن زاهدی
چکیده
امروزه با استفاده از روش پیوند می‌توان بر بسیاری از مشکلات تولید گیاه گوجه‌فرنگی ازجمله شوری آب آبیاری و خاک فائق آمده و محصولی با کیفیت بالاتر تولید نمود. در این تحقیق، نشاهای گوجه‌فرنگی گلخانهای رقم کویین (Queen) روی پایههای هیبریدی رقم‌های آر-9704 (AR-9704)، هلپر (Helper) و پرا (Pera) به روش اسکنهای پیوند شده و در گلخانه با سامانۀ ...
بیشتر
امروزه با استفاده از روش پیوند می‌توان بر بسیاری از مشکلات تولید گیاه گوجه‌فرنگی ازجمله شوری آب آبیاری و خاک فائق آمده و محصولی با کیفیت بالاتر تولید نمود. در این تحقیق، نشاهای گوجه‌فرنگی گلخانهای رقم کویین (Queen) روی پایههای هیبریدی رقم‌های آر-9704 (AR-9704)، هلپر (Helper) و پرا (Pera) به روش اسکنهای پیوند شده و در گلخانه با سامانۀ آبکشتی (هیدروپونیک) پرورش داده شدند. گیاهان پیوندی و غیرپیوندی (کویین بدون پیوند) از نظر کیفیت میوه و عملکرد در تیمارهای شوری 0، 30 و 60 میلیمولار کلرید سدیم با هم مقایسه شدند. نتایج نشان داد که غلظت عنصرهای سدیم و کلر میوه در گیاهان پیوندی در هر سه تیمار شوری بیشتر از گیاهان غیرپیوندی بود. در این پژوهش بیشترین (601 میلیگرم در 100 گرم) و کمترین (360 میلیگرم در 100 گرم) مقدار لیکوپن میوه در سطح شوری 30 میلیمولار به ترتیب به ترکیب پیوندی کویین روی پایه آر-9704 و گیاهان کویین غیرپیوندی مربوط بود. بیشترین (5090 گرم) و کمترین (4052 گرم) وزن میوه در بوته در سطح 0 میلیمولار کلرید سدیم به ترتیب به ترکیب پیوندی کویین روی پایه دورگه پرا و کویین غیرپیوندی مربوط بود. همچنین در سطح شوری 60 میلیمولار بیشترین (3200 گرم) و کمترین (1962 گرم) وزن میوه (عملکرد) در گیاه به ترتیب به گیاهان پیوندی روی پایه آر-9704 و گیاهان کویین غیرپیوندی اختصاص داشت. نتایج نشان داد که کولتیوار هیبریدی آر-9704 در مقایسه با دو رقم هیبریدی هلپر و پرا و گیاهان غیرپیوندی (پیوندک کویین) همراه با مطالعات تکمیلی بیشتر می‌تواند پایۀ مناسبی جهت پیوند گوجه‌فرنگی رقم کویین در شرایط شوری توصیه گردد.
