فاطمه بخشی پور؛ حسن مومیوند؛ ابراهیم صداقتی؛ عبداله احتشام نیا
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بیوچار و قارچ‌های میکوریزا بر رشد، زی‌توده‌ی گیاهی و برخی عناصر غذایی دو واریته جعفری بود. آزﻣﺎیش ﺑﻪصورت فاکتوریل در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﻛﺎملاً ﺗﺼﺎدﻓﻲ با سه تکرار انجام شد. واریتههای جعفری در دو سطح (کریسپوم و نئاپولیتانوم) بهعنوان فاکتور اول، بیوچار در سه سطح (صفر، سه و شش درصد وزنی خاک) بهعنوان ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بیوچار و قارچ‌های میکوریزا بر رشد، زی‌توده‌ی گیاهی و برخی عناصر غذایی دو واریته جعفری بود. آزﻣﺎیش ﺑﻪصورت فاکتوریل در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﻛﺎملاً ﺗﺼﺎدﻓﻲ با سه تکرار انجام شد. واریتههای جعفری در دو سطح (کریسپوم و نئاپولیتانوم) بهعنوان فاکتور اول، بیوچار در سه سطح (صفر، سه و شش درصد وزنی خاک) بهعنوان فاکتور دوم و قارچ‌های میکوریزا (میکوریزا و عدم میکوریزا) بهعنوان فاکتور سوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی (به ترتیب با 180/291 و 8783/64 گرم) مربوط به واریته کریسپوم و کاربرد میکوریزا با بیوچار سه درصد بود. بیشترین وزن تر و خشک ریشه (به ترتیب با 74/70 و 68/18 گرم) و بیشترین میزان کلونیزاسیون (96 درصد) در واریته نئاپولیتانوم با کاربرد میکوریزا به همراه کاربرد بیوچار سه درصد مشاهده شد. بیشترین غلظت سدیم، پتاسیم، نیتروژن و مس در تیمار بیوچار شش درصد بهدست آمد. تیمار میکوریزا نیز باعث افزایش غلظت منیزیم، آهن، مس و کلسیم در هر دو واریته نئاپولیتانوم و کریسپوم گردید. بیشترین غلظت عنصر فسفر (67/8918 پیپیام) مربوط به واریته نئاپولیتانوم با کاربرد میکوریزا و بیوچار شش درصد و بیشترین غلظت عنصر منگنز (7296/50 پیپیام) در واریته کریسپوم با کاربرد میکوریزا و بیوچار شش درصد بهدست آمد. در مجموع در این مطالعه کاربرد بیوچار منجر به کلونیزاسیون بهتر ریشه‌ی جعفری با قارچ میکوریزا گردید. بنابراین می‌توان نتیجه‌گیری کرد که استفاده توأم بیوچار و قارچ‌های میکوریزا شرایط بهتری را جهت دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار و افزایش رشد وزی‌توده‌ی گیاه جعفری فراهم می‌آورد.
بیتا دیانتی؛ مسعود ارغوانی؛ عزیزاله خیری؛ ستاره امانی فر
چکیده
Teucrium chamaedrys L. متعلق به تیره نعناع است و علاوه بر اینکه بهعنوان یک گیاه پوششی زینتی در فضای سبز میتواند کاربرد داشته باشد، دارای خاصیت دارویی نیز میباشد. این پژوهش گلخانه‌ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی به‌منظور بررسی اثر قارچ مایکوریزا (عدم تلقیح، تلقیح با سویهFunneliformis mosseaeو تلقیح با سویه Rhizophagus intraradices بر ویژگی‌های ...
بیشتر
Teucrium chamaedrys L. متعلق به تیره نعناع است و علاوه بر اینکه بهعنوان یک گیاه پوششی زینتی در فضای سبز میتواند کاربرد داشته باشد، دارای خاصیت دارویی نیز میباشد. این پژوهش گلخانه‌ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی به‌منظور بررسی اثر قارچ مایکوریزا (عدم تلقیح، تلقیح با سویهFunneliformis mosseaeو تلقیح با سویه Rhizophagus intraradices بر ویژگی‌های مورفوفیزیولوژیکی T. chamaedrys L. در شرایط تنش شوری (صفر، 60 و 120 میلیمولار کلرید سدیم) با چهار تکرار اجرا شد. در شرایط تنش شوری، کاربرد قارچ مایکوریزا رشد ریشه، میزان کلروفیل، پرولین و میزان فسفر برگ‌ها را افزایش و میزان سدیم و نشت الکترولیت برگ‌ها را کاهش داد. بیشترین میزان وزن خشک ریشه (53/44 گرم) مربوط به شوری 60 میلیمولار با کاربرد قارچ F. mosseae بود. در تیمار 120 میلی مولار کلرید سدیم، کاربرد F. mosseae وزن خشک برگ‌ها را 7/12 درصد نسبت به گیاهان تلقیح نشده افزایش داد. بیشترین میزان سدیم (97/11 mg/g) در تنش شوری 120میلیمولار بدون تلقیح قارچ مشاهده شد. گیاهانی که در شرایط بدون تنش با قارچ F. mosseae تلقیح شده بودند بیشترین میزان فسفر برگ (99/23 mg/g) را نشان دادند.در تمام سطوح شوری بین دو گونهی F. mosseae و R. intraradices تفاوت معنی‌داری در صفات کلروفیل، پرولین و نشت الکترولیت مشاهده نشد. نتایج نشان داد استفاده از هر دو گونه قارچ F. mosseae و R. intraradices سبب بهبود تحمل به شوری T. chamaedrys می‌شود و این اثر با کاربردF. mosseaeتشدید میگردد.
