طه رنجبر مالی دره؛ محمدعلی عسگری سرچشمه؛ مصباح بابالار؛ حامد شکری حیدری؛ احمد احمدی
چکیده
انبارمانی محصولات باغبانی با تیمارهای قبل و پس از برداشت مرتبط است. به همین منظور، آزمایشی در دو مرحله انجام گرفت. مرحله اول، سالیسیلیکاسید با غلظتهای صفر، 2 و 4 میلیمولار و کلات آهن با غلظتهای صفر، 1/0 و 1 گرم بر لیتر، سه بار در زمانهای 30، 60 و 90 روز پس از تمام گل بر درختان آلو رقم خاکی محلولپاشی گردید. مرحله دوم در سردخانه با ...
بیشتر
انبارمانی محصولات باغبانی با تیمارهای قبل و پس از برداشت مرتبط است. به همین منظور، آزمایشی در دو مرحله انجام گرفت. مرحله اول، سالیسیلیکاسید با غلظتهای صفر، 2 و 4 میلیمولار و کلات آهن با غلظتهای صفر، 1/0 و 1 گرم بر لیتر، سه بار در زمانهای 30، 60 و 90 روز پس از تمام گل بر درختان آلو رقم خاکی محلولپاشی گردید. مرحله دوم در سردخانه با دو دمای 1 و 4 درجه سانتی‌گراد صورت گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل- اسپلیتپلات در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. صفات کیفی شامل سفتی بافت، ویتامین C، اسید قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول و میزان آنتوسیانینها اندازهگیری شد. نتایج نشان داد سالیسیلیکاسید به تنهایی بر شاخص‌های اسید قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، ویتامین C و آنتوسیانینها در سطح یک درصد و سفتی در سطح پنج درصد تأثیر داشت. همچنین محلولپاشی آهن به تنهایی بر آنتوسیانینها در سطح یک درصد اثر معنی‌دار گذاشت. علاوه بر این، تمامی شاخص‌های مورد بررسی در هر دو دما در طول مدت نگهداری دچار تغییرات معنیداری شدند. تیمار با سالیسیلیکاسید موجب حفظ مواد جامد محلول، ویتامینC ، آنتوسیانین، سفتی بافت و افزایش اسید قابل تیتراسیون گردید که غلظت 2 میلیمولار بیش از غلظت 4 میلیمولار مؤثر واقع شد. همچنین، تیمار با آهن 1/0 گرم بر لیتر سبب بهبود کیفیت میوه شد. درمجموع، دمای 1 درجه سانتی‌گراد بیش از 4 درجه سانتی‌گراد و به‌ترتیب تا 60 و 40 روز موجب حفظ کیفیت و بازارپسندی میوه شد.
علوم میوه
رویا خالصی؛ محمد اسماعیل امیری؛ فریبرز حبیبی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر استات کلسیم بر انبارمانی، حفظ ویژگی‌‌های کیفی و کاهش پوسیدگی پس از برداشت میوۀ زردآلو رقم ’شکرپاره‘ (Prunus armeniaca cv. ‘Shekar Pareh’)، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. میوهها در زمان بلوغ تجاری برداشت و آنگاه در غلظتهای مختلف استات کلسیم(0 (شاهد)، 64/12 و 61/31 میلیمولار) ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر استات کلسیم بر انبارمانی، حفظ ویژگی‌‌های کیفی و کاهش پوسیدگی پس از برداشت میوۀ زردآلو رقم ’شکرپاره‘ (Prunus armeniaca cv. ‘Shekar Pareh’)، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. میوهها در زمان بلوغ تجاری برداشت و آنگاه در غلظتهای مختلف استات کلسیم(0 (شاهد)، 64/12 و 61/31 میلیمولار) به مدت ده دقیقه غوطه‌‌ور شدند. میوههای تیمارشده در جعبه‌های پلی‌اتیلنی بسته‌بندی و در دمای 4 درجۀ سلسیوس و رطوبت نسبی 5±90 درصد به مدت یک ماه انبار شدند. فراسنجه (پارامتر)های کمی و کیفی میوه در سه نوبت (روزهای 10، 20، 30 انبارمانی) اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد، تیمار استات کلسیم به‌‌طور معنیداری بازدارندۀ کاهش وزن و باعث حفظ سفتی بافت میوهها شد. اسید آسکوربیک در طول زمان انبارمانی کاهش یافت و کمترین میزان آن در تیمار شاهد پس از 30 روز انبارمانی مشاهده شد. استات کلسیم از افزایش TSS جلوگیری کرد. استات کلسیم باعث افزایش TA، غلظت کلسیم گوشت میوه، درصد رطوبت و موجب کاهش کاروتنوئید و نسبت TSS/TA شد. همچنین استات کلسیم با کاهش میزان پوسیدگی باعث افزایش عمر انبارمانی زردآلو شد. در کل می‌‌توان گفت که کیفیت میوههای زردآلو با استفاده از تیمار استات کلسیم به‌‌دلیل تأخیر انداختن فرآیند رسیدگی، بهبود یافته است.
علوم میوه
زهرا خنامانی؛ سید حسین میردهقان؛ محمد حسین شمشیری؛ حسین حکیم آبادی
چکیده
یکی از راهکار‌های افزایش ماندگاری فراورده‌های باغبانی، کاربرد پیش و پس از برداشت پلی‌آمین‌ها است. این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر پلی‌آمین پوتریسین بر کیفیت پستۀ تازه در دوره‌های انبارداری انجام شده است. پسته‌های تازۀ رقم‌های فندقی و کله‌قوچی به روش غوطهوری در محلولهای پوتریسین (0، 1 و 2 میلیمولار) به مدت هشت دقیقه تیمار ...
بیشتر
یکی از راهکار‌های افزایش ماندگاری فراورده‌های باغبانی، کاربرد پیش و پس از برداشت پلی‌آمین‌ها است. این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر پلی‌آمین پوتریسین بر کیفیت پستۀ تازه در دوره‌های انبارداری انجام شده است. پسته‌های تازۀ رقم‌های فندقی و کله‌قوچی به روش غوطهوری در محلولهای پوتریسین (0، 1 و 2 میلیمولار) به مدت هشت دقیقه تیمار شدند و پس از خشک شدن در بسته (ظرف‌های پلاستیکی) قرارگرفته و در دمای 1±5/1 درجۀ سلسیوس سردخانه نگهداری شدند. نتایج به‌دست‌آمده از آزمایش نشان داد، پس از 45 روز انبارداری تیمار پوتریسین 2 میلیمولار با میانگین 97/1 درصد کمترین میزان کاهش وزن را نسبت به شاهد (95/3 درصد) نشان داد. تیمار پوتریسین 2 میلیمولار با میانگین 3/2 کیلوگرم نیرو مؤثرترین تیمار برای حفظ سفتی بوده است. در پایان زمان انبارداری، تیمارهای پوتریسین سبب کاهش آلودگی میکروبی در هر دو رقم شدند. در دورۀ نگهداری نیز تیمار پوتریسین 2 میلیمولار پس از گذشت 45 روز از آغاز انبارداری با میانگین log cfu g-132/1 کمترین و نمونه‌های شاهد با میانگین log cfu g-115/3 بیشترین میزان آلودگی را نشان دادند. پسته‌های تازه تیمارنشده افزایش در میزان اسیدیته، پراکسید، طعم و مزۀ نامطلوب (تندی)، کاهش در میزان قند، شاخص‌های مختلف رنگ را نشان دادند. همۀ این تغییرپذیری‌ها به‌صورت معنیداری تحت تأثیر تیمارهای پوتریسین به تأخیر افتادند.
فاطمه نوروزی فاز؛ سیدحسین میردهقان؛ حمیدرضا کریمی؛ حسین علایی
چکیده
توت‌فرنگی عمر انبارمانی پایینی دارد و ازآنجاکه به‌صورت تازه‌خوری مصرف می‌شود، استفاده از روش‌های سالم و طبیعی برای افزایش عمر انباری آن ضروری است. در این پژوهش، تأثیر سطوح مختلف اسانس‌های تیمول و منتول (0؛ آب مقطر، شاهد؛ 5، 10 و 15 میکرولیتر) به‌صورت تدخینی در بسته‌بندی با پوشش سلوفان در حفظ کیفیت پس از برداشت میوة توت‌فرنگی بررسی ...
بیشتر
توت‌فرنگی عمر انبارمانی پایینی دارد و ازآنجاکه به‌صورت تازه‌خوری مصرف می‌شود، استفاده از روش‌های سالم و طبیعی برای افزایش عمر انباری آن ضروری است. در این پژوهش، تأثیر سطوح مختلف اسانس‌های تیمول و منتول (0؛ آب مقطر، شاهد؛ 5، 10 و 15 میکرولیتر) به‌صورت تدخینی در بسته‌بندی با پوشش سلوفان در حفظ کیفیت پس از برداشت میوة توت‌فرنگی بررسی شد. ویژگی‌‌های کیفی میوهها پس از 0، 10 و 17 روز نگهداری در دمای Cº1±2 و رطوبت نسبی 5±90درصد ارزیابی شد. تیمار اسانس موجب حفظ سفتی، افزایش شاخص کروما و درخشندگی و کاهش تغییرپذیری رنگ و وزن نسبت به شاهد شد. این تیمار بر اسید کل، ویتامین ث و مواد جامد محلول اثر معنیداری نداشت، اما با افزایش زمان انبارمانی از میزان آنها کاسته شد. آنتوسیانین و فعالیت پاداکسندگی (آنتیاکسیدانی) طی انبارمانی در آغاز افزایش و پسازآن کاهش نشان دادند و منتول 5 میکرولیتر سبب افزایش معنی‌دار ترکیبهای فنلی نسبت به شاهد شد. اسانس تیمول تا حدودی سبب تغییر مزه و بوی میوهها شد. با توجه به نبود تأثیر نامطلوب منتول بر بو و مزه نسبت به تیمول و تأثیر مثبت آن بر ویژگی‌‌های کیفی میوه، منتول میتواند بهعنوان یک عامل فعال در بسته‌بندی توت‌فرنگی استفاده شود.
سید حسین میردهقان؛ مجید اسمعیلی‌زاده؛ فرهاد پیرزاد
چکیده
مهمترین مشکلات میوۀ کیوی طی انبارمانی، عارضۀ نرمشدگی و آلودگی میکروبی است. برای رفع این مشکلات تیمار قبل از برداشت پوتریسین و اسپرمیدین بر پتانسیل انبارمانی میوۀ کیوی رقم هایوارد بررسی شد. محلولپاشی برگی غلظتهای مختلف پوتریسین (0، 1 و 2 میلیمولار) و اسپرمیدین (0، 1 و 2 میلیمولار) 40 و 20 روز قبل از برداشت انجام شد. ویژگی‌‌های ...
بیشتر
مهمترین مشکلات میوۀ کیوی طی انبارمانی، عارضۀ نرمشدگی و آلودگی میکروبی است. برای رفع این مشکلات تیمار قبل از برداشت پوتریسین و اسپرمیدین بر پتانسیل انبارمانی میوۀ کیوی رقم هایوارد بررسی شد. محلولپاشی برگی غلظتهای مختلف پوتریسین (0، 1 و 2 میلیمولار) و اسپرمیدین (0، 1 و 2 میلیمولار) 40 و 20 روز قبل از برداشت انجام شد. ویژگی‌‌های مختلف میوه در زمانهای صفر (قبل از شروع انبارمانی)، 11 و 14 هفته پس از برداشت ارزیابی شد. میوهها در زمان بلوغ تجاری ( Brix2/6 TSS=) برداشت و به‌مدت 14 هفته در دمای 1±5/1 درجۀ سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 90ـ 95 درصد انبار شدند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان سفتی (09/3 کیلوگرم نیرو) مربوط به برهمکنش سطح 2 میلیمولار پوتریسین و اسپرمیدین و کمترین میزان آن (16/2 کیلوگرم نیرو) مربوط به تیمار شاهد بود. کمترین میزان فعالیت میکروبی، مالوندیآلدهید و کاهش وزن مربوط به میوههای تیمارشده بودند. میزان فعالیت ضد اکسیدانی، ترکیبات فنلی و کلروفیل کل تحت‌تأثیر تیمارها واقع شدند و بالاترین مقدار آنها متعلق به سطوح مختلف پوتریسین و اسپرمیدین بود. تغییرات شاخص‌های مختلف رنگ، ویتامین ث، مواد جامد محلول کل، اسید کل و pH در میوههای تیمارشده نسبت به شاهد به تأخیر افتادند. بهطورکلی، تیمارهای پوتریسین و اسپرمیدین سبب تأخیر در نرمشدگی و کاهش فعالیت میکروبی میوهها در طول انبارمانی شدند.
ساره رحیمی؛ سید حسین میردهقان؛ مجید اسماعیلی زاده
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی تأثیر تیمار پوتریسین بر کیفیت میوۀ انگور طی دوره های انبارمانی اجرا شد. میوه های انگور ارقام ریش‌بابا و الحقی به‌روش غوطه وری تحت فشار با محلولهای پوتریسین (0، 1 و 2 میلیمولار) تیمار شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد پس از 55 روز انبارمانی تیمار پوتریسین 1 میلی مولار در رقم ریش‌بابا و غلظت ...
بیشتر
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی تأثیر تیمار پوتریسین بر کیفیت میوۀ انگور طی دوره های انبارمانی اجرا شد. میوه های انگور ارقام ریش‌بابا و الحقی به‌روش غوطه وری تحت فشار با محلولهای پوتریسین (0، 1 و 2 میلیمولار) تیمار شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد پس از 55 روز انبارمانی تیمار پوتریسین 1 میلی مولار در رقم ریش‌بابا و غلظت 2 میلی مولار در رقم الحقی به‌ترتیب با میانگینهای 28/0 و 56/0 کیلوگرم نیرو مؤثرترین تیمارها برای حفظ سفتی بودند. همچنین تیمارهای ذکرشده در هر یک از ارقام پس از پایان دورۀ آزمایش کمترین درصد کاهش وزن را نسبت به شاهد نشان دادند. در رابطه با فعالیت میکروبی پس از 55 روز انبارمانی تیمار پوتریسین 2 میلیمولار با میانگین g-1 CFU 59/3 در رقم ریش‌بابا به طور معناداری کمترین میزان آلودگی را نسبت به شاهد نشان داد. میوه های تیمارنشده کاهش در میزان ترکیبات فنلیکل، فعالیت ضداکسیداسیونی، اسیدیتۀ قابل تیتراسیون، شاخص‌های مختلف رنگ، افزایش کاهش وزن، pH، مواد جامد محلول کل و شاخص رسیدگی (TSS/TA) را نشان دادند. تمامی این تغییرات به صورت معناداری تحت‌تأثیر تیمارهای پوتریسین به تأخیر افتادند.
مجتبی دلشاد؛ طاهر برزگر؛ عبدالکریم کاشی؛ کمال‌الدین حق‌بین
چکیده
به منظور مطالعه روابط منبع- مخزن در گیاه خربزه و ارزیابی اثرات تنش کم‌آبی و محل نگهداری میوه روی ساقه بر عملکرد و صفات کمی و کیفی میوه، آزمایشی به صورت کرت‌های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات باغبانی دانشگاه تهران واقع در کرج اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح آبیاری (شروع آبیاری در نقطه پتانسیل ...
بیشتر
به منظور مطالعه روابط منبع- مخزن در گیاه خربزه و ارزیابی اثرات تنش کم‌آبی و محل نگهداری میوه روی ساقه بر عملکرد و صفات کمی و کیفی میوه، آزمایشی به صورت کرت‌های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات باغبانی دانشگاه تهران واقع در کرج اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح آبیاری (شروع آبیاری در نقطه پتانسیل ماتریک 50- ، 65- و 75- سانتی‌بار)، چهار سطح تراش (نگهداری میوه در گره‌های دوم، چهارم، هفتم و شاهد بدون تراش) و دو توده خربزه ایرانی (زرد‌جلالی و سوسکی‌سبز) بود. نتایج نشان داد که وزن میوه و عملکرد تحت تاثیر تنش کم‌آبی قرار گرفت و کمترین مقدار وزن میوه و عملکرد در تنش دوم (شروع آبیاری در نقطه پتانسیل 75- سانتی بار) بدست آمد. میوههای نگهداری شده در گره هفتم، بیشترین وزن میوه و عملکرد کل را نشان دادند. تنش کم آبی سبب افزایش ماده خشک میوه گردید. همچنین توده زرد‌جلالی در مقایسه با سوسکی‌سبز دارای درصد ماده خشک و سفتی گوشت میوه بالایی بود. بیشترین درصد مواد جامد محلول در تنش اول (شروع آبیاری در نقطه پتانسیل 65- سانتی بار) مشاهده شد. محتوای فروکتوز و ساکارز به ترتیب در شرایط تنش دوم و اول حداکثر بودند. میوههای گره هفتم بالاترین درصد مواد جامد محلول و سطوح فروکتوز و ساکارز را به خود اختصاص دادند. سطح گلوکز در میوههای گره چهارم حداکثر بود. تیمار تنش کم آبی دوم باعث پیشرسی میوه (9/36 روز) در مقایسه با آبیاری معمولی(شروع آبیاری در نقطه پتانسیل50- سانتی بار) و تنش اول گردید. میوه‌هایی که در گره دوم رشد یافتند چهار روز زودتر از گیاهان بدون تراش به مرحله برداشت رسیدند. تنش کم‌آبی تولید کل مواد فتوسنتزی را کاهش داد و شیرینی میوهها را بهبود بخشید. همچنین تنش کم‌آبی و تراش بوته باعث پیشرسی محصول گردید.
