محمد موذنی؛ سعید ریزی؛ مسعود قاسمی قهساره
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی اثر همزیستی مایکوریزایی بر جذب عناصر و شاخصهای مورفولوژی و فیزیولوژی گلوکسینیا انجام شد. بستر گیاهان حاوی صفر (شاهد)، 8 و 16 درصد حجمی از Glomus hoei و Glomus intraradices (GH8، GI8، GH16، GI16) بودند. در پایان آزمایش، سطح برگ، تعداد برگ، قطر گل، تعداد گل، وزن تر و خشک اندام هوایی، غده و ریشه، طول ریشه، حجم ریشه، میزان کلروفیل، کاروتنوئید ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی اثر همزیستی مایکوریزایی بر جذب عناصر و شاخصهای مورفولوژی و فیزیولوژی گلوکسینیا انجام شد. بستر گیاهان حاوی صفر (شاهد)، 8 و 16 درصد حجمی از Glomus hoei و Glomus intraradices (GH8، GI8، GH16، GI16) بودند. در پایان آزمایش، سطح برگ، تعداد برگ، قطر گل، تعداد گل، وزن تر و خشک اندام هوایی، غده و ریشه، طول ریشه، حجم ریشه، میزان کلروفیل، کاروتنوئید و عناصر N، P، K، Mn، Fe و Mg برگ اندازهگیری شدند. تفاوت معنیداری بین تیمارها در تعداد و قطر گل، وزن تر اندام هوایی، غده و ریشه، مقدار کلروفیل b و کاروتنوئید مشاهده نشد. تیمار GI16 بیشترین میزان عناصر N و Mn و کمترین میزان Mg و تیمار GH16 بیشترین میزان P و K را نشان داد. بیشترین و کمترین جذب Fe بهترتیب در GH8 و GI8 مشاهده شد. تیمار شاهد کمترین میزان N، P، K و Mn و بیشترین میزان Mg را نشان داد، ولی تیمارهای دارای میکوریزا کمترین مقدار Mg و در نتیجه کمترین میزان کلروفیل a و کلروفیل کل داشتند. گیاهان شاهد در شاخصهای سطح برگ، تعداد برگ، طول ریشه، حجم ریشه و وزن خشک تفاوت معنیدار و عملکرد بهتری نسبت به تیمارهای مایکوریزایی داشتند، بنابراین به نظر میرسد که G. hoei و G. intraradices نمی توانند با گلوکسینیا همزیستی موفقیتآمیزی تشکیل دهند.
