سیده مهدیه خرازی؛ علی تهرانی فر؛ احمد شریفی؛ عبدالرضا باقری
چکیده
آماریلیس یکی از گیاهان سوخدار زینتی است که تکثیر آن به‌صورت تجاری به کندی صورت می‌گیرد. کاربرد تکنیک‌های کشت بافت می‌تواند راهکاری مناسب جهت افزایش ضریب تکثیر این گیاه زینتی باشد. این پژوهش در قالب دو آزمایش جداگانه انجام شد. در آزمایش اول اثر شرایط نوری و موقعیت فلس جفتی در سوخ مادری بر میزان باززایی فلس‌های جفتی آماریلیس مورد ...
بیشتر
آماریلیس یکی از گیاهان سوخدار زینتی است که تکثیر آن به‌صورت تجاری به کندی صورت می‌گیرد. کاربرد تکنیک‌های کشت بافت می‌تواند راهکاری مناسب جهت افزایش ضریب تکثیر این گیاه زینتی باشد. این پژوهش در قالب دو آزمایش جداگانه انجام شد. در آزمایش اول اثر شرایط نوری و موقعیت فلس جفتی در سوخ مادری بر میزان باززایی فلس‌های جفتی آماریلیس مورد ارزیابی قرار گرفت. در آزمایش دوم اثر غلظتهای مختلف ساکارز (30، 60 و 90 گرم در لیتر) و اثر موقعیت فلس جفتی در سوخ مادری بررسی شد. از محیط‌کشت MS حاوی 5/0 میلی‌گرم در لیتر تنظیم‌کننده رشد BA به همراه 1/0 میلی‌گرم در لیتر تنظیم‌کننده رشد NAA استفاده شد. آزمایش‌ها به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً‌تصادفی با پنج تکرار انجام شد. نتایج نشان داد در شرایط 16 ساعت روشنایی در مقایسه با شرایط تاریکی، تعداد سوخک بیشتری تولید گردید. همچنین از لحاظ قطر سوخک باززایی‌شده، شرایط روشنایی نسبت به شرایط تاریکی برتری داشت. یافته‌های پژوهش حاضر برتری فلس‌های جفتی لایه‌های خارجی سوخ را در مقایسه با لایه‌های داخلی نشان داد. سوخک‌های باززاشده از فلس‌های جفتی گروه یک قطورتر بودند و وزن خشک بیشتری را به خود اختصاص دادند. کاربرد ساکارز با غلظت 60 گرم در لیتر، منجر به تولید سوخک‌هایی با بیشترین میزان وزن خشک گردید. با افزایش غلظت ساکارز از 60 به 90 گرم در لیتر، قطر سوخک باززاشده به طور معنی داری کاهش یافت. به طورکلی کاربرد محیط‌کشت حاوی 60 گرم در لیتر ساکارز، فلس‌های جفتی گروه یک و شرایط 16 ساعت روشنایی جهت افزایش ضریب تکثیر آماریلیس توصیه می‌گردد.
