داود عسگری؛ محسن کافی؛ روح انگیز نادری؛ رسول راهنمایی
چکیده
تولید گل رز تابعی از صفات ژنتیکی و ویژگیهای محیطی از جمله کمیت و کیفیت آب آبیاری است. با توجه به محدودیت دسترسی به منابع آب با کیفیت در اغلب دشتهای کشور، در این پژوهش تأثیر هدایت الکتریکی آب آبیاری ناشی از افزایش غلظت سدیمکلراید بر عملکرد کمی و کیفی گل رز رقم دولسویتا در نظام آبکشت (هیدروپونیک) بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل ...
بیشتر
تولید گل رز تابعی از صفات ژنتیکی و ویژگیهای محیطی از جمله کمیت و کیفیت آب آبیاری است. با توجه به محدودیت دسترسی به منابع آب با کیفیت در اغلب دشتهای کشور، در این پژوهش تأثیر هدایت الکتریکی آب آبیاری ناشی از افزایش غلظت سدیمکلراید بر عملکرد کمی و کیفی گل رز رقم دولسویتا در نظام آبکشت (هیدروپونیک) بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل محلول غذایی با چهار سطح هدایت الکتریکی 6/1، 8/1، 0/2 و 2/2 دسیزیمنس بر متر، به ترتیب 18/3، 57/4، 69/5 و 87/6 میلیمولار سدیم و 58/1، 71/2، 76/3 و 11/5 میلیمولار کلراید، داشت. نتایج نشان داد، در صورت تنظیم بهینۀ غلظت و نسبت یون‌ها در فرمول محلول غذایی، تیمارهای آزمایشی نه‌تنها بر عملکرد کمی و کیفی گل رز رقم دولسویتا تأثیر معنیداری ندارند، بلکه با افزایش هدایت الکتریکی سنگ‌گیری گلبرگها مقداری بهبود می‌یابد. به‌رغم اعمال 40 درصد کسر آبشویی، هدایت الکتریکی زهاب گلدانها به‌تدریج افزایش یافت. همچنین با افزایش غلظت یونهای سدیم و کلراید، تنها غلظت کلراید در بافت برگها به‌طور معنیداری افزایش یافت. درمجموع نتایج این پژوهش نشان داد، با بهینه‌سازی فرمول محلول غذایی، گل رز رقم دولسویتا تغییر در هدایت الکتریکی محلول غذایی در بازۀ 6/1 تا 2/2 دسیزیمنس بر متر (ناشی از افزایش سدیم کلراید) را بدون کاهش در عملکرد و یا کیفیت تحمل می‌کند.
