الهام رمضانی؛ جمالعلی الفتی؛ تیمور رضوی پور
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر مدت کمپوستسازی بر افزایش بازدۀ زیست‌توده (بیوماس) و بهبود برخی خواص کیفی قارچ دکمهای (Agaricus bisporus) در بسترهای مختلف ناشی از ضایعات کشاورزی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با دوازده ترکیب تیماری (شش نوع بستر و دو تیمار مدت کمپوستسازی) در سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای مورد استفاده ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر مدت کمپوستسازی بر افزایش بازدۀ زیست‌توده (بیوماس) و بهبود برخی خواص کیفی قارچ دکمهای (Agaricus bisporus) در بسترهای مختلف ناشی از ضایعات کشاورزی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با دوازده ترکیب تیماری (شش نوع بستر و دو تیمار مدت کمپوستسازی) در سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای مورد استفاده در این آزمایش شامل بسترهای حاوی کلش گندم و کلش برنج به‌عنوان مادۀ اصلی و مکملهای کود مرغی، تفالۀ زیتون و کود اسبی و دو مدت کمپوستسازی (کوتاهمدت (16 روزه) و بلندمدت (22روزه)) بودند. بستر حاوی کلش برنج و کود مرغی بیشترین میانگین (18/67 درصد) را ازنظر بازدۀ زیست‌توده داشتند. قارچهای ناشی از بستر کلش برنج و تفالۀ زیتون بیشترین مادۀ خشک (73/8 درصد) را داشتند، درحالی‌که قارچهای مربوط به بستر کلش گندم و تفالۀ زیتون بیشترین نیتروژن (63/6 درصد)، پروتئین (46/41 درصد) و ظرفیت پاداکسندگی (آنتی‌اکسیدانی) (4/54 درصد) را تولید کردند. قارچهای تولیدشده در بستر کلش برنج و کود اسبی بیشترین خاکستر (83/9 درصد) را داشتند. قارچهای رشد یافته در روش کوتاهمدت ازنظر بازدۀ زیست‌توده بیشترین میانگین (41/42 درصد) را نشان دادند. بر پایۀ نتایج این آزمایش از لحاظ اقتصادی توصیه میشود در استانهای شمالی کشور بهویژه گیلان، بستر کلش برنج و کود مرغی برای تولید قارچ دکمهای استفاده شود.
