حسن فرهادی؛ مجید عزیزی؛ سید حسین نعمتی
چکیده
شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) از مهم‌ترین گیاهانی است که در صنایع دارویی استفاده میشود. به‌منظور بررسی تأثیر شوری کلرید سدیم بر محتوای رطوبت نسبی، پایداری غشاء، محتوی سبزینه (کلروفیل)، سدیم، پتاسیم، نسبت سدیم به پتاسیم و انباشت متابولیتهای سازگاری (پرولین)، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار به‌صورت ...
بیشتر
شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) از مهم‌ترین گیاهانی است که در صنایع دارویی استفاده میشود. به‌منظور بررسی تأثیر شوری کلرید سدیم بر محتوای رطوبت نسبی، پایداری غشاء، محتوی سبزینه (کلروفیل)، سدیم، پتاسیم، نسبت سدیم به پتاسیم و انباشت متابولیتهای سازگاری (پرولین)، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار به‌صورت گلدانی در سال 1392 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل هشت تودۀ بومی شنبلیله از اصفهان، تبریز، همدان، ساری، چالوس، آمل، مشهد، یاسوج و چهار سطح شوری (60، 120، 180 میلیمولار و آب آشامیدنی به‌عنوان شاهد) بود. نتایج تجزیههای آماری نشان داد که تنش شوری اثر معنیداری بر محتوای رطوبت نسبی، پایداری غشاء، سبزینۀ a، سبزینۀ b، سبزینۀ کل، سدیم، پتاسیم و میزان پرولین داشت. با افزایش سطوح شوری آب آبیاری همۀ صفات به‌جز میزان پرولین، سدیم و نسبت سدیم به پتاسیم کاهش یافت. ازنظر صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی بیشترین میزان از گروه شاهد (شوری صفر) به دست آمد. بیشترین میزان سدیم، سدیم به پتاسیم و پرولین در آخرین سطح شوری (180 میلیمولار) نسبت به شاهد مشاهده شد. بین تودهها، به ترتیب تودههای چالوس، مشهد و اصفهان متحمل‌ترین تودهها به شوری بودند. بر پایۀ نتایج این پژوهش، به نظر میرسد بتوان از این سه توده به‌عنوان تودههای حاوی ژنهای متحمل به شوری برای اصلاح تودههایی با ظرفیت عملکرد زیاد در مناطق شور استفاده کرد.
