علوم میوه
سولماز پورعزیز؛ فاطمه ناظوری؛ سید حسین میردهقان؛ مجید اسماعیلی زاده
چکیده
مصرف توت‌فرنگی تازه بهدلیل داشتن ویتامین، فنل، آنتوسیانین و دیگر مواد پاداکسنده که در پیشگیری از سرطان و بیماری‌های مختلف مؤثر است افزایش بسیاری داشته، ولی کاهش ویژگی‌های کمی و کیفی این محصول در طی نگهداری و عرضه به بازار، یکی از چالش‌های مهم محسوب می‌شود. استفاده از فیلم‌ها و پوشش‌های خوراکی، بهدلیل دارا بودن مواد طبیعی ...
بیشتر
مصرف توت‌فرنگی تازه بهدلیل داشتن ویتامین، فنل، آنتوسیانین و دیگر مواد پاداکسنده که در پیشگیری از سرطان و بیماری‌های مختلف مؤثر است افزایش بسیاری داشته، ولی کاهش ویژگی‌های کمی و کیفی این محصول در طی نگهداری و عرضه به بازار، یکی از چالش‌های مهم محسوب می‌شود. استفاده از فیلم‌ها و پوشش‌های خوراکی، بهدلیل دارا بودن مواد طبیعی و عدم ایجاد آلودگی‌های زیست‌محیطی، رو به گسترش است و نتایج مثبتی ازجمله کاهش افت وزن، سرعت رسیدن، حفظ رنگ و خواص حسی و ظاهری میوه‌ها و سبزی‌ها را بهدنبال داشته است. این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر پوشش خوراکی آلژیناتسدیم بر ماندگاری میوه توت‌فرنگی نگهداریشده در دمای 1±4 درجه سلسیوس انجام گرفت. تیمارها شامل شاهد (آب مقطر)، آلژیناتسدیم یک، دو و سه درصد و دوره انبارمانی بهمدت 7 و 14 روز با 4 تکرار تهیه شدند. طی انبارمانی، شاخص‌های درخشندگی، کروما، میزان سفتی، اسید کل، ویتامین‌ث، فنل، فعالیت پاداکسندگی و آنتوسیانین کاهش یافت؛ اما کاربرد پوشش، سبب حفظ این شاخص‌ها گردید؛ به‌طوری‌که در بین تیمارهای این آزمایش، تیمار آلژینات دو درصد تأثیر بیشتری در حفظ این صفات داشت؛ علاوه بر این، با گذشت زمان انبارمانی، فعالیت آنزیم پلیفنل اکسیداز، کاهش وزن و pH افزایش یافت. کاربرد پوشش خوراکی آلژیناتسدیم دو درصد تا 14 روز سبب حفظ سطوح پایین‌تر pH و فعالیت آنزیم پلیفنل اکسیداز شده و کاهش وزن را نیز به‌طور مؤثری کنترل نمود.
علوم میوه
مژده یوسفی؛ فاطمه ناظوری؛ سید حسین میردهقان؛ محمد حسین شمشیری
چکیده
میوه لیموترش بهدلیل داشتن ارزش اقتصادی و ترکیبات مفید تغذیه‌ای حائز اهمیت می‌باشد. عدم وجود امکانات انبارداری و بسته‌بندی مناسب منجر به کاهش مصرف لیموی تازه نسبت به سایر روش‌های فرآوری می‌شود. این تحقیق بهمنظور بررسی اثر غلظت‌های 0، 1، 2 و 3 میلی‌مولار سالیسیلیکاسید بر انبارمانی (0، 20، 40 و 60 روز) میوه لیموترش در قالب آزمایش ...
بیشتر
میوه لیموترش بهدلیل داشتن ارزش اقتصادی و ترکیبات مفید تغذیه‌ای حائز اهمیت می‌باشد. عدم وجود امکانات انبارداری و بسته‌بندی مناسب منجر به کاهش مصرف لیموی تازه نسبت به سایر روش‌های فرآوری می‌شود. این تحقیق بهمنظور بررسی اثر غلظت‌های 0، 1، 2 و 3 میلی‌مولار سالیسیلیکاسید بر انبارمانی (0، 20، 40 و 60 روز) میوه لیموترش در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت. بر اساس یافته‌های این تحقیق، طی دوره انبارمانی، روند افزایشی برخی از شاخص‌ها از جمله کروما (5/5درصد)، کاهش وزن (9 درصد) و ویتامین‌ث (66 درصد) نسبت به زمان برداشت مشاهده شد؛ ولی سفتی گوشت (52 درصد)، اسید کل (24 درصد) و تازگی پوست (37 درصد) کاهش یافتند. تیمارهای سالیسیلیکاسید قادر به حفظ وزن میوه نشد؛ ولی سالیسیلیکاسید 1 میلی‌مولار از نظر حفظ خواص پاداکسندگی و سالیسیلیکاسید 1 و 2 میلی‌مولار در حفظ سفتی پوست نسبت به تیمار شاهد مؤثر بودند. در پایان دوره انبار، بیشترین سفتی گوشت و ویتامین‌ث در تیمار سالیسیلیکاسید 2 میلی‌مولار و بیشترین میزان مواد جامد محلول و اسید در تیمار سالیسیلیکاسید 1 میلی‌مولار ثبت شد. بهنظر می‌رسد نگهداری لیموترش در ظروف بسته‌بندی با استفاده از سالیسیلیکاسید 1 و 2 میلی‌مولار قادر به حفظ کیفیت لیموترش تا 60 روز باشد.
فاطمه زارعی؛ حمید رضا کریمی؛ سید حسین میر دهقان؛ علی اکبر محمدی میریک
چکیده
انار یکی از محصولات مهم باغبانی در ایران است. انتخاب یک نژادگان (ژنوتیپ) مناسب و مقاوم به شرایط محیطی و دارای عملکرد بالا نقش مهمی در افزایش بهره‌برداری اقتصادی این محصول دارد. در این پژوهش تنوع ژنتیکی برخی نژادگان‌های انار ایران، با استفاده از بیست صفت ریخت‌شناختی (مورفولوژیک) مربوط به برگ، گل و میوه در دو سال متوالی ارزیابی شد. نتایج ...
بیشتر
انار یکی از محصولات مهم باغبانی در ایران است. انتخاب یک نژادگان (ژنوتیپ) مناسب و مقاوم به شرایط محیطی و دارای عملکرد بالا نقش مهمی در افزایش بهره‌برداری اقتصادی این محصول دارد. در این پژوهش تنوع ژنتیکی برخی نژادگان‌های انار ایران، با استفاده از بیست صفت ریخت‌شناختی (مورفولوژیک) مربوط به برگ، گل و میوه در دو سال متوالی ارزیابی شد. نتایج بررسیها نشان داد، بین نژادگانها از لحاظ ویژگی‌های ریخت‌شناختی تفاوت معنیداری وجود دارد، به‌طوری‌که بیشترین ضریب تغییرات مربوط به صفات شمار آریل در میوه، سفتی بذر، وزن میوه، وزن آریل و پوست بود. نتایج تجزیه به عاملهای اصلی، صفات ریخت‌شناختی را به هشت گروه عاملی تقسیم کرد که مهمترین این صفات مربوط به آریل بود. نتایج تجزیۀ خوشهای نژادگان‌های مورد بررسی را به سه گروه تقسیمبندی کرد، به‌طوری‌که نژادگان‌های تب و لرز و ماهان، گبری دانۀ سیاه و سیاهدانۀ پیشوا، شیرین هستهدار و بیهسته با هم همانندی زیادی نشان دادند که بیانکنندۀ رابطۀ خویشاوندی آنها است.
علوم میوه
زهرا خنامانی؛ سید حسین میردهقان؛ محمد حسین شمشیری؛ حسین حکیم آبادی
چکیده
یکی از راهکار‌های افزایش ماندگاری فراورده‌های باغبانی، کاربرد پیش و پس از برداشت پلی‌آمین‌ها است. این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر پلی‌آمین پوتریسین بر کیفیت پستۀ تازه در دوره‌های انبارداری انجام شده است. پسته‌های تازۀ رقم‌های فندقی و کله‌قوچی به روش غوطهوری در محلولهای پوتریسین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) به مدت هشت دقیقه تیمار ...
بیشتر
یکی از راهکار‌های افزایش ماندگاری فراورده‌های باغبانی، کاربرد پیش و پس از برداشت پلی‌آمین‌ها است. این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر پلی‌آمین پوتریسین بر کیفیت پستۀ تازه در دوره‌های انبارداری انجام شده است. پسته‌های تازۀ رقم‌های فندقی و کله‌قوچی به روش غوطهوری در محلولهای پوتریسین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) به مدت هشت دقیقه تیمار شدند و پس از خشک شدن در بسته (ظرف‌های پلاستیکی) قرارگرفته و در دمای 1±5/1 درجۀ سلسیوس سردخانه نگهداری شدند. نتایج به‌دست‌آمده از آزمایش نشان داد، پس از 45 روز انبارداری تیمار پوتریسین 2 میلی‌مولار با میانگین 97/1 درصد کمترین میزان کاهش وزن را نسبت به شاهد (95/3 درصد) نشان داد. تیمار پوتریسین 2 میلی‌مولار با میانگین 3/2 کیلوگرم نیرو مؤثرترین تیمار برای حفظ سفتی بوده است. در پایان زمان انبارداری، تیمارهای پوتریسین سبب کاهش آلودگی میکروبی در هر دو رقم شدند. در دورۀ نگهداری نیز تیمار پوتریسین 2 میلی‌مولار پس از گذشت 45 روز از آغاز انبارداری با میانگین log cfu g-132/1 کمترین و نمونه‌های شاهد با میانگین log cfu g-115/3 بیشترین میزان آلودگی را نشان دادند. پسته‌های تازه تیمارنشده افزایش در میزان اسیدیته، پراکسید، طعم و مزۀ نامطلوب (تندی)، کاهش در میزان قند، شاخص‌های مختلف رنگ را نشان دادند. همۀ این تغییرپذیری‌ها به‌صورت معنیداری تحت تأثیر تیمارهای پوتریسین به تأخیر افتادند.
فاطمه نوروزی فاز؛ سیدحسین میردهقان؛ حمیدرضا کریمی؛ حسین علایی
چکیده
توت‌فرنگی عمر انبارمانی پایینی دارد و ازآنجاکه به‌صورت تازه‌خوری مصرف می‌شود، استفاده از روش‌های سالم و طبیعی برای افزایش عمر انباری آن ضروری است. در این پژوهش، تأثیر سطوح مختلف اسانس‌های تیمول و منتول (0؛ آب مقطر، شاهد؛ 5، 10 و 15 میکرولیتر) به‌صورت تدخینی در بسته‌بندی با پوشش سلوفان در حفظ کیفیت پس از برداشت میوة توت‌فرنگی بررسی ...
بیشتر
توت‌فرنگی عمر انبارمانی پایینی دارد و ازآنجاکه به‌صورت تازه‌خوری مصرف می‌شود، استفاده از روش‌های سالم و طبیعی برای افزایش عمر انباری آن ضروری است. در این پژوهش، تأثیر سطوح مختلف اسانس‌های تیمول و منتول (0؛ آب مقطر، شاهد؛ 5، 10 و 15 میکرولیتر) به‌صورت تدخینی در بسته‌بندی با پوشش سلوفان در حفظ کیفیت پس از برداشت میوة توت‌فرنگی بررسی شد. ویژگی‌های کیفی میوه‌ها پس از 0، 10 و 17 روز نگهداری در دمای Cº1±2 و رطوبت نسبی 5±90درصد ارزیابی شد. تیمار اسانس موجب حفظ سفتی، افزایش شاخص کروما و درخشندگی و کاهش تغییرپذیری رنگ و وزن نسبت به شاهد شد. این تیمار بر اسید کل، ویتامین ث و مواد جامد محلول اثر معنیداری نداشت، اما با افزایش زمان انبارمانی از میزان آنها کاسته شد. آنتوسیانین و فعالیت پاداکسندگی (آنتیاکسیدانی) طی انبارمانی در آغاز افزایش و پسازآن کاهش نشان دادند و منتول 5 میکرولیتر سبب افزایش معنیدار ترکیبهای فنلی نسبت به شاهد شد. اسانس تیمول تا حدودی سبب تغییر مزه و بوی میوه‌ها شد. با توجه به نبود تأثیر نامطلوب منتول بر بو و مزه نسبت به تیمول و تأثیر مثبت آن بر ویژگی‌های کیفی میوه، منتول میتواند بهعنوان یک عامل فعال در بسته‌بندی توت‌فرنگی استفاده شود.
سید حسین میردهقان؛ مجید اسمعیلی‌زاده؛ فرهاد پیرزاد
چکیده
مهمترین مشکلات میوۀ کیوی طی انبارمانی، عارضۀ نرمشدگی و آلودگی میکروبی است. برای رفع این مشکلات تیمار قبل از برداشت پوتریسین و اسپرمیدین بر پتانسیل انبارمانی میوۀ کیوی رقم هایوارد بررسی شد. محلولپاشی برگی غلظت‌های مختلف پوتریسین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) و اسپرمیدین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) 40 و 20 روز قبل از برداشت انجام شد. ویژگی‌های ...
بیشتر
مهمترین مشکلات میوۀ کیوی طی انبارمانی، عارضۀ نرمشدگی و آلودگی میکروبی است. برای رفع این مشکلات تیمار قبل از برداشت پوتریسین و اسپرمیدین بر پتانسیل انبارمانی میوۀ کیوی رقم هایوارد بررسی شد. محلولپاشی برگی غلظت‌های مختلف پوتریسین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) و اسپرمیدین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) 40 و 20 روز قبل از برداشت انجام شد. ویژگی‌های مختلف میوه در زمانهای صفر (قبل از شروع انبارمانی)، 11 و 14 هفته پس از برداشت ارزیابی شد. میوه‌ها در زمان بلوغ تجاری ( Brix2/6 TSS=) برداشت و بهمدت 14 هفته در دمای 1±5/1 درجۀ سانتیگراد و رطوبت نسبی 90ـ 95 درصد انبار شدند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان سفتی (09/3 کیلوگرم نیرو) مربوط به برهمکنش سطح 2 میلی‌مولار پوتریسین و اسپرمیدین و کمترین میزان آن (16/2 کیلوگرم نیرو) مربوط به تیمار شاهد بود. کمترین میزان فعالیت میکروبی، مالوندیآلدهید و کاهش وزن مربوط به میوههای تیمار‌شده بودند. میزان فعالیت ضد اکسیدانی، ترکیبات فنلی و کلروفیل کل تحت‌تأثیر تیمارها واقع شدند و بالاترین مقدار آنها متعلق به سطوح مختلف پوتریسین و اسپرمیدین بود. تغییرات شاخص‌های مختلف رنگ، ویتامین ث، مواد جامد محلول کل، اسید کل و pH در میوههای تیمار‌شده نسبت به شاهد به تأخیر افتادند. بهطورکلی، تیمارهای پوتریسین و اسپرمیدین سبب تأخیر در نرمشدگی و کاهش فعالیت میکروبی میوه‌ها در طول انبارمانی شدند.
ساره رحیمی؛ سید حسین میردهقان؛ مجید اسماعیلی زاده
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی تأثیر تیمار پوتریسین بر کیفیت میوۀ انگور طی دوره های انبارمانی اجرا شد. میوه های انگور ارقام ریش‌بابا و الحقی به‌روش غوطه وری تحت فشار با محلولهای پوتریسین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) تیمار شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد پس از 55 روز انبارمانی تیمار پوتریسین 1 میلی مولار در رقم ریش‌بابا و غلظت ...
بیشتر
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی تأثیر تیمار پوتریسین بر کیفیت میوۀ انگور طی دوره های انبارمانی اجرا شد. میوه های انگور ارقام ریش‌بابا و الحقی به‌روش غوطه وری تحت فشار با محلولهای پوتریسین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) تیمار شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد پس از 55 روز انبارمانی تیمار پوتریسین 1 میلی مولار در رقم ریش‌بابا و غلظت 2 میلی مولار در رقم الحقی بهترتیب با میانگینهای 28/0 و 56/0 کیلوگرم نیرو مؤثرترین تیمارها برای حفظ سفتی بودند. همچنین تیمارهای ذکرشده در هر یک از ارقام پس از پایان دورۀ آزمایش کمترین درصد کاهش وزن را نسبت به شاهد نشان دادند. در رابطه با فعالیت میکروبی پس از 55 روز انبارمانی تیمار پوتریسین 2 میلی‌مولار با میانگین g-1 CFU 59/3 در رقم ریش‌بابا به طور معناداری کمترین میزان آلودگی را نسبت به شاهد نشان داد. میوه های تیمارنشده کاهش در میزان ترکیبات فنلیکل، فعالیت ضداکسیداسیونی، اسیدیتۀ قابل تیتراسیون، شاخص‌های مختلف رنگ، افزایش کاهش وزن، pH، مواد جامد محلول کل و شاخص رسیدگی (TSS/TA) را نشان دادند. تمامی این تغییرات به صورت معناداری تحت‌تأثیر تیمارهای پوتریسین به تأخیر افتادند.
