Determination of Self and Cross Compatible Genotypes Obtained from Almond Breeding Program

یکی از مشکلات تولید بادام خودناسازگاری است که موجب کاهش شدید تشکیل میوه و نهایتا ایجاد مشکل در مدیریت باغ می گردد. بنابرین اصلاح بادام به منظور ایجاد ارقام خودسازگار اهمیت بالایی دارد. این تحقیق به منظور شناسایی ژنوتیپ های خودسازگار و دگر سازگار در 38 ژنوتیپ انتخاب شده بادام حاصل از تلاقی رقم خودسازگار تونو ( والد پدری ) و رقم خودناسازگار شاهرود 12 ( والد مادری ) از طریق بررسی میزان تشکیل میوه در باغ و مطالعه میکروسکوپی رشد لوله گرده پس از عمل خودگرده افشانی و دگرگرده افشانی انجام شد. به منظور تعیین میزان تشکیل میوه در هر درخت ابتدا چهار شاخه با تعداد گل کافی در مرحله بالونی انتخاب و در داخل کیسه‌های مخصوص گرده‌افشانی قرار داده شدند. عمل خودگرده افشانی به صورت دستی انجام شد. درصد تشکیل میوه اولیه محاسبه شد و هر 15 روز یک بار شمارش، تکرار شد. در نهایت پس از هشت هفته درصد تشکیل میوه نهایی محاسبه شد. همچنین یک شاخه نیز به منظور مقایسه درصد میوه دهی به صورت طبیعی (شاهد) با روش خود گرده افشانی در نظر گرفته شد. ژنوتیپ شماره 23 با میزان تشکیل میوه 23/18% (حاصل از خودگرده افشانی) به عنوان خودسازگارترین ژنوتیپ شناخته شد. مقایسه میزان تشکیل میوه در شاخه شاهد با میزان تشکیل میوه حاصله از خودگرده افشانی در ژنوتیپ های خودسازگار نشان داد که دگرگرده افشانی باعث افزایش میزان تشکیل میوه در ژنوتیپ های خودسازگار شده است. به منظور مطاله رشد لوله گرده حاصل از خودگرده افشانی با استفاده از میکروسکوپ فلورسنس نمونه های گل در زمان های 24، 72 و 120 ساعت پس از گرده افشانی دستی برداشت شدند. نتایج در دو سال بررسی نشان دادند که زمان 24 و 72 ساعت پس از خودگرده افشانی به منظور رسیدن لوله گرده به قسمت انتهایی خامه کافی نمی باشد ولی زمان 120 ساعت برای رسیدن لوله گرده به انتهای خامه در اکثر موارد مناسب بود. در زمان 120 ساعت پس از خودگرده افشانی در سال دوم 47/39 درصد از ژنوتیپ ها خودناسازگار، 68/23 درصد مشکوک، 32/26 درصد خودسازگار و 53/10 درصد کاملا خودسازگار بودند. به منظور بررسی میزان دگرسازگاری، اثر گرده رقم سهند روی 38 ژنوتیپ مورد آزمایش بررسی شد. از هر ژنوتیپ حداقل 10 گل در زمان 120 ساعت پس از دگرگرده افشانی برداشت شد. نتایج نشان داد که دو ژنوتیپ کاملا دگرناسازگار بودند و چهار ژنوتیپ به عنوان مشکوک شناخته شدند. 10 ژنوتیپ دگرسازگار و 22 ژنوتیپ به عنوان کاملا دگرسازگار شناخته شدند. نتایج مطالعه میکروسکوپی رشد لوله گرده حاصل از خود و دگرگرده افشانی تا حدود قابل توجهی با نتایج باغ مطابقت داشت. بنابراین مشاهده رشد لوله گرده توسط میکروسکوپ فلورسنس به عنوان یک روش مفید و تکمیلی به منظور تشخیص ژنوتیپ های خودسازگار و دگرسازگار بعد از اینکه ژنوتیپ ها شروع به گلدهی کردند، شناخته شد.