علوم گیاهان دارویی
علیرضا ترابی؛ غلامعلی اکبری؛ علی اکبر تجلی
چکیده
روش‌های مختلف تغذیۀ گیاه، از جمله مهم‌ترین عامل‌هایی است که در بیشتر مرحله‌های رشد گیاهان زراعی و باغی باعث افزایش رشدونمو و دستیابی به عملکرد بالا میشود. به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف کودهای دامی و شیمیایی بر ویژگیهای کمی و کیفی بوتۀ سیر در شرایط آب‌وهوایی همدان، آزمایشی در سال زراعی 91-90 در مزرعهای زراعی در همدان انجام ...
بیشتر
روش‌های مختلف تغذیۀ گیاه، از جمله مهم‌ترین عامل‌هایی است که در بیشتر مرحله‌های رشد گیاهان زراعی و باغی باعث افزایش رشدونمو و دستیابی به عملکرد بالا میشود. به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف کودهای دامی و شیمیایی بر ویژگیهای کمی و کیفی بوتۀ سیر در شرایط آب‌وهوایی همدان، آزمایشی در سال زراعی 91-90 در مزرعهای زراعی در همدان انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی به‌صورت کرتهای یک‌بار خردشده و در سه تکرار به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش سطوح مختلف کود دامیِ گوسفندی در چهار سطح متفاوت شامل: 0، 10، 20 و 30 تن در هکتار، به‌عنوان عامل اصلی و همچنین سطوح متفاوت کود شیمیایی نیتروژنه به‌صورت اوره در چهار سطح مختلف شامل: 0، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار به‌عنوان عامل فرعی بودند. صفات زراعی مورد بررسی شامل: عملکرد سیرچه‌های بذری کشت‌شده، میانگین قطر کل پیاز و شمار سیرچه‌های آن بودند و پس از آن ویژگیهای کیفی سیر از نظر اسید پیروویک کل، سفتی بافت و درصد اسانس سیرچه، اندازهگیری شده و روند تغییرپذیری کیفی آنها بررسی شد. بنا بر نتایج این پژوهش، تیمار مخلوط 30 تن کود دامی به همراه 150 کیلوگرم کود نیتروژن، بالاترین میزان عملکرد سیرچه‌های بذری کشت‌شده معادل 13290 کیلوگرم در هکتار را داشت و تیمار مخلوط 10 تن کود دامی به همراه 100 کیلوگرم کود شیمیایی، بالاترین مقدار پیروویک اسید به میزان 114 میکرومول بر گرم و بیشترین درصد اسانس سیرچه را معادل 97/2 درصد به دست آمد.
بهاره قربانی؛ زهرا پاک کیش؛ مسعود خضری
چکیده
در این پژوهش به بررسی تأثیر براسینواستروئید بر ویژگیهای بیوشیمیایی و کیفی میوۀ پرتقال ’واشنگتن ناول‘ در دورۀ انبارداری پرداخته شد. بدین منظور، میوههای پرتقال با غلظت‌های 0 (شاهد)، 75/0 و 5/1 میلیگرم بر لیتر براسینواستروئید تیمار و در دمای 3±1 درجۀ سلسیوس و رطوبت نسبی 90-85 درصد به مدت پنج ماه نگهداری شدند و ویژگیهایی مانند ...
بیشتر
در این پژوهش به بررسی تأثیر براسینواستروئید بر ویژگیهای بیوشیمیایی و کیفی میوۀ پرتقال ’واشنگتن ناول‘ در دورۀ انبارداری پرداخته شد. بدین منظور، میوههای پرتقال با غلظت‌های 0 (شاهد)، 75/0 و 5/1 میلیگرم بر لیتر براسینواستروئید تیمار و در دمای 3±1 درجۀ سلسیوس و رطوبت نسبی 90-85 درصد به مدت پنج ماه نگهداری شدند و ویژگیهایی مانند سرمازدگی، نشت یون، پراکسیداسیون لیپیدها، پراکسید هیدروژن، مواد جامد محلول، اسیدهای آلی، pH، اسیدآسکوربیک و فعالیت آنزیمهای پاداکسندگی (آنتیاکسیدانی) پراکسیداز و کاتالاز در دورۀ انبارداری ارزیابی شدند. نتایج نشان داد، کاربرد براسینواستروئید نسبت به شاهد، به‌طور معنی‌داری آسیب سرمازدگی، نشت یون، پراکسیداسیون لیپیدها و پراکسید هیدروژن را کاهش داد. بنا بر این نتایج، مواد جامد محلول کل، pH و اسیدآسکوربیک میوههای تیمارشده و شاهد در دورۀ انبارداری روند افزایشی و میزان اسیدهای آلی روند کاهشی داشتند، اما استفاده از تیمار براسینواستروئید، تغییرپذیری دو روند یادشده را نسبت به شاهد کمتر تغییر داد. همچنین فعالیت آنزیمهای پاداکسندگی میوههای تیمارشده با براسینواستروئید نسبت به شاهد، بسیار افزایش یافت. بنابر نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش، میوههای تیمارشده با 5/1 میلیگرم بر لیتر براسینواستروئید، بالاترین کیفیت و بیشترین فعالیت آنزیمهای پاداکسندگی با کمترین آسیب سرمازدگی را داشتند.
