روح اله علی؛ سیامک کلانتری؛ سید محمود سمر؛ حسین صفّاری
چکیده
تغذیۀ مؤثر درختان میوه با کم‌ترین نهاده می‌تواند کمک قابل‌توجهی در مصرف بهینۀ کودهای شیمیایی و کاهش هزینه‌ها داشته باشد. از طرف دیگر، نوع مدیریت خاک نیز نقش غیرقابل انکاری در قابلیت دسترسی ریشه‌های گیاهان به مواد مغذی ایفا می‌کند. بنابراین، یک پژوهش سه ساله (1396، 1397 و 1398) برای ارزیابی اثر نوع مدیریت خاک (خاکورزی مرسوم و بیخاکورزی) ...
بیشتر
تغذیۀ مؤثر درختان میوه با کم‌ترین نهاده می‌تواند کمک قابل‌توجهی در مصرف بهینۀ کودهای شیمیایی و کاهش هزینه‌ها داشته باشد. از طرف دیگر، نوع مدیریت خاک نیز نقش غیرقابل انکاری در قابلیت دسترسی ریشه‌های گیاهان به مواد مغذی ایفا می‌کند. بنابراین، یک پژوهش سه ساله (1396، 1397 و 1398) برای ارزیابی اثر نوع مدیریت خاک (خاکورزی مرسوم و بیخاکورزی) و نوع کوددهی (شاهد، هیدروژل، کود کامل، کود کامل + هیدروژل و اسید هیومیک) بر شاخص‌های فتوسنتزی و عناصر غذایی برگ در سیب رقم دلبار استیوال پیوند شده روی پایۀ مالینگ مرتون 106 واقع در کمال‌شهر شهرستان کرج انجام شد. نتایج نشان داد که بیش‌ترین درصد نیتروژن برگ (74/%2) در تیمار بیخاکورزی × هیدروژل و کم‌ترین درصد نیتروژن برگ (14/%2) نیز در تیمار خاکورزی متداول × هیدروژل مشاهده شد. بیش‌ترین درصد فسفر برگ (22/%0) متعلق به تیمار خاکورزی مرسوم در سال 1398 بود در حالی‌که کم‌ترین درصد فسفر برگ (18/%0) متعلق به تیمار بیخاکورزی در سال 1398 بود. بیش‌ترین مقدار مس برگ (4/40 میلی‌گرم/کیلوگرم) متعلق به تیمار ترکیبی هیدروژل × بیخاکورزی در سال 1398 بود. همچنین، کم‌ترین مقدار مس برگ (9/9 میلی‌گرم/کیلوگرم) متعلق به اثر متقابل سه‌گانه اسید هیومیک × خاکورزی مرسوم در سال 1397 بود. در کل، به نظر می‌رسد که در کوتاه مدت اثرات مثبت بیخاکورزی در باغ قابل‌دستیابی نبوده و مرحلۀ گذار از خاکورزی متداول به بیخاکورزی باید سپری شود.
