مجید رجایی
چکیده
تحت تنش شوری جذب عناصر غذایی از جمله نیتروژن، کاهش مییابد. به منظور مطالعه اثر نیتروژن بر رشد و غلظت عناصر غذایی در پرتقال والنسیای پیوند شده روی پایه لیمو، آزمایشی به صورت فاکتوریل انجام شد. عامل اول شوری آب آبیاری در چهار سطح (86/0، 2، 4 و 6 دسی زیمنس بر متر) و عامل دوم نیتروژن در پنج سطح (50، 80، 120، 160 و 200 میلیگرم نیتروژن در کیلوگرم ...
بیشتر
تحت تنش شوری جذب عناصر غذایی از جمله نیتروژن، کاهش مییابد. به منظور مطالعه اثر نیتروژن بر رشد و غلظت عناصر غذایی در پرتقال والنسیای پیوند شده روی پایه لیمو، آزمایشی به صورت فاکتوریل انجام شد. عامل اول شوری آب آبیاری در چهار سطح (86/0، 2، 4 و 6 دسی زیمنس بر متر) و عامل دوم نیتروژن در پنج سطح (50، 80، 120، 160 و 200 میلیگرم نیتروژن در کیلوگرم خاک) بود. شوری غلظت یونهای سدیم در برگ و ریشه و کلر در برگ را تا حد سمیت افزایش داد و وزن ماده خشک برگ و ریشه را کاهش داد. شوری 6 دسی‌زیمنس بر متر نسبت به شوری 86/0 به ترتیب سبب افزایش 9، 5 و20 برابری محتوای سدیم برگ و ریشه و کلر برگ گردید. نیتروژن تأثیر محسوسی بر غلظت سدیم برگ نداشت، اما در شوری 2، 4 و 6، افزایش کاربرد نیتروژن از 50 به 200 میلیگرم در کیلوگرم خاک به ترتیب سبب کاهش 19، 16 و 18 درصدی غلظت کلر برگ شد که متناظر با آن وزن خشک برگ 117، 39 و 42 درصد افزایش یافت. شوری غلظت نیتروژن، فسفر، پتاسیم و عناصر کم مصرف را در گیاه کاهش داد و در بعضی موارد به کمتر از حدود بهینه رساند. در مقابل نیتروژن با بهبود این تأثیر سوء، غلظت این عناصر را در بافت گیاهی افزایش داد. بر اساس نتایج، در شرایط شور میتوان با در نظر گرفتن ملاحظات زیست‌محیطی از مقادیر نیتروژن بالاتر از حدود بهینه برای کاهش اثرات سوء شوری استفاده کرد.
علوم گیاهان دارویی
فاطمه دهقان نیری؛ وحید رضا صفاری؛ علی اکبر مقصودی مود
چکیده
شوری یکی از عامل‌های مهم محیطی است که رشد گیاهان را محدود می‌کند. به‌منظور بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر برخی صفات رویشی و تغییرپذیری روزنة گیاه همیشه بهار، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایة طرح کامل تصادفی با پنج تکرار در گلخانة تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1391 انجام شد. شوری به‌عنوان عامل اول با پنج سطح 1، 3، 5، 7 و 9 میلی‌موس ...
بیشتر
شوری یکی از عامل‌های مهم محیطی است که رشد گیاهان را محدود می‌کند. به‌منظور بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر برخی صفات رویشی و تغییرپذیری روزنة گیاه همیشه بهار، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایة طرح کامل تصادفی با پنج تکرار در گلخانة تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1391 انجام شد. شوری به‌عنوان عامل اول با پنج سطح 1، 3، 5، 7 و 9 میلی‌موس بر سانتیمتر و اسید سالیسیلیک به‌عنوان عامل دوم با سه سطح 0، 100 و 200 میلیگرم بر لیتر در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تنش شوری و اسید سالیسیلیک هر دو سبب کاهش طول و عرض روزنة برگها شدند. بالاترین سطح شوری، سبب کاهش وزن خشک اندام هوایی، ریشه و محتوای نسبی آب برگها به ترتیب به مقدار 51، 58 و 24 درصد نسبت به شاهد شد. کاربرد اسید سالیسیلیک موجب بهبود این صفات در همة سطوح شوری شد. در بالاترین سطح شوری کاربرد محلول 200 میلیگرم بر لیتر اسید سالیسیلیک، به ترتیب موجب افزایش 24 و 28 درصدی وزن خشک اندام هوایی و ریشه و محلول 100 میلیگرم بر لیتر سبب افزایش 9 درصدی محتوی نسبی آب برگ نسبت به بدون کاربرد آنها شد.
محمد مقدم؛ مرتضی علیرضایی نقندر؛ یحیی سلاح ورزی؛ مرتضی گلدانی
چکیده
این پژوهش به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی سه رقم اصلاح‌شدۀ ریحان در دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1391 انجام شد. آزمایش گلدانی به‌صورت فاکتوریل بر پایۀ طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه رقم تجاری ریحان Comin Hoja Larga)، Rubi،Genoes ) و سه سطح تنش خشکی (شاهد، تنش متوسط 75 درصد ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی سه رقم اصلاح‌شدۀ ریحان در دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1391 انجام شد. آزمایش گلدانی به‌صورت فاکتوریل بر پایۀ طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه رقم تجاری ریحان Comin Hoja Larga)، Rubi،Genoes ) و سه سطح تنش خشکی (شاهد، تنش متوسط 75 درصد و تنش شدید 50 درصد ظرفیت زراعی) بود. نتایج تجزیۀ واریانس صفات مورفولوژیکی نشان داد که بین ارتفاع بوته، وزن تر و خشک اندام هوایی و درصد اسانس در ارقام مختلف اختلاف معناداری وجود دارد. همچنین سطوح مختلف تنش خشکی تأثیر معناداری بر تعداد شاخۀ فرعی، وزن تر و درصد اسانس در ارقام مختلف داشت. براساس نتایج این پژوهش ارقام استفادهشده پاسخ فیزیولوژیکی متفاوتی نسبت به تنش خشکی نشان دادند بهطوریکه رقم Comin Hoja Larga توانست تنش 50 درصد ظرفیت زراعی را سه هفته قبل از برداشت بهخوبی تحمل کند. بیشترین میزان کلروفیل b (51/0 میلیگرم بر گرم وزن تر) در تنش شدید (50 درصد ظرفیت زراعی) حاصل شد. به‌منظور تولید بیشتر میزان اسانس (75/0 درصد) تنش شدید (50 درصد ظرفیت زراعی) در شرایط مشابه توصیه میشود.
