علوم سبزی
ادریس حاج علی؛ صاحبعلی بلندنظر؛ جابر پناهنده
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر پیوند خیار روی پایههای تجاری کدو آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی شامل هشت تیمار با سه تکرار به‌صورت مزرعهای در ایستگاه تحقیقاتی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تبریز در سال 1394 انجام شد. دو توده خیار بومی آذربایجان شرقی ( به ترتیب باسمنج و گونی) و یک رقم تجاری (ماهان) روی دو پایۀ تجاری کدو (به ترتیب ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر پیوند خیار روی پایههای تجاری کدو آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی شامل هشت تیمار با سه تکرار به‌صورت مزرعهای در ایستگاه تحقیقاتی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تبریز در سال 1394 انجام شد. دو توده خیار بومی آذربایجان شرقی ( به ترتیب باسمنج و گونی) و یک رقم تجاری (ماهان) روی دو پایۀ تجاری کدو (به ترتیب شینتوزا و روتپاور) پیوند شدند. تیمارهای آزمایش شامل ترکیبهای پیوندی باسمنج/ شینتوزا، باسمنج/ روتپاور، گونی/ شینتوزا، گونی/ روتپاور و ماهان/ روتپاور و خیارهای بدون پیوندی باسمنج، گونی و ماهان بودند. گیاهان با استفاده از روش نیمانیم تک‌لپه‌ای پیوند شدند. نتایج نشان داد، پایهها تأثیر معنیدار مثبتی روی شاخصهای رویشی شامل سطح برگ، شاخص سبزینه (کلروفیل)، طول ساقه، وزن خشک اندام‌های هوایی، شمار میوه و عملکرد میوه در تک بوته داشتند. بیشترین غلظت نیتروژن برگ در ترکیب پیوندی ماهان/ روتپاور و کمترین آن در خیار باسمنج مشاهده شد. بیشترین غلظت پتاسیم و فسفر اندام‌های هوایی در ترکیب پیوندی ماهان/ روتپاور و کمترین غلظت پتاسیم و فسفر اندام‌های هوایی در خیار باسمنج مشاهده شد. بیشترین غلظت نیترات برگ در خیار باسمنج و کمترین در ترکیب پیوندی ماهان/ روتپاور دیده شد. بیشترین غلظت ساکارز برگ و قند کل برگ در ترکیب پیوندی ماهان/ روتپاور مشاهده شد. در ترکیبهای پیوندی تأثیر پایهها روی غلظت نیتروژن، فسفر و پتاسیم اندام‌های هوایی و شاخصهای عملکرد در بیشتر صفات همسان بود. پایههای شینتوزا و روتپاور به دلیل افزایش غلظت نیتروژن، فسفر و پتاسیم اندام‌های هوایی موجب بهبود عملکرد و شاخصهای رشد شدند.
داریوش رمضان؛ معظم حسن پور اصیل؛ رضا صالحی؛ حسین دهقانی سانیچ
چکیده
در این بررسی، طالبی تو سبز ساوه‌ای پیوندشده روی فرو-آر-ذ (Ferro-RZ)، شینتوزا (Shintozwa)، همراه با گیاهان طالبی خود پیوندی و طالبی غیر پیوندی با سه رژیم آبیاری شامل 100 درصد (شاهد)، 80 درصد و 60 درصد (بر پایۀ تخلیۀ رطوبتی آسان خاک) که به‌ترتیب 21/5792، 20/4815 و 60/3867 مترمکعب آب در هکتار به مدت 84 روز پس از انتقال نشاء، به‌صورت آزمایش صحرایی با طرح آماری کرت‌های ...
بیشتر
در این بررسی، طالبی تو سبز ساوه‌ای پیوندشده روی فرو-آر-ذ (Ferro-RZ)، شینتوزا (Shintozwa)، همراه با گیاهان طالبی خود پیوندی و طالبی غیر پیوندی با سه رژیم آبیاری شامل 100 درصد (شاهد)، 80 درصد و 60 درصد (بر پایۀ تخلیۀ رطوبتی آسان خاک) که به‌ترتیب 21/5792، 20/4815 و 60/3867 مترمکعب آب در هکتار به مدت 84 روز پس از انتقال نشاء، به‌صورت آزمایش صحرایی با طرح آماری کرت‌های خردشده در قالب بلوک کامل تصادفی در کرج اجرا شد. تجزیۀ واریانس مربوط به فنول کل و کل مواد جامد محلول میوه نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین پایههای مورد آزمایش وجود ندارد. بیشترین (07/68 درصد) و کمترین (09/59 درصد) شاخص آماس یاخته‌ای برگ به ترتیب در طالبی تو سبز ساوه‌ای پیوندی با پایۀ تجاری کدوی شینتوزا و طالبی خود پیوندی مشاهده شد. همچنین با کاهش حجم آبیاری ظرفیت پاداکسندگی (آنتی‌اکسیدانی) میوه افزایش یافت، درحالی‌که تفاوت معنی‌داری از نظر میزان ویتامین ث میوه‌ها وجود نداشت. همچنین تفاوت معنی‌داری در کارایی نظام نوری 2 (فتوسیستم II) بین پایههای کدو و گیاهان شاهد (غیر پیوندی و خود پیوندی) وجود داشت. مقایسۀ میانگین‌ها نشان داد که بیشترین (22/31 تن در هکتار) و کمترین (85/23 تن در هکتار) عملکرد کل در هکتار به ترتیب به گیاهان پیوندی با پایۀ شینتوزا و گیاهان خود پیوندی اختصاص داشت. بررسی محتوای عنصرهای کانی برگ گیاهان نشان داد که درصد افزایش نیتروژن کل برگ در ترکیب پیوندی طالبی تو سبز ساوه‌ای روی پایههای دورگۀ (هیبریدی) فرو و طالبی تو سبز ساوه‌ای روی شینتوزا در مقایسه با شاهد (طالبی تو سبز ساوه‌ای غیر پیوندی) به ترتیب 14/18 و 02/19 درصد بود.
