مهدی حسینی فرهی؛ مسعود زاده باقری
چکیده
بهبود رشد و گلدهی با کاربرد پلیآمینها در گیاهان مختلفی گزارش شده است. بنابراین در این پژوهش کاربرد برگی پلیآمینهای برونزاد بر ویژگی‌های کمی، عمر گلجایی (Vase life)، میزان تنظیمکنندههای رشد درونی و پلیآمینهای درونی گل رز بررسی شد. بدین منظور، آزمایشی به‌صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با ده تیمار، سه تکرار ...
بیشتر
بهبود رشد و گلدهی با کاربرد پلیآمینها در گیاهان مختلفی گزارش شده است. بنابراین در این پژوهش کاربرد برگی پلیآمینهای برونزاد بر ویژگی‌های کمی، عمر گلجایی (Vase life)، میزان تنظیمکنندههای رشد درونی و پلیآمینهای درونی گل رز بررسی شد. بدین منظور، آزمایشی به‌صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با ده تیمار، سه تکرار و دو بوته در هر تکرار در یک گلخانة آبکشتی (هیدروپونیک) تجاری در شهر یاسوج انجام گرفت. تیمارها شامل محلولپاشی بوتهها با پوتریسین در غلظتهای 1، 2 و 3 میلیمولار، اسپرمیدین در غلظتهای 5/0، 1و 5/1 میلیمولار و اسپرمین در غلظتهای 1، 2و 4 میلیمولار و شاهد (آب مقطر) بود. نتایج نشان داد، بیشترین و کمترین میزان ارتفاع و وزن شاخه به ترتیب در تیمارهای اسپرمیدین 5/1 میلیمولار و شاهد به دست آمد. کاربرد پلیآمینها باعث افزایش عمر گلجایی شد بهطوریکه بیشترین عمر گلجایی به میزان شانزده روز در گیاهان تیمارشده با اسپرمین 1 میلیمولار مشاهده شد. بیشترین میزان غلظت ایندولاستیکاسید، اسیدجیبرلیک و زاتین در برگ گیاهان محلولپاشی شده با غلظت 4میلیمولار اسپرمین مشاهده شد. همچنین بیشترین میزان اسیدآبسایزیک در برگ گیاهان محلولپاشی شده با اسپرمیدین 5/1 میلیمولار به دست آمد. کاربرد پلیآمینهای برونزاد باعث افزایش میزان پوتریسین و اسپرمیدین درونی برگ شد. نتایج کلی این پژوهش نشان داد که کاربرد اسپرمیدین در غلظت 5/1 میلیمولار و اسپرمین 4 میلیمولار برونزاد به دلیل افزایش غلظت مواد تنظیم‌کنندۀ رشد و پلیآمینهای درونی، باعث بهبود ویژگی‌های رویشی و افزایش عمر گلجایی گل رز رقم دولس ویتا شد.
ژیلا زنگویی؛ محمد رضا حسندخت؛ عبدالکریم کاشی
چکیده
این پژوهش به‌‌منظور بررسی اثر دو غلظت اسپرمیدین (5/0 و 1 میکرومولار) بر القای مادهزایی شش توده پیاز خوراکی بومی استان خراسان در محیط درونشیشهای انجام شد. نتایج نشان داد بیشترین و کمترین درصد رویانزایی به‌ترتیب در محیطهای کشت M2 و M5 به دست آمد. بیشترین (41/1) و کمترین (33/0) درصد رویانزایی به‌ترتیب متعلق به تودههای روشناوند ...
بیشتر
این پژوهش به‌‌منظور بررسی اثر دو غلظت اسپرمیدین (5/0 و 1 میکرومولار) بر القای مادهزایی شش توده پیاز خوراکی بومی استان خراسان در محیط درونشیشهای انجام شد. نتایج نشان داد بیشترین و کمترین درصد رویانزایی به‌ترتیب در محیطهای کشت M2 و M5 به دست آمد. بیشترین (41/1) و کمترین (33/0) درصد رویانزایی به‌ترتیب متعلق به تودههای روشناوند بیرجند و سفید نیشابور بود. بیشترین درصد باززایی (33/3) مربوط به تودۀ آشخانۀ بجنورد در محیط کشت M2 بود. تودۀ آشخانۀ بجنورد و تودۀ درگز بیشترین و کمترین درصد بقای گیاه را داشتند (به‌ترتیب 25/81 و80/49 درصد). بنابراین، اسپرمیدین در دو غلظت 5/0 و 1 میکرومولار، بدون تنظیمکنندههای رشد گیاهی دیگر، بر مادهزایی پیاز تأثیر مثبت نداشت و نبایستی جایگزین 2,4-D و BA شود. ترکیب اسپرمیدین با هورمونهای دیگر رشدی میتواند سبب القای مادهزایی در پیاز شود.
