طاهره رئیسی؛ جواد فتاحی مقدم
چکیده
به منظور مطالعه اثر محلولپاشی پتاسیم و کلسیم و نیز موقعیت میوه در تاج درخت بر ویژگیهای فیزیکی‌شیمیایی پرتقال تامسون ناول (Citrus sinensis L. Osbeck) آزمایشی دو ساله به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با دو فاکتور شامل نوع کود محلولپاشی شده در چهار سطح (1- نیترات پتاسیم، 2- نیترات کلسیم، 3- ترکیبی با نیترات پتاسیم و نیترات ...
بیشتر
به منظور مطالعه اثر محلولپاشی پتاسیم و کلسیم و نیز موقعیت میوه در تاج درخت بر ویژگیهای فیزیکی‌شیمیایی پرتقال تامسون ناول (Citrus sinensis L. Osbeck) آزمایشی دو ساله به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با دو فاکتور شامل نوع کود محلولپاشی شده در چهار سطح (1- نیترات پتاسیم، 2- نیترات کلسیم، 3- ترکیبی با نیترات پتاسیم و نیترات کلسیم و 4– شاهد) و موقعیت میوه بر تاج درخت در دو سطح (1- درون، 2- بیرون)، با سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد ضخامت پوست میوه، شاخص رنگ و نسبت مواد جامد محلول به اسیدیته کل در میوه‌های برداشت شده از بیرون تاج در مقایسه با درون تاج بیشتر بود (05/0>P). علاوه براین، ضخامت پوست میوه با انجام محلولپاشی افزایش یافت و بیشترین افزایش نیز در تیمارهای پتاسیم و ترکیب پتاسیم و کلسیم یافت شد. با انجام محلولپاشی کلسیم (تیمارهای کلسیم و ترکیب پتاسیم و کلسیم) مواد جامد محلول و اسیدیته کل در مقایسه با تیمار شاهد و تیمار محلولپاشی پتاسیم به طور معنیداری کاهش یافت، اما نسبت بین این دو شاخص افزایش یافت. نتایج نشان داد اثر محلولپاشی بر فنلکل و ظرفیت آنتی‌اکسیدان به موقعیت میوه در تاج درخت بستگی دارد. به طور کلی محلولپاشی پتاسیم و کلسیم باعث بهبود کیفیت میوه پرتقال می شود. علاوهبراین، میوه‌ها در موقعیتهای مختلف تاج از نظر ویژگیهای فیزیکی‌شیمیایی متفاوت هستند و بهتر است به طور جداگانه برداشت شوند تا کیفیت یکنواختی داشته و حداکثر بازگشت اقتصادی حاصل گردد.
علوم میوه
زهرا جلیلی مقدم؛ سیامک کلانتری؛ ابوالقاسم حسن پور اصطهباناتی؛ دانیل والروگاریدو
چکیده
در این پژوهش، تأثیر اسیدهای آمینه و پپتون بر ویژگیهای کیفی و عمر انبارمانی میوه انار رقم ملس ساوه بررسی گردید. این آزمایش در دو سال، در طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با سه تیمار شاهد، آسیدهای‌آمینه، پپتون (پروتئین هیدرولیزشده سویا) در سه تکرار بر روی میوه انجام شد. محلولپاشی با اسیدهای‌آمینه و پپتون با غلظت دو در هزار، در سه ...
بیشتر
در این پژوهش، تأثیر اسیدهای آمینه و پپتون بر ویژگیهای کیفی و عمر انبارمانی میوه انار رقم ملس ساوه بررسی گردید. این آزمایش در دو سال، در طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با سه تیمار شاهد، آسیدهای‌آمینه، پپتون (پروتئین هیدرولیزشده سویا) در سه تکرار بر روی میوه انجام شد. محلولپاشی با اسیدهای‌آمینه و پپتون با غلظت دو در هزار، در سه مرحله نمو میوه انار (از اول خرداد ماه، پس از تشکیل میوه گل اول، با فواصل یک ماه) انجام شد و صفات کمی وکیفی میوه، بلافاصله پس از برداشت و نیز پس از سه ماه نگهداری میوه در سردخانه در شرایط دمای 1±5 درجه سانتی‌گراد و رطوبت 85 درصد اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد محلولپاشی با اسیدهای آمینه و پپتون تأثیر معنیداری بر وزن، اندازه طول و قطره میوه، درصد آب میوه و شاخص طعم نداشته است. کمترین میزان درصد آریل سفید در میوه‌های تیمارشده با اسیدهای‌آمینه مشاهده شد. فعالیت آنتی‌اکسیدانی کل به‌طور معنیداری در نتیجه کاربرد پپتون در مقایسه با شاهد و اسیدهای‌آمینه افزایش یافت. پس از دوره انبارمانی، از منظر ارزیابی حسی، میوه‌های تیمارشده با اسیدهای‌آمینه بازارپسندی بیشتری به لحاظ کیفیت پوست (رنگ وتازگی)، رنگ آریل‌ها و مزه آریل، نسبت به دیگر تیمارها داشته و کمترین میزان خسارت سرمازدگی در این میوه‌ها مشاهده شد. بر اساس نتایج این آزمایش کاربرد پپتون ، به‌عنوان یک منبع تأمین‌کننده اسیدهای‌آمینه ، نتوانست نتایج مورد انتظار از اسیدهای آمینه را در افزایش کیفیت و ماندگاری میوه انار محقق سازد.
فاطمه آقایی فرد؛ مصباح بابالار؛ احمد احمدی
چکیده
به‌منظور مطالعۀ تأثیر محلولپاشی برگی سالیسیلیک اسید بر خصوصیات کیفی میوۀ توت‌فرنگی آزمایشی به‌صورت فاکتوریل (تیمار + زمان برداشت میوه) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار طی سالهای 1390ـ 1391در گلخانۀ گروه علوم مهندسی و علوم باغبانی فضای سبز دانشگاه تهران واقع در کرج انجام شد. گیاهان آزمایش‌شده در گلدانهایی به ابعاد 30Í30 ...
بیشتر
به‌منظور مطالعۀ تأثیر محلولپاشی برگی سالیسیلیک اسید بر خصوصیات کیفی میوۀ توت‌فرنگی آزمایشی به‌صورت فاکتوریل (تیمار + زمان برداشت میوه) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار طی سالهای 1390ـ 1391در گلخانۀ گروه علوم مهندسی و علوم باغبانی فضای سبز دانشگاه تهران واقع در کرج انجام شد. گیاهان آزمایش‌شده در گلدانهایی به ابعاد 30Í30 لیتر و از طریق کوکوپیت و پرلیت به نسبت 1:1 به‌منزلۀ بستر کاشته شده و سالیسیلیک اسید در چهار سطح صفر، 1، 2 و 4 میلی‌مولار بر روی بوته‌های توت‌فرنگی هر ماه یک بار مه‌پاشی شد. میوه‌ها پس از رسیدن به چهار گروه تقسیم شدند. دستۀ اول میوه‌های رسیده و با فاصلۀ یک هفته پس از محلولپاشی، دستۀ دوم پس از رسیدن و دو هفته پس از محلولپاشی و به این ترتیب دسته‌های سوم و چهارم به‌ترتیب سه و چهار هفته پس از رسیدن و دریافت تیمار محلولپاشی به آزمایشگاه منتقل شدند. گیاهان توت‌فرنگی در مورد صفات کیفی مانند وزن میوه، درصد رطوبت میوه، درصد مواد جامد محلول، اسیدیتۀ قابل تیتراسیون، pH، ویتامین ث و ظرفیت آنتی‌اکسیدان میوه بررسی شدند. نتایج نشان دادند که با تأخیر در زمان برداشت میوه، متوسط وزن میوه، درصد رطوبت میوه، اسیدیتۀ قابل تیتراسیون، ویتامین ث و ظرفیت آنتی‌اکسیدان میوه به طور معناداری کاهش و درصد مواد جامد محلول افزایش مییابد. در بین غلظت‌های مه‌پاشی شدۀ سالیسیلیک اسید، غلظت 2 میلی‌مولار، بهترین اثر را بر متوسط وزن میوه، درصد رطوبت میوه، درصد مواد جامد محلول، اسیدیتۀ قابل تیتراسیون و ظرفیت آنتی‌اکسیدان میوه داشت. تیمار سالیسیلیک اسید 4 میلی‌مولار، میوه‌هایی با ویتامین ث بالا ایجاد کرد. در گروه شاهد تمامی صفات اندازه‌گیری شده نامطلوب بود. غلظت 2 میلی‌مولار با بیشترین صفات مطلوب، بهترین غلظت برای مه‌پاشی بوتۀ توت‌فرنگی توصیه میشود.
