غلامرضا هدایتی؛ فرشاد صادقی
چکیده
لیمو آب شیراز به دلیل داشتن عطر، طعم مطلوب و اسیدیته بالا مورد پسند بسیاری از مصرف کنندگان بوده و در صنعت به عنوان افزودنی غذاها کاربرد زیادی دارد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. تیمارها شامل سدیم نیتروپروساید در سه سطح (صفر، 5/7 و 15 میکرومولار) و مدت زمان انبارمانی در چهار سطح (زمان برداشت، 20، 40 و 60 روز پس از ...
بیشتر
لیمو آب شیراز به دلیل داشتن عطر، طعم مطلوب و اسیدیته بالا مورد پسند بسیاری از مصرف کنندگان بوده و در صنعت به عنوان افزودنی غذاها کاربرد زیادی دارد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. تیمارها شامل سدیم نیتروپروساید در سه سطح (صفر، 5/7 و 15 میکرومولار) و مدت زمان انبارمانی در چهار سطح (زمان برداشت، 20، 40 و 60 روز پس از برداشت) بودند. نتایج نشان داد کاربرد سدیم نیتروپروساید مانع افزایش مواد جامد محلول میوه‌ها در انبار شد. بیشترین میزان اسیدیته کل میوه مربوط به زمان برداشت بود. تفاوتی بین میوه‌های تیمار شده با سدیم نیتروپروساید و شاهد تا روز بیستم انبارمانی از نظر اسیدیته کل و ویتامین ث وجود نداشت. عدم کاربرد سدیم نیتروپروساید باعث شد روند کاهش وزن میوه‌ها در مدت انبارمانی افزایش یابد و کاربرد آن به دلیل جلوگیری از تبخیر آب از سطح میوه، با روند کندتری انجام شد. کاربرد 5/7 و 15 میکرومولار سدیم نیتروپروساید باعث حفظ محتوای کلروفیلهای a، b و کلروفیل کل در پوست میوه‌ها پس از 40 روز نگهداری در انبار شدند. کاربرد غلظتهای 5/7 و 15 میکرو مولار سدیم نیتروپروساید باعث جلوگیری از پوسیدگی میوه‌ها تا روز 20 ام در انبار شد. در مجموع، نتایج نشان داد غوطهور کردن میوه‌های لیمو آب شیراز در غلظت 5/7 میکرومولار سدیم نیتروپروساید باعث حفظ کلروفیل پوست میوه، کند شدن روند کاهش وزن، ممانعت از افزایش مواد جامد محلول و حفظ محتوای ویتامین ث شد و جهت افزایش عمر انبارمانی فرآوردههای باغبانی توصیه میگردد.
