فاطمه بخشی پور؛ حسن مومیوند؛ ابراهیم صداقتی؛ عبداله احتشام نیا
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بیوچار و قارچهای میکوریزا بر رشد، زیتودهی گیاهی و برخی عناصر غذایی دو واریته جعفری بود. آزﻣﺎیش ﺑﻪصورت فاکتوریل در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﻛﺎملاً ﺗﺼﺎدﻓﻲ با سه تکرار انجام شد. واریتههای جعفری در دو سطح (کریسپوم و نئاپولیتانوم) بهعنوان فاکتور اول، بیوچار در سه سطح (صفر، سه و شش درصد وزنی خاک) بهعنوان ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بیوچار و قارچهای میکوریزا بر رشد، زیتودهی گیاهی و برخی عناصر غذایی دو واریته جعفری بود. آزﻣﺎیش ﺑﻪصورت فاکتوریل در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﻛﺎملاً ﺗﺼﺎدﻓﻲ با سه تکرار انجام شد. واریتههای جعفری در دو سطح (کریسپوم و نئاپولیتانوم) بهعنوان فاکتور اول، بیوچار در سه سطح (صفر، سه و شش درصد وزنی خاک) بهعنوان فاکتور دوم و قارچهای میکوریزا (میکوریزا و عدم میکوریزا) بهعنوان فاکتور سوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی (به ترتیب با 180/291 و 8783/64 گرم) مربوط به واریته کریسپوم و کاربرد میکوریزا با بیوچار سه درصد بود. بیشترین وزن تر و خشک ریشه (به ترتیب با 74/70 و 68/18 گرم) و بیشترین میزان کلونیزاسیون (96 درصد) در واریته نئاپولیتانوم با کاربرد میکوریزا به همراه کاربرد بیوچار سه درصد مشاهده شد. بیشترین غلظت سدیم، پتاسیم، نیتروژن و مس در تیمار بیوچار شش درصد بهدست آمد. تیمار میکوریزا نیز باعث افزایش غلظت منیزیم، آهن، مس و کلسیم در هر دو واریته نئاپولیتانوم و کریسپوم گردید. بیشترین غلظت عنصر فسفر (67/8918 پیپیام) مربوط به واریته نئاپولیتانوم با کاربرد میکوریزا و بیوچار شش درصد و بیشترین غلظت عنصر منگنز (7296/50 پیپیام) در واریته کریسپوم با کاربرد میکوریزا و بیوچار شش درصد بهدست آمد. در مجموع در این مطالعه کاربرد بیوچار منجر به کلونیزاسیون بهتر ریشهی جعفری با قارچ میکوریزا گردید. بنابراین میتوان نتیجهگیری کرد که استفاده توأم بیوچار و قارچهای میکوریزا شرایط بهتری را جهت دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار و افزایش رشد وزیتودهی گیاه جعفری فراهم میآورد.
علوم گیاهان زینتی
شیرین تقی پور؛ عبداله احتشام نیا؛ حامد خدایاری؛ حسن مومیوند
چکیده
گل داوودی (Dendranthema grandiflorum Ramat.) یکی از مهمترین گیاهان زینتی و دارویی در عرصۀ جهانی بهشمار میرود. بهمنظور بررسی میزان تنوع ژنتیکی برخی رقمهای گل داوودی با استفاده از نشانگرهای ریختشناختی (مورفولوژیک)، 21 صفت کمی در 15 رقم پابلند داوودی با سه تکرار در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در بیرانشهر شهرستان خرمآباد، استان ...
بیشتر
گل داوودی (Dendranthema grandiflorum Ramat.) یکی از مهمترین گیاهان زینتی و دارویی در عرصۀ جهانی بهشمار میرود. بهمنظور بررسی میزان تنوع ژنتیکی برخی رقمهای گل داوودی با استفاده از نشانگرهای ریختشناختی (مورفولوژیک)، 21 صفت کمی در 15 رقم پابلند داوودی با سه تکرار در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در بیرانشهر شهرستان خرمآباد، استان لرستان ارزیابی شد. نتایج بهدستآمده از این پژوهش، نشاندهندۀ دامنۀ گستردهای از تغییرپذیریها در بین رقمهای مورد بررسی از نظر صفات اندازهگیریشده بود. در برخی از صفات از جمله شمار گل، شمار برگ، شمار شاخههای جانبی که ضریب تغییرپذیریهای بالاتری نشان دادند، تنوع بیشتری در بین رقمهای داوودی داشتند. نتایج بهدستآمده از ضریب همبستگی نشان داد، بین صفات شمار گل در بوته با شمار شاخۀ فرعی، قطر شاخۀ اصلی و گستردگی بوته همبستگی منفی و معنیداری وجود داشت. در تجزیۀ عاملی، هفت عامل اصلی و مستقل با مقادیر ویژۀ بزرگتر از 1 درمجموع توانستند 1/91 درصد واریانس کل را توجیه کنند. در تجزیۀ خوشهای رقمها در فاصلۀ اقلیدسی 73/33، به سه گروه اصلی تقسیمبندی شدند. بهطوریکه دو رقم ̓شکرنازʻ و ̕نادیا2ʻ با بیشترین ارتفاع شاخه و رقم گلگیسʻ با بیشترین قطر سرگل از دیگر رقمها متمایز شدند. بنابراین با توجه به اینکه بررسی این رقمها در شرایط یکسان صورت گرفته است، میتواند گزینش برای صفات مورد بررسی صورت گیرد.