بهروز اسماعیل پور؛ مرتضی شیخ علیپور؛ موسی ترابی گیگلو
چکیده
تنش شوری یکی از مهمترین عوامل محدودکننده غیرزیستی است که عملکرد گیاهان دارویی را کاهش میدهد. بهمنظور مطالعه اثر محلولپاشی سطوح مختلف نانوذرات سیلیسیم بر خصوصیات رشد، شاخصهای فیزیولوژیک و بیوشیمایی بادرشبو (Dracocephalum moldavica L.) در شرایط تنش شوری، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و هرتکرار ...
بیشتر
تنش شوری یکی از مهمترین عوامل محدودکننده غیرزیستی است که عملکرد گیاهان دارویی را کاهش میدهد. بهمنظور مطالعه اثر محلولپاشی سطوح مختلف نانوذرات سیلیسیم بر خصوصیات رشد، شاخصهای فیزیولوژیک و بیوشیمایی بادرشبو (Dracocephalum moldavica L.) در شرایط تنش شوری، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و هرتکرار شامل دو گلدان در شرایط آبکشت (هیدروپونیک) در گلخانه دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1397 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش شوری در چهار سطح (صفر، 50، 100 و 150 میلی‌مولار کلریدسدیم) و محلولپاشی با نانوذرات سیلیسم در سه سطح (صفر، 100 و 500 میلیگرم در لیتر) بودند. شاخصهای مورفولوژیک مانند ارتفاع گیاه، تعداد شاخه جانبی، وزن تر و خشک بخش هوایی و شاخصهای فیزیولوژیک شامل کلروفیل، نشت غشاء، محتوی آب نسبی و شاخصهای بیوشیمیایی شامل پرولین و آنزیمهای آنتیاکسیدانی اندازهگیری شد. نتایج نشان داد شوری شاخصهای مورفولوژیک مانند ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک اندام هوایی، شاخصهای فیزیولوژیک شامل کلروفیل و محتوی آب نسبی را به طور معنیداری کاهش داد و باعث افزایش میزان نشت غشاء و مقدار پرولین گردید. درحالی که محلولپاشی نانوسیلیسیم از طریق افزایش رشد و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی از قبیل آسکورباتپراکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز موجب کاهش آثار منفی تنش شوری گردید. بهترین اثر بهبوددهندگی نانوسیلیسیم در اکثر شاخصهای مورد بررسی، تیمار 500 میلیگرمدرلیتر نانوسیلیسیم بود. بنابراین استفاده از شکل نانو عنصر سیلیسیم بهعنوان کاهشدهنده آثار منفی تنش شوری در بادرشبو پیشنهاد میگردد.
پیمان شیخ علیپور؛ صاحبعلی بلندنظر؛ محمدرضا ساریخانی؛ جابر پناهنده
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای زیستی بر عملکرد، کیفیت و ظرفیت آنتیاکسیدانی میوه گوجهفرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 9 تیمار و 3 تکرار در ایستگاه تحقیقاتی خلعتپوشان دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز به اجرا درآمد. بذرهای گوجهفرنگی رقم Super Chief در کشت خزانه با تیمار منفرد و تلفیقی باکتریهای آزادکننده پتاسیم ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای زیستی بر عملکرد، کیفیت و ظرفیت آنتیاکسیدانی میوه گوجهفرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 9 تیمار و 3 تکرار در ایستگاه تحقیقاتی خلعتپوشان دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز به اجرا درآمد. بذرهای گوجهفرنگی رقم Super Chief در کشت خزانه با تیمار منفرد و تلفیقی باکتریهای آزادکننده پتاسیم (Pseudomonas sp. S19-1, Pseudomonas sp. S14-3) و حل‌کننده فسفات (P. putida Tabriz, P. fluorescence Tabriz) و تثبیت‌کننده نیتروژن (Azospirillum sp. Acu9, Azotobacter sp.) تلقیح شدند. علاوه بر این تیمارها، تیمار شاهد بدون تلقیح باکتری و کوددهی (شاهد یک) و تیمار شاهد بدون تلقیح باکتری و با کوددهی (عناصر ماکرو) براساس نتایج آزمون خاک (شاهد دو) بهمنظور انجام مقایسه لحاظ شدند. صفات مورد ارزیابی شامل عملکرد کل، عملکرد اقتصادی و غیراقتصادی، تعداد میوه، وزن متوسط میوه، درصد مادهخشک میوه، میزان ویتامین ث، میزان لیکوپن، اسیدیته قابل تیتراسیون میوه و مقدار پتاسیم میوه بودند. نتایج نشان داد که اثر باکتریهای فوق بر شاخص‌هایی مثل عملکرد، میزان پتاسیم میوه، اسیدیته، درصد ماده خشک میوه، محتوای ویتامین ث و لیکوپن معنی‌دار بود و بالاترین میزان عملکرد، میزان پتاسیم میوه، اسیدیته و درصد ماده خشک میوه در تیمار باکتریهای آزادکننده پتاسیم و بالاترین میزان ویتامین ث در تیمار تلفیقی باکتریهای آزادکننده پتاسیم و حل‌کننده فسفات و بالاترین میزان لیکوپن در تیمار تلفیقی باکتریهای آزادکننده پتاسیم و حل‌کننده فسفات و تثبیت‌کننده نیتروژن بهدست آمد. باتوجه به نتایج فوق می‌توان به مؤثربودن باکتریهای آزادکننده پتاسیم و حل‌کننده فسفات و تثبیت‌کننده نیتروژن بهعنوان کود زیستی در بهبود عملکرد و خصوصیات کیفی گوجهفرنگی اشاره کرد.
