محمد امیدی؛ عزیزاله خندان میرکوهی؛ محسن کافی؛ ذبیح اله زمانی
چکیده
این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر تنش شوری ناشی از کلرید سدیم (0، 4، 8 و 12 دسی‌زیمنس بر متر) بر برخی صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گل محمدی در کشت گلدانی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار، سه گلدان به‌عنوان یک واحد آزمایشی (در مجموع 48 گلدان) در فضای آزاد به‌مدت دو سال طی سالهای 1394-1396انجام شد و نتایج پایان ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر تنش شوری ناشی از کلرید سدیم (0، 4، 8 و 12 دسی‌زیمنس بر متر) بر برخی صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گل محمدی در کشت گلدانی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار، سه گلدان به‌عنوان یک واحد آزمایشی (در مجموع 48 گلدان) در فضای آزاد به‌مدت دو سال طی سالهای 1394-1396انجام شد و نتایج پایان سال دوم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تنش شوری موجب کاهش وزن تر و خشک برگ و شاخساره، همچنین محتوای نسبی آب برگ و شاخه شد. مقایسه میانگینها نشان داد که محتوای کلروفیلها و کاروتنوئیدها با افزایش سطح شوری رابطه عکس داشت، به‌طوری‌که کمترین مقدار کلروفیلها و کاروتنوئیدها در تیمار 12 دسی‌زیمنس بر متر مشاهده شد. فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT) و گایاکول پراکسیداز (GPX) و محتوای فنل کل برگ‌ها با افزایش تنش شوری افزایش یافت. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش تنش شوری میزان پروتئین‌های محلول کاهش یافت و کمترین مقدار در تیمار شوری 12 دسی‌زیمنس بر متر مشاهده شد. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده تنش شوری با تأثیر بر ویژگی‌های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گل‌محمدی، موجب کاهش رشد گیاهان شده و به نظر میرسد این گیاه قادر است سطح شوری هشت دسی‌زیمنس بر متر را تحمل کند.
