علوم میوه
آرزو عسگرپور؛ مصباح بابالار؛ محمدعلی عسگری
چکیده
در این تحقیق محلولهای اسید سالیسیلیک و پوتریسین هر کدام در چهار غلظت 0، 5/0، 1 و 2 میلی‌مولار تهیه شدند و به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی روی درختان میوۀ سیب گرانی اسمیت محلول‌پاشی شدند. پس از برداشت میوهها، فراسنجه‌های درصد کاهش وزن، سفتی بافت، مواد جامد قابل‌حل، درصد اسیدهای قابل عیارسنجی (تیتراسیون)، ...
بیشتر
در این تحقیق محلولهای اسید سالیسیلیک و پوتریسین هر کدام در چهار غلظت 0، 5/0، 1 و 2 میلی‌مولار تهیه شدند و به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی روی درختان میوۀ سیب گرانی اسمیت محلول‌پاشی شدند. پس از برداشت میوهها، فراسنجه‌های درصد کاهش وزن، سفتی بافت، مواد جامد قابل‌حل، درصد اسیدهای قابل عیارسنجی (تیتراسیون)، اسید آسکوربیک، pH، شاخص طعم و رنگ پوست در پنج نوبت اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که اعمال تیمارها در مقایسه با نمونههای شاهد بهطور معنیداری (05/0>P) باعث جلوگیری از کاهش وزن میوه، حفظ سفتی بافت و حفظ درصد اسید قابل عیارسنجی شد. در مجموع نمونههای تیمارشده با غلظتهای 1 و 2 میلی‌مولار اسید سالیسیلیک و پوتریسین نسبت به غلظتهای دیگر کمترین کاهش وزن، بیشترین سفتی و بالاترین درصد اسید قابل عیارسنجی را داشتند. میزان مواد جامد قابل‌حل نیز در بعضی از مراحل بهطور معنیداری تحت تأثیر تیمارهای بررسی شده بود (05/0>P). تیمارها بر فراسنجه‌های pH، شاخص طعم و رنگ پوست در هیچکدام از مراحل تأثیر معنیداری نداشتند.
