مرضیه جعفری؛ محمد حسین دانشور؛ امین لطفی جلال آبادی
چکیده
گل ساعتی (Passiflora caerulea L.) درختچهای بالارونده، علفی و متعلق به تیرۀ گل ساعتی (Passifloraceae) است. یکی از بخشهای مهم بیوتکنولوژی، کشت بافت است که امکان تولید گیاهانی بدون پاتوژن و در حد انبوه را فراهم میسازد. این پژوهش به‌منظور بررسی پتانسیل دو نوع ریزنمونۀ مختلف (قطعات برگ و دمبرگ) در راستای باززایی مستقیم گیاه گل ساعتی با استفاده از ...
بیشتر
گل ساعتی (Passiflora caerulea L.) درختچهای بالارونده، علفی و متعلق به تیرۀ گل ساعتی (Passifloraceae) است. یکی از بخشهای مهم بیوتکنولوژی، کشت بافت است که امکان تولید گیاهانی بدون پاتوژن و در حد انبوه را فراهم میسازد. این پژوهش به‌منظور بررسی پتانسیل دو نوع ریزنمونۀ مختلف (قطعات برگ و دمبرگ) در راستای باززایی مستقیم گیاه گل ساعتی با استفاده از غلظتهای مختلف هورمونهای 6-بنزیل آمینوپورین (BAP)، 6 فورفوریل آمینو پورین (KIN) و تیدیازورون (TDZ) در ترکیب با ایندول بوتریک اسید (IBA) به‌صورت طرح کامل تصادفی و در سه تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد، در ریزنمونۀ دمبرگ بیشترین درصد باززایی (100 درصد) و بیشترین شمار شاخساره با میانگین 9/8 عدد در محیط کشت MS حاوی 1 میلیگرم در لیتر BAP همراه با 1/0 میلیگرم در لیتر IBA به دست آمد. همچنین در ریزنمونۀ برگ بیشترین درصد باززایی (66/86 درصد) و بیشترین شمار شاخساره با میانگین 6/8 عدد در محیط کشت یادشده به دست آمد. در آزمایش ریشهزایی، بیشترین درصد ریشهزایی (33/93 درصد) در محیط کشت MS حاوی 5/0 میلیگرم در لیتر IBA به دست آمد. گیاهچههای به‌دست‌آمده از شرایط درون شیشهای در گلدان قرار داده شدند و برای مدت 25 تا 30 روز پیش از انتقال به خاک در شرایط اتاق کشت نگهداری شدند که بیشتر از 90درصد زندهمانی نشان دادند. این دستورالعمل به نظر میرسد که استعداد کافی برای ریزازدیادی این ژرم پلاسم با ارزش را داشته باشد.
