علوم میوه
سمیه نظام دوست؛ علیرضا فرخزاد؛ میر حسن رسولی صدقیانی
چکیده
تنش ناشی از سمیت بُر از مهمترین اختلال‌ها در نواحی خشک و نیمه‌خشک به شمار می‌آید. تیمار سیلیسیم یکی از روش‌های افزایش مقاومت گیاهان به تنشهای غیرزنده است. برای ارزیابی تأثیر سیلیسیم بر کاهش سمیت بُر در انگور بیدانۀ سفید، آزمایشی با سه سطح بُر (2/0، 15 و 30 میلیگرم در لیتر) و سه سطح سیلیکات پتاسیم (0، 50 و 100 میلیگرم در لیتر) به‌صورت ...
بیشتر
تنش ناشی از سمیت بُر از مهمترین اختلال‌ها در نواحی خشک و نیمه‌خشک به شمار می‌آید. تیمار سیلیسیم یکی از روش‌های افزایش مقاومت گیاهان به تنشهای غیرزنده است. برای ارزیابی تأثیر سیلیسیم بر کاهش سمیت بُر در انگور بیدانۀ سفید، آزمایشی با سه سطح بُر (2/0، 15 و 30 میلیگرم در لیتر) و سه سطح سیلیکات پتاسیم (0، 50 و 100 میلیگرم در لیتر) به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. سه ماه پس از اعمال تیمارها، میزان تجمع بُر، محتوای نسبی آب برگ، نشت یونی، پرولین، مالون دی آلدهید، قند و پروتئین محلول و فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد، با افزایش غلظت بُر در محلول غذایی، میزان تجمع بُر، نشت یونی، محتوای پرولین، مالون دی آلدهید و پروتئین محلول برگ افزایش و محتوای نسبی آب برگ و فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز کاهش یافت. کاربرد سیلیکات پتاسیم به‌طور معنیداری میزان تجمع بُر، مالون دی آلدهید و نشت یونی در برگ را کاهش و فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز و محتوای نسبی آب برگ را افزایش داد. تیمارها تأثیر معنیداری بر محتوای قندهای محلول نداشتند. در تنش 30 میلیگرم در لیتر بُر، با کاربرد 100 میلیگرم در لیتر سیلیکات پتاسیم میزان تجمع بُر 33 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن خشک برگ کاهش یافت. نتایج نشان داد، تیمار سیلیکات پتاسیم با کاهش تجمع بُر در برگها، تنشهای اکسایشی (اکسیداتیو) ناشی از سمیت بُر را در نهال‌های انگور بیدانۀ سفید تعدیل می کند.
