علوم میوه
صبا شکراله فام؛ جعفر حاجی لو؛ فریبرز زارع نهندی
چکیده
در این آزمایش تأثیر سه نوع پلیآمین پوتریسین، اسپرمیدین و اسپرمین بر عمر پس از برداشت میوۀ آلو رقم ‘شابلون’ بررسی شد. میوه ها در محلول پلیآمینها با دو غلظت 1 و 2 میلیمولار و نیز آب مقطر (تیمار شاهد) بهمدت 5 دقیقه غوطهور و در سردخانهای با دمای 5/0± 5/1 درجۀ سانتیگراد و رطوبت نسبی 80ـ 85 درصد انبار شدند. آزمایش در قالب فاکتوریل ...
بیشتر
در این آزمایش تأثیر سه نوع پلیآمین پوتریسین، اسپرمیدین و اسپرمین بر عمر پس از برداشت میوۀ آلو رقم ‘شابلون’ بررسی شد. میوه ها در محلول پلیآمینها با دو غلظت 1 و 2 میلیمولار و نیز آب مقطر (تیمار شاهد) بهمدت 5 دقیقه غوطهور و در سردخانهای با دمای 5/0± 5/1 درجۀ سانتیگراد و رطوبت نسبی 80ـ 85 درصد انبار شدند. آزمایش در قالب فاکتوریل بر پایۀ طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار و 6 زمان انبارداری در سه تکرار انجام شد. پس از شروع انبارداری، هر هفته یک بار میزان سفتی بافت، اسیدیتۀ قابل تیتراسیون و pH میوه ها، مواد جامد محلول و کاهش وزن اندازهگیری شد. همچنین میزان تولید اتیلن در سه هفته انبارداری و میزان فعالیت آنزیم پلیگالاکتروناز در هفتۀ اول و آخر انبارمانی مطالعه شد. پلیآمینها بهطور معنا داری تولید اتیلن را نسبت به میوه های شاهد کاهش دادند و سبب حفظ سفتی میوه ها شدند. در بین پلیآمینها اسپرمین 2 میلیمولار، مؤثرترین نوع پلیآمین در حفظ سفتی بافت بود. این تیمار به همراه پوتریسین 2 میلیمولار و اسپرمیدین 1 میلیمولار در جلوگیری از تولید اتیلن نیز مؤثر واقع شدند، درحالیکه در جلوگیری از فعالیت آنزیم پلیگالاکتروناز، تقریباً بین سه نوع پلیآمین اختلاف معناداری مشاهده نشد. تیمار پلیآمینها بهطور معنا داری از کاهش وزن میوهها در طول دورۀ انبارداری جلوگیری کرد.