هادی علی نژاد جهرمی؛ عبدالکریم زارعی؛ عبدالرحمان محمدخانی
چکیده
به منظور بررسی اثر دانههای گرده مختلف بر خصوصیات کمی و کیفی میوه نارنگی کلمانتین آزمایشی در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در شش تیمار با چهار تکرار انجام گرفت. بدین منظور گردهافشانی نارنگی کلمانتین با دانههای گرده لیموشیرین، لیمولیسبون، گریپفروت، نارنج، خودگردهافشانی و آزادگردهافشانی انجام گرفت. تعیین سازگاری ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر دانههای گرده مختلف بر خصوصیات کمی و کیفی میوه نارنگی کلمانتین آزمایشی در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در شش تیمار با چهار تکرار انجام گرفت. بدین منظور گردهافشانی نارنگی کلمانتین با دانههای گرده لیموشیرین، لیمولیسبون، گریپفروت، نارنج، خودگردهافشانی و آزادگردهافشانی انجام گرفت. تعیین سازگاری و ناسازگاری رقمهای گردهدهنده به دو روش گردهافشانی کنترل شده و مطالعه میکروسکوپی رشد لوله گرده انجام شد. نتایج حاصل از مطالعه میکروسکوپی نشان داد نارنگی کلمانتین خودناسازگار بوده و با همه گونههای مورد آزمایش سازگار بود. درصد تشکیل میوه مربوط به گلهای گردهافشانی شده با گردههای لیموشیرین (75/73)، لیمولیسبون (25/71)، گریپفروت (70) و نارنج (70) تفاوت معنیداری نشان نداد، در حالی که تیمارهای گردهافشانی باز و خودگردهافشانی تشکیل میوه کمتری داشتند. بیشترین بذر سالم از میوههای حاصل از گرده نارنج (2/13 عدد) حاصل شد، در حالیکه میوههای حاصل از خودگردهافشانی بذری نداشتند. همچنین گردههای نارنج و لیمولیسبون نسبت به بقیه گونههای مرکبات مورد استفاده، قدرت بیشتری برای جوانهزنی و نفوذ در مادگی گلهای نارنگی کلمانتین دارا بودند. بررسی قرابت ژنتیکی بین گونههای مورد ارزیابی مشخص نمود نارنج بیشترین شباهت را در سطح دی ان آ با نارنگی کلمانتین داشت. نتایج این پژوهش مشخص کرد نوع دانه گرده تاثیر بالایی در میزان تشکیل میوه و ویژگیهای کمی و کیفی میوه نارنگی کلمانتین دارد. در مجموع با توجه به فاکتورهای مختلف، گونههای گریپفروت و لیمولیسبون به عنوان بهترین نوع گردهدهنده برای تولید اقتصادی میوه نارنگی کلمانتین پیشنهاد میگردد.
علوم میوه
محمد اسماعیل نداف؛ غلامرضا ربیعی؛ ابراهیم گنجی مقدم؛ عبدالرحمان محمدخانی
چکیده
تولید گیاه جدید از طریق کشت مریستم، روش کارآمدی برای بهدستآوردن گیاهان سالم و عاری از ویروس است. این مطالعه به‌منظور بررسی تأثیر نوع محیط کشت و تنظیمکننده رشدی بر کشت مریستم در گیلاس در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی انجام شد که فاکتور اول، رقم در هفت سطح (زرد، سیاه مشهد، دوم‌رس، بینگ، پیشرس، تکدانه و حاج ...
بیشتر
تولید گیاه جدید از طریق کشت مریستم، روش کارآمدی برای بهدستآوردن گیاهان سالم و عاری از ویروس است. این مطالعه به‌منظور بررسی تأثیر نوع محیط کشت و تنظیمکننده رشدی بر کشت مریستم در گیلاس در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی انجام شد که فاکتور اول، رقم در هفت سطح (زرد، سیاه مشهد، دوم‌رس، بینگ، پیشرس، تکدانه و حاج یوسفی) و فاکتور دوم، تیمار در چهار سطح (M1R1: محیط نصف MS بدون تنظیمکننده رشد، M2R1: محیط کامل MS بدون تنظیمکننده رشد، M1R2: محیط نصف MS با تنظیمکننده رشد و M2R2: محیط کامل MSبا تنظیمکننده رشد) بود. ریزنمونه‌های مریستمی از جوانه‌های نوک شاخه بعد از ضدعفونی جدا شدند و در محیط‌های مختلف آزمایش در شرایط کنترلشده کشت گردیدند؛ بعد از سومین واکشت، میزان زنده‌مانی و پس از ششمین واکشت، نرخ تکثیر و طول نوشاخه‌های تولیدی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که در تمامی شاخص‌ها، بین ارقام اختلاف معنی‌دار وجود ندارد، اما بین تیمارها و همچنین در اثرات متقابل رقم× تیمار این اختلاف، معنی‌دار بود. بیشترین درصد زنده‌مانی برای رقم حاج یوسفی (5/42 درصد)، نرخ تکثیر برای رقم دوم‌رس (2/2) و همچنین طول شاخه برای رقم بینگ (9/7 سانتی‌متر) در تیمار محیط کامل MS بههمراه یک میلی‌گرم در لیتر BAP به‌دست آمد.
نجمه زمانی؛ نعمت اله اعتمادی؛ عبدالرحمان محمدخانی
چکیده
در سالهای اخیر استفاده از تنظیمکنندههای رشد به‌ویژه کندکنندههای رشد افزایش چشمگیری یافته است. تریازولها (پاکلوبوترازول و ترینگزاپک اتیل) به‌عنوان مؤثرترین و کم‌خطرترین کندکنندههای رشد سبب ایجاد گیاهان پوششی کوتاه‌تر و متراکمتر میشود که برگ‌های سبز تیرهتر و ضخیمتر دارد. برای ارزیابی تأثیر پاکلوبوترازول ...
بیشتر
در سالهای اخیر استفاده از تنظیمکنندههای رشد به‌ویژه کندکنندههای رشد افزایش چشمگیری یافته است. تریازولها (پاکلوبوترازول و ترینگزاپک اتیل) به‌عنوان مؤثرترین و کم‌خطرترین کندکنندههای رشد سبب ایجاد گیاهان پوششی کوتاه‌تر و متراکمتر میشود که برگ‌های سبز تیرهتر و ضخیمتر دارد. برای ارزیابی تأثیر پاکلوبوترازول و ترینگزاپک‌اتیل بر ویژگیهای ریخت‌شناختی (مرفولوژیکی) و فیزیولوژیکی دو گیاه پرچینی (رزماری و نوش رقم مورگان) آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی شامل شانزده تیمار و سه تکرار اجرا شد. بدین منظور بیدرنگ پس از هرس هر دو گیاه، محلولپاشی برگی پاکلوبوترازول با غلظتهای 1000 و 4000 میلی‌گرم در لیتر، ترینگزاپک‌اتیل با غلظت 1000 میلی‌گرم در لیتر و آب مقطر به‌عنوان شاهد انجام شد. صفات مورد اندازه‌گیری در این پژوهش شامل ارتفاع، طول و عرض گیاه، وزن تر و خشک بخشهای هرسشده، طول میانگره، میزان پرولین، سبزینۀ (کلروفیل)a، سبزینۀb و سبزینۀ کل بود. نتایج نشان دادند کندکنندههای رشد سبب کاهش رشد طولی و عرضی، طول میانگرهها، وزن تر و خشک بخشهای هرسشدۀ گیاه و افزایش میزان پرولین, سبزینۀ a، b و کل نسبت به تیمار شاهد شد.
