علوم میوه
سولماز پورعزیز؛ فاطمه ناظوری؛ سید حسین میردهقان؛ مجید اسماعیلی زاده
چکیده
مصرف توت‌فرنگی تازه بهدلیل داشتن ویتامین، فنل، آنتوسیانین و دیگر مواد پاداکسنده که در پیشگیری از سرطان و بیماری‌های مختلف مؤثر است افزایش بسیاری داشته، ولی کاهش ویژگی‌های کمی و کیفی این محصول در طی نگهداری و عرضه به بازار، یکی از چالش‌های مهم محسوب می‌شود. استفاده از فیلم‌ها و پوشش‌های خوراکی، بهدلیل دارا بودن مواد طبیعی ...
بیشتر
مصرف توت‌فرنگی تازه بهدلیل داشتن ویتامین، فنل، آنتوسیانین و دیگر مواد پاداکسنده که در پیشگیری از سرطان و بیماری‌های مختلف مؤثر است افزایش بسیاری داشته، ولی کاهش ویژگی‌های کمی و کیفی این محصول در طی نگهداری و عرضه به بازار، یکی از چالش‌های مهم محسوب می‌شود. استفاده از فیلم‌ها و پوشش‌های خوراکی، بهدلیل دارا بودن مواد طبیعی و عدم ایجاد آلودگی‌های زیست‌محیطی، رو به گسترش است و نتایج مثبتی ازجمله کاهش افت وزن، سرعت رسیدن، حفظ رنگ و خواص حسی و ظاهری میوه‌ها و سبزی‌ها را بهدنبال داشته است. این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر پوشش خوراکی آلژیناتسدیم بر ماندگاری میوه توت‌فرنگی نگهداریشده در دمای 1±4 درجه سلسیوس انجام گرفت. تیمارها شامل شاهد (آب مقطر)، آلژیناتسدیم یک، دو و سه درصد و دوره انبارمانی بهمدت 7 و 14 روز با 4 تکرار تهیه شدند. طی انبارمانی، شاخص‌های درخشندگی، کروما، میزان سفتی، اسید کل، ویتامین‌ث، فنل، فعالیت پاداکسندگی و آنتوسیانین کاهش یافت؛ اما کاربرد پوشش، سبب حفظ این شاخص‌ها گردید؛ به‌طوری‌که در بین تیمارهای این آزمایش، تیمار آلژینات دو درصد تأثیر بیشتری در حفظ این صفات داشت؛ علاوه بر این، با گذشت زمان انبارمانی، فعالیت آنزیم پلیفنل اکسیداز، کاهش وزن و pH افزایش یافت. کاربرد پوشش خوراکی آلژیناتسدیم دو درصد تا 14 روز سبب حفظ سطوح پایین‌تر pH و فعالیت آنزیم پلیفنل اکسیداز شده و کاهش وزن را نیز به‌طور مؤثری کنترل نمود.
علوم میوه
مژده یوسفی؛ فاطمه ناظوری؛ سید حسین میردهقان؛ محمد حسین شمشیری
چکیده
میوه لیموترش بهدلیل داشتن ارزش اقتصادی و ترکیبات مفید تغذیه‌ای حائز اهمیت می‌باشد. عدم وجود امکانات انبارداری و بسته‌بندی مناسب منجر به کاهش مصرف لیموی تازه نسبت به سایر روش‌های فرآوری می‌شود. این تحقیق بهمنظور بررسی اثر غلظت‌های 0، 1، 2 و 3 میلی‌مولار سالیسیلیکاسید بر انبارمانی (0، 20، 40 و 60 روز) میوه لیموترش در قالب آزمایش ...
بیشتر
میوه لیموترش بهدلیل داشتن ارزش اقتصادی و ترکیبات مفید تغذیه‌ای حائز اهمیت می‌باشد. عدم وجود امکانات انبارداری و بسته‌بندی مناسب منجر به کاهش مصرف لیموی تازه نسبت به سایر روش‌های فرآوری می‌شود. این تحقیق بهمنظور بررسی اثر غلظت‌های 0، 1، 2 و 3 میلی‌مولار سالیسیلیکاسید بر انبارمانی (0، 20، 40 و 60 روز) میوه لیموترش در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت. بر اساس یافته‌های این تحقیق، طی دوره انبارمانی، روند افزایشی برخی از شاخص‌ها از جمله کروما (5/5درصد)، کاهش وزن (9 درصد) و ویتامین‌ث (66 درصد) نسبت به زمان برداشت مشاهده شد؛ ولی سفتی گوشت (52 درصد)، اسید کل (24 درصد) و تازگی پوست (37 درصد) کاهش یافتند. تیمارهای سالیسیلیکاسید قادر به حفظ وزن میوه نشد؛ ولی سالیسیلیکاسید 1 میلی‌مولار از نظر حفظ خواص پاداکسندگی و سالیسیلیکاسید 1 و 2 میلی‌مولار در حفظ سفتی پوست نسبت به تیمار شاهد مؤثر بودند. در پایان دوره انبار، بیشترین سفتی گوشت و ویتامین‌ث در تیمار سالیسیلیکاسید 2 میلی‌مولار و بیشترین میزان مواد جامد محلول و اسید در تیمار سالیسیلیکاسید 1 میلی‌مولار ثبت شد. بهنظر می‌رسد نگهداری لیموترش در ظروف بسته‌بندی با استفاده از سالیسیلیکاسید 1 و 2 میلی‌مولار قادر به حفظ کیفیت لیموترش تا 60 روز باشد.
علوم میوه
زهرا صداقتی؛ فاطمه ناظوری؛ سید حسین میردهقان
چکیده
تأثیر غلظت‌های مختلف اسید سالیسیلیک بر انبارمانی میوه‌های سیب رقم زرد و قرمز لبنانی موجود در باغ کنتوئیۀ رفسنجان در زمان برداشت، 45، 90، 135 و 180 روز پس از انبارمانی بررسی شد. تیمارها شامل بدون شست‌وشو، آب مقطر، اسید سالیسیلیک 1، 2 و 3 میلی‌مولار به مدت نیم و یک ساعت در سردخانه با دمای 1±2 درجۀ سلسیوس بررسی شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل ...
بیشتر
تأثیر غلظت‌های مختلف اسید سالیسیلیک بر انبارمانی میوه‌های سیب رقم زرد و قرمز لبنانی موجود در باغ کنتوئیۀ رفسنجان در زمان برداشت، 45، 90، 135 و 180 روز پس از انبارمانی بررسی شد. تیمارها شامل بدون شست‌وشو، آب مقطر، اسید سالیسیلیک 1، 2 و 3 میلی‌مولار به مدت نیم و یک ساعت در سردخانه با دمای 1±2 درجۀ سلسیوس بررسی شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایۀ طرح کامل تصادفی اجرا شد. شاخص برداشت در هر دو رقم همزمان با 170روز پس از پایان دورۀ گلدهی بود. نتایج نشان داد، تیمار اسید سالیسیلیک نسبت به شاهد روند کاهش وزن، نشت یونی و پوسیدگی را کند کرده و باعث حفظ مواد جامد محلول، قابلیت پذیرش و فعالیت پاداکسندگی شد، اما تأثیری بر شاخص‌های درخشندگی، هیو، اسیدیتۀ کل و pH میوه نداشت. در مدت انبارمانی درصد کاهش وزن، اسیدیتۀ کل، pH و پوسیدگی سیب زرد بیشتر از رقم قرمز و همچنین قابلیت ماندگاری سیبهای قرمز بیشتر از سیب زرد بود. افزایش سوختگی سطحی، بدطعمی و کاهش قابلیت پذیرش از نتایج کاربرد اسید سالیسیلیک 3 میلی‌مولار بود ولی اسید سالیسیلیک 2 میلی‌مولار در حفظ کیفیت و انبارمانی میوه مؤثرتر از دیگر تیمارها بود.
