علوم میوه
سجاد قاصدی یولقونلو؛ حمید زارع ابیانه؛ محمد علی نجاتیان؛ معصومه ملکی؛ روح اله کریمی
چکیده
بهمنظور ارزیابی اثر تغییر شیوه آبیاری جویچهای به قطرهای، بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی انگور بیدانه سفید، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار و در طی سالهای زراعی 94-93 و 95-94 روی تاکهای 14 ساله اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: آبیاری جویچهای1 (I1)، قطرهای بههمراه جویچهای (2I)، بابلر (3I)، قطرهای1 ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی اثر تغییر شیوه آبیاری جویچهای به قطرهای، بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی انگور بیدانه سفید، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار و در طی سالهای زراعی 94-93 و 95-94 روی تاکهای 14 ساله اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: آبیاری جویچهای1 (I1)، قطرهای بههمراه جویچهای (2I)، بابلر (3I)، قطرهای1 (4I)، ترکیب قطرهای سطحی و زیر سطحی (I5)، قطرهای2 (I6)، قطرهای3 (I7) و جویچهای2 (I8) بودند. نتایج نشان داد که کلروفیل کل در تیمارهای قطرهای کاهش و اسیدآمینه پرولین و گلایسینبتائین افزایش یافت. تیمار قطرهای1 (I4) بیشترین غلظت کربوهیدراتهای محلول برگ و از طرفی پایداری غشای کمتری داشت. از نظر عملکرد، تیمارهای جویچهای2، قطرهای2 (I6) و قطرهای3 (I7)، به ترتیب با 43، 31 و 28 تن در هکتار، بیشترین عملکرد محصول را به خود اختصاص داده بودند. همچنین تیمار قطرهای3 I7 با 2/1 گرم بیشترین وزن حبه را داشت. از نظر کارایی مصرف آب ،(WUE)، تیمار قطرهای2 (I6) با 3/10 کیلوگرم انگور بر مترمکعب آب، مصرف آب بهینهتری نسبت به سایر تیمارهای آبیاری بهویژه جویچهای1 و جویچهای2 داشت. نتایج این پژوهش نشان داد که تغییر شیوه آبیاری جویچهای1 به قطرهای، باعث اعمال تنش خشکی در تاکهای مسن میگردد؛ اما عملکرد کاهش نمییابد.