محمود محبی؛ سید نجم الدین مرتضوی؛ عزیزاله خیری؛ جلال صبا
چکیده
پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه زنجان در طی سالهای زراعی ۱۳۹۷-1396 و ۱۳۹۸-1397 اجرا شد. تیمارهای اسیدسالیسیلیک در چهار سطح (صفر (شاهد)، 50، 100 و 150 میلیمول در لیتر) و متیلجاسمونات در چهار سطح (صفر (شاهد)، 50، 100 و 200 میکرومول در لیتر) در سالهای اول و دوم در دو مرحله ...
بیشتر
پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه زنجان در طی سالهای زراعی ۱۳۹۷-1396 و ۱۳۹۸-1397 اجرا شد. تیمارهای اسیدسالیسیلیک در چهار سطح (صفر (شاهد)، 50، 100 و 150 میلیمول در لیتر) و متیلجاسمونات در چهار سطح (صفر (شاهد)، 50، 100 و 200 میکرومول در لیتر) در سالهای اول و دوم در دو مرحله ( با فاصلۀ 20 روز) برروی بوتههای سرخارگل (چهار بوته در هر کرت) محلولپاشی شدند. نتابج نشان داد اثر اسیدسالیسیلیک و متیلجاسمونات بر ماندگاری گل، سطح برگ، وزن تر و خشک ریشه، کلروفیلهای a و b وکاتالاز و پراکسیداز معنیدار شد. همچنین بیشترین ماندگاری گل در تیمار 100 میلیمول اسیدسالیسیلیک و 200 میکرومول متیلجاسمونات و بالاترین وزن تر و خشک ریشه و سطح برگ در تیمار 100 میلیمول در لیتر اسیدسالیسیلیک و 100 میکرومول در لیتر متیلجاسمونات حاصل شد. بیشترین محتوای نسبی آب گلبرگ و کاتالاز در سال اول در تیمار 100 میلیمول در لیتر اسیدسالیسیلیک و 100 میکرومول در لیتر متیلجاسمونات و در سال دوم در تیمار 100 میلیمول در لیتر اسیدسالیسیلیک و 50 میکرومول در لیتر متیلجاسمونات به دست آمد. میزان پراکسیداز نیز در تیمارهای 100 میلیمول در لیتر اسیدسالیسیلیک و 200 میکرومول در لیتر متیلجاسمونات (سال اول) و 100 میلیمول در لیتر اسیدسالیسیلیک و 100 میکرومول در لیتر متیلجاسمونات (سال دوم) بالا بود. بیشترین میزان کلروفیل a در هر دو سال آزمایش و کلروفیل b در سال اول در تیمار 10 میلیمول در لیتر اسیدسالیسیلیک و 50 میکرومول در لیتر متیلجاسمونات بود. همچنین بالاترین میزان کلروفیل کل در تیمار50 میلیمول در لیتر اسیدسالیسیلیک و 200 میکرومول در لیتر متیلجاسمونات (سال اول) و 100 میلیمول در لیتر اسیدسالیسیلیک و 50 میکرومول در لیتر متیلجاسمونات (سال دوم) به دست آمد.
معصومه عباسی؛ ولی ربیعی؛ جلال صبا
چکیده
به‌منظور بررسی تنوع ژنتیکی انگور در شهرستان ماهنشان (زنجان) پژوهشی طی سالهای 1390ـ 1391 انجام شد. در مراحل مختلف رشدی (بازشدن جوانه، شکوفه‌دهی، و رسیدن میوه) صفات کمّی و کیفی 12 ژنوتیپ انگور (مراغه، شاهانی، خلیلی، آق اوزوم، قرمز کشمش، آق کشمش، قارا کشمش، عسگری، پرت پرت، صاحبی، قزل اوزوم و گندمه) براساس توصیف‌گر بین‌المللی IBPGR ارزیابی ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تنوع ژنتیکی انگور در شهرستان ماهنشان (زنجان) پژوهشی طی سالهای 1390ـ 1391 انجام شد. در مراحل مختلف رشدی (بازشدن جوانه، شکوفه‌دهی، و رسیدن میوه) صفات کمّی و کیفی 12 ژنوتیپ انگور (مراغه، شاهانی، خلیلی، آق اوزوم، قرمز کشمش، آق کشمش، قارا کشمش، عسگری، پرت پرت، صاحبی، قزل اوزوم و گندمه) براساس توصیف‌گر بین‌المللی IBPGR ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که کلیۀ ژنوتیپها به گونۀ اروپایی (Vinifera) تعلق دارند. در بین ژنوتیپها قزل اوزوم و گندمه پرچمهای واژگون داشتند که در برنامههای اصلاح نباتی اهمیت زیادی دارند. نتایج تجزیۀ همبستگی ساده، وجود همبستگیهای مثبت و منفی معنادار بین برخی صفات را نشان داد. تجزیۀ خوشهای صفات ارزیابیشده در فاصلۀ اقلیدوسی10، ژنوتیپها را به سه گروه مجزا تقسیم کرد. پنج ژنوتیپ (کشمش قرمز، کشمش سفید، عسگری، پرت پرت و آق اوزوم) در گروه اول قرار گرفتند و در گروههای دوم و سوم بهترتیب ژنوتیپهای (مراغه، شاهانی و خلیلی) و (قزل اوزوم، گندمه، کشمش سیاه و صاحبی) قرار گرفتند. همچنین نتایج تجزیه به مؤلفههای اصلی اول 32/78 درصد از تغییرات کل را توجیه کرد.
