علی قرقانی؛ سعید عشقی؛ یاسمین خواجه نوری؛ مجید راحمی
چکیده
مطالعۀ حاضر به‌منظور بررسی آثار کاربرد کائولین برای کاهش آثار سوء دماهای بالا به‌ویژه آفتاب‌سوختگی میوه در سیب انجام شد. تیمارهای استفاده‌شده در این پژوهش شامل چهار غلظت کائولین (0،2، 4 و 6 درصد) روی دو رقم مهم و تجاری سیب استان فارس ‘گلدن دلیشز’ و ‘استارکینگ دلیشز’ بود. شاخصهای اندازهگیری شده در این پژوهش شامل شاخصهای ...
بیشتر
مطالعۀ حاضر به‌منظور بررسی آثار کاربرد کائولین برای کاهش آثار سوء دماهای بالا به‌ویژه آفتاب‌سوختگی میوه در سیب انجام شد. تیمارهای استفاده‌شده در این پژوهش شامل چهار غلظت کائولین (0،2، 4 و 6 درصد) روی دو رقم مهم و تجاری سیب استان فارس ‘گلدن دلیشز’ و ‘استارکینگ دلیشز’ بود. شاخصهای اندازهگیری شده در این پژوهش شامل شاخصهای فیزیولوژیکی، آفتاب‌سوختگی میوه و صفات کمّی و کیفی میوه بود. نتایج نشان داد با افزایش غلظت کائولین محلولپاشی شده در هر دو رقم میزان فتوسنتز افزایش و دمای برگ و تعرق کاهش یافت. رقم ‘استارکینگ دلیشز’ آفتاب‌سوختگی بیشتری نسبت به رقم ‘گلدن دلیشز’ داشت و با افزایش غلظت کائولین، میزان آفتاب‌سوختگی کاهش پیدا کرد. تیمار کائولین بدون اختلاف معنادار بین سطوح آن، شاخصهای کمّی میوه را نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. در بین شاخصهای کیفی میوه تیمار کائولین سبب افزایش وزن خشک و رنگ زمینه و کاهش زنگارزدگی و آبگزیدگی میوه شد. تیمار کائولین بر سفتی، مواد جامد محلول، اسیدیته و رنگ سطحی میوه تأثیر معناداری نداشت.
پدرام عصار؛ مجید راحمی؛ لیلا تقی پور
چکیده
ژوهش حاضر به منظور بررسی اثر تیمارهای پس از برداشت اسپرمیدین و پوترسین بر کیفیت انباری میوه کیوی رقم ’هایوارد‘ انجام شد. در آبان ماه سال 1389 میوه ها از باغ تحقیقاتی شرکت باغداری فجر ساری دست چین شد و به آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت انتقال یافت. میوه ها به مدت 4 دقیقه در محلول اسپرمیدین یا پوترسین (هر کدام در غلظت های 5/0، 1 و 5/1 میلی ...
بیشتر
ژوهش حاضر به منظور بررسی اثر تیمارهای پس از برداشت اسپرمیدین و پوترسین بر کیفیت انباری میوه کیوی رقم ’هایوارد‘ انجام شد. در آبان ماه سال 1389 میوه ها از باغ تحقیقاتی شرکت باغداری فجر ساری دست چین شد و به آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت انتقال یافت. میوه ها به مدت 4 دقیقه در محلول اسپرمیدین یا پوترسین (هر کدام در غلظت های 5/0، 1 و 5/1 میلی مولار) غوطه ور شدند و از آب مقطر به عنوان شاهد استفاده شد. آزمایش در قالب طرح کاملاَ تصادفی با چهار تکرار انجام گردید. پس از 2 ماه انبارمانی (5 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 5 ±90 درصد) نتایج نشان داد که کاربرد پس از برداشت پلی آمین های اسپرمیدین و پوترسین به صورت مطلوبی بر ویژگی های کیفی میوه کیوی رقم ’هایوارد‘ تأثیر گذار بود و میزان تاثیر هر تیمار به نوع و غلظت پلی آمین مورد استفاده بستگی داشت. میوه های تیمار شده نسبت به شاهد کاهش وزن و درصد کل مواد جامد محلول آب میوه کمتری داشتند و میزان اسید کل آب میوه، ویتامین ث و سفتی بافت در آن ها بیشتر بود. اسیدیته میوه های تیمار شده با شاهد تفاوت معنی داری نداشتند. به طور کلی تیمار اسپرمیدین در غلظت 5/1 میلی مولار بهترین تیمار به لحاظ حفظ خصوصیات کمی و کیفی میوه ها بود.
بیژن کاوسی؛ سعید عشقی؛ عنایت اله تفضلی؛ مجید راحمی
دوره 42، شماره 4 ، اسفند 1390، ، صفحه 349-356
چکیده
مرگ جوانه اولیه (Primary bud necrosis) یک ناهنجاری فیزیولوژیکی است که موجب کاهش عملکرد در تاکستان‌ها می‌گردد. پژوهش حاضر به منظور تعیین زمان و شدت بروز مرگ جوانه و مطالعه تغییرات آناتومیکی در جوانه‌های در حال تکامل انگور در تاک‌های میوه‌دار و بی‌میوه رقم عسکری انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 4 تکرار ...
بیشتر
مرگ جوانه اولیه (Primary bud necrosis) یک ناهنجاری فیزیولوژیکی است که موجب کاهش عملکرد در تاکستان‌ها می‌گردد. پژوهش حاضر به منظور تعیین زمان و شدت بروز مرگ جوانه و مطالعه تغییرات آناتومیکی در جوانه‌های در حال تکامل انگور در تاک‌های میوه‌دار و بی‌میوه رقم عسکری انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا گردید. فاکتور اول شامل تیمار حذف میوه در 2 سطح (میوه‌دار و بی‌میوه) و فاکتور دوم، زمان نمونه‌برداری در 10 سطح ( از 40 تا 130 روز پس از شکفتن جوانه) بود. به این منظور در فصل رشد، شاخه‌های نمونه از بوته‌های میوه‌دار و بی‌میوه، جمع‌آوری شد. سپس با برش عرضی و به کمک میکروسکوپ دیجیتالی نسبت به تعیین درصد جوانه‌های دارای نشانه بافت مردگی و سالم اقدام شد. نتایج نشان داد که اثر تیمار حذف میوه، تاریخ نمونه‌برداری و برهمکنش آنها بر درصد مرگ جوانه در سطح احتمال 1% معنی‌دار بود. در هردو بوته میوه‌دار و بی‌میوه، کمترین درصد مرگ جوانه در 40 و 50 روز پس از شکفتن جوانه و بیشترین درصد مرگ جوانه اولیه در 130 روز پس از شکفتن جوانه مشاهده گردید که در بوته بی‌میوه نسبت به بوته میوه‌دار بیشتر بود. همچنین از نظر ظاهری تفاوتی بین جوانه با بافت آسیب دیده و جوانه با بافت سالم مشاهده نگردید و اولین نشانه داخلی از ناهنجاری مرگ جوانه اولیه در منطقه مورد مطالعه در انگور عسکری، از 60 روز پس از شکفتن جوانه آغاز گردید. مشاهده آناتومیکی جوانه نشان داد که نشانه بروز ناهنجاری مرگ جوانه اولیه در محدوده مرکزی جوانه ظاهر و به تدریج در کل جوانه توسعه می‌یابد و جوانه مرکب حاوی جوانه مرده اولیه، روی شاخه باقی مانده و ریزش نمی‌کند.
بهرام عابدی؛ عنایت اله تفضلی؛ مجید راحمی؛ بهمن خلد برین؛ ابراهیم گنجی
دوره 41، شماره 4 ، اسفند 1389، ، صفحه 375-382
چکیده
دوره رکود در درختان میوه خزانکننده که در ماه‌های سرد سال اتفاق میافتد و فاکتورهای مؤثر بر آن تاکنون به درستی مورد بررسی قرار نگرفته است. شناخت رکود و تغییرات متابولیکی درگیر در آن ما را در انتخاب گونهها و ارقام مناسب به تنشهای محیطی کمک خواهد نمود. در این تحقیق تغییرات ترکیبات قندی، نشاسته، پرولین و آب میان بافتی در دوره رکود ...
بیشتر
دوره رکود در درختان میوه خزانکننده که در ماه‌های سرد سال اتفاق میافتد و فاکتورهای مؤثر بر آن تاکنون به درستی مورد بررسی قرار نگرفته است. شناخت رکود و تغییرات متابولیکی درگیر در آن ما را در انتخاب گونهها و ارقام مناسب به تنشهای محیطی کمک خواهد نمود. در این تحقیق تغییرات ترکیبات قندی، نشاسته، پرولین و آب میان بافتی در دوره رکود از ابتدای پاییز تا اواخر اسفند در جوانه‌های 6 رقم زردآلوی پیشرس طبس و نوری پیشرس (زودرس)، کتابی و شاهرودی (میانرس)، شاهرود 51 و شاهرود 29 (دیررس) در سال 1387-1388 در ناحیه گلمکان استان خراسان رضوی بررسی شد. نمونه‌برداری از جوانه‌های زایشی و رویشی از پانزدهم مهر ماه تا پانزدهم اسفند به فاصله زمانی سی روز یکبار از ارقام مورد مطالعه صورت گرفت. در بین ارقام مورد آزمایش بیشترین مقدار قند محلول (36/34 میلیگرم) در جوانه‌های رویشی رقم شاهرود 51 مشاهده شد که با سایر ارقام تفاوت آماری معنیداری نشان داده است. در جوانه‌های رویشی و زایشی پیشرس طبس بیشترین و رقم شاهرود 51 کمترین مقدار آب میان بافتی دیده شد که تفاوت معنیداری با یکدیگر داشتند، همچنین جوانه‌های رویشی رقم شاهرود 51 بیشترین پرولین را داشت که با سایر ارقام تفاوت معنی‌دار بود. بین دو نوع جوانه زایشی و رویشی در ترکیبات اندازهگیری شده و در ارقام زردآلو تفاوت از لحاظ آماری معنی‌دار نبود. در ماه‌های مورد آزمایش بالاترین مقدار قند محلول در دی ماه و بیشترین میزان پرولین در 3 ماه فصل زمستان دیده شد بیشترین نشاسته در مهر ماه همچنین کمترین مقدار آب میان بافتی در سردترین ماه سال (دی ماه) مشاهده شد.
سید حسین میردهقان؛ مجید راحمی
دوره 41، شماره 1 ، تیر 1389
چکیده
این پژوهش به منظور تعیین زمان ایجاد خسارت سرمازدگی میوه انار در سردخانه انجام گردید. دو رقم میوه انار به نام‌های ’ملس یزدی‘ و ’گل گزی ترش هراورجان‘ در مرحله بلوغ تجاری برداشت و به آزمایشگاه پس از برداشت گروه علوم باغبانی دانشگاه شیراز انتقال یافت. میوه‌ها بدون هیچ تیماری در انبار با دمای 5/0± 1 درجة سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 3±85 % به ...
بیشتر
این پژوهش به منظور تعیین زمان ایجاد خسارت سرمازدگی میوه انار در سردخانه انجام گردید. دو رقم میوه انار به نام‌های ’ملس یزدی‘ و ’گل گزی ترش هراورجان‘ در مرحله بلوغ تجاری برداشت و به آزمایشگاه پس از برداشت گروه علوم باغبانی دانشگاه شیراز انتقال یافت. میوه‌ها بدون هیچ تیماری در انبار با دمای 5/0± 1 درجة سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 3±85 % به مدت 3 ماه قرار گرفتند. هر 10 روز تعدادی از آنها که شامل 4 تکرار بود، از انبار خارج شد و پس از 72 ساعت میزان نشت الکترولیت‌ها و کاهش وزن تعیین گردید. نشت الکترولیت‌ها به عنوان شاخصی برای خسارت سرمازدگی به کار گرفته شده، و بیانگر تغییرات در غشای پلاسمایی است. همچنین قطعاتی از پوست به منظور بررسی آناتومیکی در FAA (فرمالین، الکل، استیک اسید) تثبیت شد. نتایج حاصل نشان داد که با گذشت زمان انبارداری نشت یون و کاهش وزن افزایش یافته، تا اینکه پس از گذشت 40 روز در رقم ’گل گزی ترش هراورجان‘ و 50 روز در رقم ’ملس یزدی‘، این افزایش با شدت بیشتری صورت گرفت، که مبین زمان ایجاد تغییرات در غشا و بروز خسارت سرمازدگی است. این خسارات در رقم ’گل گزی ترش هراورجان‘ زودتر و با شدت بیشتری صورت گرفت، که بیانگر حساسیت بیشتر این رقم به دمای سرد بود. زمان ایجاد تغییرات آناتومیکی در طول دوران انباری قابل تشخیص نبود، با این وجود در مراحل آخر تغییر درنفوذپذیری تونوپلاست و خروج مواد فنلی از آن باعث قهوه ای شدن سلول‌های پوست گردید.
