زهرا وصال طلب؛ منصور غلامی
چکیده
استفاده از ترکیبات طبیعی نظیر اسانس‌ها و عصاره‌های گیاهی راهبرد مناسبی در کنترل پوسیدگی‌های پس از برداشت و به تأخیر انداختن پیری بافت‌های گیاهی معرفی شده است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات اسانس (به روش تدخینی) و عصاره‌ی میخک (به روش غوطه‌وری) روی کنترل پوسیدگی و برخی ویژگی‌های کیفی انگور بی‌دانه سفید طی انبارداری انجام شد. خوشه ...
بیشتر
استفاده از ترکیبات طبیعی نظیر اسانس‌ها و عصاره‌های گیاهی راهبرد مناسبی در کنترل پوسیدگی‌های پس از برداشت و به تأخیر انداختن پیری بافت‌های گیاهی معرفی شده است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات اسانس (به روش تدخینی) و عصاره‌ی میخک (به روش غوطه‌وری) روی کنترل پوسیدگی و برخی ویژگی‌های کیفی انگور بی‌دانه سفید طی انبارداری انجام شد. خوشه های انگور پس از تیمار با غلظت‌های مختلف اسانس (0، 50، 100، 150، 300 و 450 میکرولیتر در لیتر) و عصاره میخک (0، 150، 300، 450 و 600 میکرولیتر در لیتر) به مدت 40 روز در دمای 1 درجه سانتی‌گراد نگهداری شدند. اسانس میخک در غلظت‌های مختلف، پوسیدگی، تلفات آب، تجمع مواد جامد محلول، چروکیدگی و قهوه‌ای شدن چوب خوشه، قهوه‌ای شدن و ریزش حبه را طی مدت انبارداری کاهش داد. همچنین سرعت کاهش محتوای فنل کل، کاهش اسیدیته و نرم شدن حبه‌ها را به تأخیر انداخت و نهایتاً موجب افزایش مدت نگهداری میوه‌ها شدند. غلظت های کم‌تردر افزایش عمر انباری مفیدتر ارزیابی شدند. کاربرد عصاره میخک با توجه به کنترل ضعیف تر پوسیدگی و نیز وقوع کاهش آب و قهوه‌ای شدن چوب خوشه در تمامی غلظت‌های به‌کار‌رفته، علی رغم ویژگی‌های مفید آن طی مدت انبارداری به‌عنوان راه‌کاری تجاری برای افزایش انبارمانی انگور قابل توصیه نیست.
محمد باقر یاری؛ منصور غلامی؛ محمود اثنی عشری
دوره 42، شماره 2 ، شهریور 1390، ، صفحه 141-149
چکیده
در این تحقیق، چهار آزمایش مجزا جهت مطالعه عوامل مؤثر بر استقرار و رشد ریزنمونه‌های دو ژنوتیپ گردو Z60 و Z63 جمع‌آوری شده از ایستگاه تحقیقات گردوی تویسرکان اجرا گردید. آزمایش‌ها شامل بررسی پنج زمان نمونه‌گیری، چهار نوع ریزنمونه، سه حالت قرار دهی ریزنمونه روی محیط کشت و شش نوع ماده آنتی‌اکسیدان بودند. در هر دو ژنوتیپ، ریزنمونه‌های ...
بیشتر
در این تحقیق، چهار آزمایش مجزا جهت مطالعه عوامل مؤثر بر استقرار و رشد ریزنمونه‌های دو ژنوتیپ گردو Z60 و Z63 جمع‌آوری شده از ایستگاه تحقیقات گردوی تویسرکان اجرا گردید. آزمایش‌ها شامل بررسی پنج زمان نمونه‌گیری، چهار نوع ریزنمونه، سه حالت قرار دهی ریزنمونه روی محیط کشت و شش نوع ماده آنتی‌اکسیدان بودند. در هر دو ژنوتیپ، ریزنمونه‌های مریستم انتهایی و تک گره که در اردیبهشتماه گرفته شدند به دلیل داشتن نقطه فعال رشد و نیز شرایط فیزیولوژیکی مناسب بیشترین رشد و استقرار را دارا بودند و نسبت به سایر ریزنمونه‌ها از این نظر اختلاف معنی‌داری را نشان دادند. همچنین ریزنمونههایی که به صورت عمودی و به سمت بالا روی محیط کشت قرار داده شدند رشد بهتر و بیشتری داشتند. در ژنوتیپ Z63 نتایج نشان داد که پلیوینیل پیرولیدون و فلوروگلوسینول موجب افزایش استقرار ریزنمونه‌ها و کاهش تعداد ریزنمونه‌های قهوه‌ای شده گردیدند و علاوه بر آن باعث افزایش معنی‌دار در وزن تر و قطر کالوس نسبت به سایر تیمارها شدند. در ژنوتیپ Z60 سیستئین اثر معنی‌داری در افزایش استقرار ریزنمونه‌ها، کاهش تعداد ریزنمونه‌های قهوه‌ای شده و افزایش وزن تر کالوس داشت.
مرضیه دارابی؛ فرشاد دشتی؛ منصور غلامی؛ محمدرضا مصدقی؛ سید مهدی میر فتاح
دوره 42، شماره 1 ، تیر 1390، ، صفحه 95-103
چکیده
این پژوهش در راستای بررسی اثر تنش خشکی بر عملکرد و خصوصیات مورفولوژی و فیزیولوژی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با تیمار تنش خشکی در5 سطح شامل درصد رطوبت وزنی در مکش‌های ماتریک 30، 50، 80، 200 و 500 کیلوپاسکال در خاک بر دو توده شادگانی و همدانی تره‌ایرانی صورت پذیرفت. از زمان کاشت تا چین دوم (40 روز پس از کشت) گلدان‌ها به مقدار ...
بیشتر
این پژوهش در راستای بررسی اثر تنش خشکی بر عملکرد و خصوصیات مورفولوژی و فیزیولوژی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با تیمار تنش خشکی در5 سطح شامل درصد رطوبت وزنی در مکش‌های ماتریک 30، 50، 80، 200 و 500 کیلوپاسکال در خاک بر دو توده شادگانی و همدانی تره‌ایرانی صورت پذیرفت. از زمان کاشت تا چین دوم (40 روز پس از کشت) گلدان‌ها به مقدار مساوی آبیاری گردیدند و از این مرحله به بعد تیمارهای تنش خشکی اعمال گردید. برای اعمال سطوح مختلف تنش خشکی از روش وزنی استفاده شد. نتایج نشان داد سطوح تنش بر تمامی صفات مورد مطالعه اثر بسیار معنی‌داری داشت اما اثر توده و اثر متقابل توده در سطوح تنش بر هیچکدام از صفات معنی‌دار نشد. با افزایش شدت تنش خشکی، عملکرد، تعداد برگ، سطح برگ، و همچنین درصد ماده خشک، میزان کلروفیل، میزان نسبی آب برگ و پتانسیل آب برگ کاهش یافت، اما نسبت وزن تر ریشه به برگ و تعداد روزنه در واحد سطح برگ افزایش نشان داد. این روند در چین‌های مختلف تره ایرانی نیز مشاهده گردید. عملکرد در تیمارهای 50، 80، 200 و 500 کیلوپاسکال نسبت به تیمار شاهد (30 کیلوپاسکال) به ترتیب 14، 46، 75 و 82 درصد کاهش یافت. سایر صفات کمی نیز همین روند را نشان دادند. درکل با توجه به حفظ مقادیر نسبتاً مطلوب پتانسیل و میزان نسبی آب برگ در تیمارهای خشکی شدید می‌توان این گیاه را از نظر حفظ بقا، گیاهی متحمل به خشکی محسوب نمود، اما با توجه به کاهش شدید عملکرد در تنش‌های متوسط و بالا می‌توان تره ایرانی را از نظر زراعی در رابطه با تحمل به تنش خشکی، گیاهی حساس محسوب کرد.
عقیل محمودی پور؛ محمود اثنی عشری؛ منصور غلامی؛ امید کرمی
دوره 39، شماره 1 ، اسفند 1387
چکیده
رسوراترول (3،5،'4- تری هیدروکسی استیلبن) یک ترکیب آروماتیک ارزشمند است که از سرطان و بیماریهای قلبی و عروقی در انسان جلوگیری می‌کند. این ماده از میوه (در سه مرحله) و برگ دو رقم انگور ایرانی (رجبی سفید شیراز و کشمشی قرمز) با پیرایش یک شیوه عمومی استخراج و با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا مورد ارزیابی کمی قرار گرفت. مقدار ...
بیشتر
رسوراترول (3،5،'4- تری هیدروکسی استیلبن) یک ترکیب آروماتیک ارزشمند است که از سرطان و بیماریهای قلبی و عروقی در انسان جلوگیری می‌کند. این ماده از میوه (در سه مرحله) و برگ دو رقم انگور ایرانی (رجبی سفید شیراز و کشمشی قرمز) با پیرایش یک شیوه عمومی استخراج و با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا مورد ارزیابی کمی قرار گرفت. مقدار رسوراترول موجود در میوه و برگ رقم رجبی سفید شیراز بیش از رقم کشمشی قرمز و میزان این ماده در میوه‌های هر دو رقم بیش از برگ‌های آنها بود. میزان تجمع رسوراترول در هر دو رقم در ابتدای رشد و نمو میوه (4 هفته پس از مرحله تمام گل) بیشتر از مراحل بعد (8 هفته پس از مرحله تمام گل و رسیدن کامل میوه) اندازه‌گیری شد بطوریکه مقدار تجمع آن از ابتدای رشد و نمو میوه تا مرحله رسیدن کامل سیر نزولی داشت و در موقع رسیدن کامل میوه به کمترین میزان خود رسید. میوه‌ها و برگ‌های دو رقم مورد آزمایش تحت تأثیر تیمار پرتو فرابنفش (با طول موج 254 نانومتر) قرار گرفت و میزان رسوراترول آنها پس از تیمار اندازه‌گیری شد و این میزان بطور معنی‌داری نسبت به شاهد افزایش یافت. میوه‌های هر دو رقم تحت تأثیر تیمارهای مذکور در مرحله 4 هفته پس از تمام گل واکنش بهتری نشان داده و رسوراترول بیشتری انباشته کردند، اما میزان تجمع این ماده در مراحل بعدی (8 هفته پس از مرحله تمام گل و رسیدن کامل میوه) سیر نزولی داشت بطوریکه اثر تیمارهای یاد شده روی تولید رسوراترول در میوه‌های کاملا" رسیده به حداقل خود رسید.
