پاسخ‌های بیوشیمیایی دو رقم انگور ساهانی و بیدانه سفید به تغییرات پتانسیل آب خاک

نویسندگان

1 استاد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

2 استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان

چکیده

به منظور بررسی اثر تغییرات پتانسیل آب خاک بر برخی تغییرات بیوشیمیایی دو رقم انگور (ساهانی و بیدانه سفید) آزمایشی با چهار تیمار شامل پتانسیل آب خاک در حد 2/0- مگاپاسکال (شاهد)، 6/0-، 1- و 5/1- مگاپاسکال پتانسیل آب خاک (تیمارهای تنش) در سال 1387 به اجرا درآمد. در این آزمایش گیاهان دو ساله انگور در گلدان‌های 18 لیتری محتوی خاک لومی کاشته شدند. هر تیمار شامل سه تکرار و هر تکرار با واحد آزمایشی شامل دو گلدان و هر گلدان دارای یک گیاه بود. زمانی که پتانسیل آب خاک به حد فوق‌الذکر رسید میزان کلروفیل، کربوهیدرات‌های محلول، پروتئین کل، فعالیت آنزیم پراکسیداز و نسبت وزن خشک برگ بر سطح آن (LMA) اندازه‌گیری شدند. بر اساس نتایج این پژوهش تیمارهای خشکی اثر معنی‌داری بر میزان کلروفیل برگ دو رقم انگور مورد مطالعه گذاشته و در دو تیمار 1- و 5/1- مگاپاسکال نسبت به شاهد به طور معنی‌داری کاهش یافت. رقم ساهانی دارای مقدار کلروفیل بیشتری در مقایسه با بیدانه سفید بود. نسبت وزن خشک برگ بر سطح آن در رقم بیدانه سفید تحت تیمار تنش شدید خشکی نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت. میزان LMA در رقم ساهانی بالاتر از رقم بیدانه سفید بود. میزان پروتئین‌های محلول در اثر تنش خشکی در تیمارهای 1- و 5/1- مگاپاسکال نسبت به همدیگر و تیمارهای شاهد و 6/0- مگاپاسکال تفاوت معنی‌داری را نشان دادند. فعالیت آنزیم پراکسیداز تحت تأثیر تیمارهای تنش خشکی قرار گرفته و به طور معنی‌داری در تیمارهای 1- و 5/1- مگاپاسکال نسبت به تیمارهای شاهد و 6/0- مگاپاسکال افزایش یافت. در کل فعالیت این آنزیم در رقم بیدانه‌سفید بالاتر از رقم ساهانی بود. با افزایش شدت تنش خشکی افزایش فعالیت آنزیم در رقم ساهانی در مقایسه با رقم بیدانه‌سفید افزایش بیشتری را نشان داد. میزان کربوهیدرات‌های محلول تحت تأثیر تیمارهای تنش خشکی قرار گرفته و به طور معنی‌داری در هر سه تیمار 6/0-، 1- و 5/1- مگاپاسکال در مقایسه با تیمار شاهد افزایش یافت. با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان گفت که رقم ساهانی دارای پتانسیل بالاتری برای مقابله با شرایط کم آبی در مقایسه با رقم بیدانه سفید می‌باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Biochemical Responses of Grape cvs Sahani and Bidane-Sefid, Subjected to Progressive Drought

نویسندگان [English]

  • Alireza Talaei 1
  • Naser Ghaderi 2
  • Ali Ebadi 1
  • Hossein Lesani 1
1
2
چکیده [English]

The influence of water deprivation on potted grape (Vitis vinifera L.) was investigated. Leaf Mass Area (LMA) and biochemical responses, including chlorophyll, total protein, peroxidase activity, soluble carbohydrates, photosynthesis and stomatal conductance were assessed in leaves of ‘Sahani’ and ‘Bidane sefid’ grape cultivars subjected to progressive drought (soil water potentials of: -0.2, -0.6, -1 and -1.5 MPa). The results indicated temporary reduction in the level of chlorophyll content under drought stress conditions. ‘Sahani’ contained a higher level of chlorophyll in comparison with ‘Bidane sefid’. Leaf Mass Area (LMA) was significantly decreased in ‘Bidane sefid’ under drought stress. LMA in ‘Sahani’ was recorded as higher than in ‘Bidane sefid’. Protein content was significantly reduced in -1 and -1.5 MPa treatment as compared with control (-0.2MPa), and the -0.6 MPa treatment. Peroxidase activity increased with increase in soil water potential. Increase in peroxidase activity in ‘Sahani’ was higher than in ‘Bidane sefid’ in comparison with control. The study revealed that mild drought stress (-0.6 MPa) affects photosynthesis while moderate (-1 MPa) and severe (-1.5 MPa) drought stresses affected chlorophyll, protein, peroxides activity as well as soluble carbohydrate levels. The results, in total indicated that ‘Sahani’ was of a higher tolerance to drought conditions as compared with ‘Bidane sefid’.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Chlorophyll
  • Drought
  • Peroxidase
  • Protein
  • Soluble carbohydrates.