2024-03-29T15:28:07Z
https://ijhs.ut.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=7715
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1395
47
1
بررسی توزیع عناصر (پتاسیم، سدیم و کلر) در برخی ژنوتیپهای انگور (Vitis vinifera) در شرایط شوری
حمیدرضا
طحانیان
علی
عبادی
مریم
شهبازی
حسین
لسانی
شوری بهعنوان یکی از مهمترین تنشهای محیطی، تولید بسیاری از محصولات کشاورزی و باغی را با مخاطره روبرو کرده است. آیندۀ تولید انگور (Vitis vinifera L.) بهعنوان یکی از مهمترین محصولات اقتصادی بخش باغبانی درگرو اصلاح و استفاده از پایههای مقاوم بهشوری است. هدف از این پژوهش بررسی تحمل شوری و چگونگی توزیع یونهای مرتبط با تنش شوری در شش رقم و ژنوتیپ انگور از گونۀ Vitis vinifera شامل شاهرودی (سرخ فخری)، سفید فخری، سبز انگور، دیوانةکاشمر، SH068 و G-T01در شرایط گلخانهای بود. این آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایۀ کاملاً تصادفی تصادفی با دو عامل رقم و شوری و در سه تکرار انجام شد. گیاهان با سطوح مختلف شوری شامل کمتر از 2 (9/1-8/1)، 4و6 دسی زیمنس بر متر به مدت چهل روز تیمار شدند. نتایج آزمایش نشان داد با افزایش میزان کلرید سدیم تجمع یونهای سدیم و کلر در اندامهای مختلف همۀ ژنوتیپها، بهصورت معنیداری (05/0P<) افزایش و یون پتاسیم در شاخساره افزایش و در ریشه کاهش داشت. ژنوتیپ G-T01 کمترین میزان تجمع کلر (به ترتیب 87/0درصد و 84/1درصد وزن خشک برگ و شاخساره) را نشان داد. درمجموع به نظر میرسد ژنوتیپ GT01 و رقم شاهرودی به ترتیب از بیشترین و کمترین توانایی در کاهش عوارض ناشی از مسمومیت کلر را داشتند. نتایج این تحقیق وجود اختلاف در واکنش به تنش شوری در بین ژنوتیپهای بومی انگور گونۀ وینیفرا را تأیید میکند.
انگور
پایه
تحمل
ژنوتیپ
شوری
کلر
2016
05
21
1
9
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63835_82232f7fb6e7b02a5c2497143edf8338.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1395
47
1
بررسی تنوع فیتوشیمیایی اسانس جمعیتهای مختلف بومادران (Achillea nobilis L.)
رقیه
عظیمی
فاطمه
سفیدکن
پروین
صالحی
اعظم
منفرد
محمود
نادری حاجی باقر کندی
جنس بومادران در ایران 19 گونة گیاه علفی چندساله و معطر دارد که شش گونۀ آن انحصاری ایران است. در این تحقیق با هدف بررسی اسانس جمعیتهای مختلف بومادران با نام علمی Achillea nobilis L. (بومی ایران) در شرایط زراعی، بذر22 جمعیت گیاه از رویشگاههای مختلف گردآوریشده و در مزرعۀ تحقیقاتی کشت شد. سرشاخههای گلدار در هنگام اوج گلدهی برداشت و پس از خشککردن در سایه، اسانسگیری به روش تقطیر با آب صورت گرفت. اسانسها با استفاده از دستگاههای رنگنگاریگازی (گازکروماتوگرافی) (GC) و رنگنگاریگازی متصل به طیفسنج جرمی (GC/Mass) تجزیه شدند. بازدۀ اسانسها از 33/0 درصد تا 44/1درصد متفاوت بود. کمترین بازدۀ اسانس در جمعیت سمنان (33/0 درصد) و بیشترین بازدۀ اسانس در جمعیت سنندج (44/1 درصد) مشاهده شد. تجزیۀ خوشهای (کلاستر) بر پایۀ ترکیبهای اسانسها نشان داد که کل نمونههای (accessions) موردبررسی در دو خوشۀ جداگانه قرار گرفتند. ترکیب اصلی اسانس خوشة-1 آرتمیزیاکتون بود که بیشترین میزان آن (5/85درصد) در جمعیت سنندج بود. در اسانس جمعیتهای گرگان-2 5/84درصد، مراوه تپه-1 6/81 درصد، زنجان-1 3/81درصد، گلستان-2 2/80 درصد و گلستان-3 1/80درصد آرتمیزیاکتون وجود داشت. در اسانس نمونههای خوشة-2 میزان آرتمیزیاکتونکمتر بوده و این جمعیتها بر پایۀ میزان آلفا-توجون، بتا-توجون، 8،1-سینئول و سیس-کریزانتنول بهصورت بسیار متمایزی گروهبندی شدند. جمعیت همدان-2 موجود در این گروهبندی منبع غنی از سیس-کریزانتنول (7/41درصد) بود. جمعیتهای گرگان-1 و خرمآباد منابع غنی از آلفا-توجون (به ترتیب 1/52درصد و 3/49درصد) بودند و جمعیت گرگان-1 بالاترین میزان بتا-توجون (9/17درصد) را داشت.
Achillea nobilis
آرتمیزیاکتون
اسانس
آلفا-توجون
سیس- کریزانتنول
2016
05
21
11
20
https://ijhs.ut.ac.ir/article_58209_75fd609170b76b7fb0e1315a5c24bbb2.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1395
47
1
تأثیر فلز کادمیم بر توانائی زیستی و فعالیت برخی آنزیمهای پاداکسندگی در پینة گیاه پریوش (Catharanthus roseus)
هاجر
مرادیپور
محمد حسین
آبنوسی
محمد رضا
امیرجانی
مجید
مهدیه
پریوش گیاهی زینتی و داروئی است که ازنظر اقتصادی نیز اهمیت دارد. از پینة (کالوس) گیاه پریوش دروایة (سوسپانسیون) یاختهای تهیه و پس از تیمار با دزهای مختلف نیترات کادمیم به مدت 1، 3، 6 روز توانائی زیست توسط تریپان بلو و MTT بررسی شد. سوسپانسیون یاختهای برای بررسی ریختشناسی (مورفولوژی) و بافت پینه برای بررسی فعالیت آنزیمهای کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداسیون لیپیدی پس از تیمار با 0، 20، 30 و 40 میلیمولار به مدت سه روز استفاده شد. دادهها به روش ANOVA یکسویه و آزمون دانکن تجزیه (آنالیز) و p<0.05 به عنوان سطح معنیداری در نظر گرفته شد. دادههای تریپان بلو و MTT نشاندهندة تفاوت معنیدار (p<0.05) میانگین توانایی زیستی بهصورت وابسته به دز در مقایسه با کنترل بود. همچنین فعالیت آنزیمهای موردبررسی در پاسخ به تنش اکسایشی (اکسیداتیوی) ناشی از نیترات کادمیم افزایش معنیدار (p<0.05) نشان داد. میزان مالون دی آلدئید بهعنوان محصول پراکسیداسیون لیپید نیز با افزایش معنیدار همراه بود. نیترات کادمیم باعث تخریب غشاء و کاهش توانائی زیستی یاختهها شد، افزایش فعالیت آنزیمهای پاداکسندگی قادر به جبران آسیب وارده نبود.
آنزیمهای پاداکسندگی
پاسخ یاختهای
پینة گیاه پریوش
مالون دی آلدئید
نیترات کادمیم
2016
05
21
21
31
https://ijhs.ut.ac.ir/article_58223_6415c6694095e6c8c0bea7a05dab7a45.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1395
47
1
بررسی تغییرپذیریهای عناصر غذایی، ویژگیهای رشدی و فیزیولوژیک در چند رقم و دورگه بینگونهای انگور در شرایط تنش شوری ناشی از کلرید سدیم
حامد
دولتی بانه
انتخاب انگورهای متحمل به شوری بهعنوان پایه یا رقم و یافتن شاخصهایی برای غربال ژنوتیپهای متحمل، بسیار اهمیت دارد. به این منظور تأثیر چند غلظت کلرید سدیم (0، 50، 100 و 150 میلیمولار) روی طول ریشه، وزن خشکریشه و ساقه، شدت آسیبهای شوری، پرولین، قندهای محلول، محتوای آب نسبی، میزان سدیم، کلر، پتاسیم و نیترات برگ رقمهای رشه، ریشبابا، ات اوزوم، سایانی و دو دورگۀ بینگونهای در قالب آزمایش فاکتوریل با پایۀ بلوک کامل تصادفی در سه تکرار درون گلدان در شرایط هوای آزاد بررسی شد. میزان رشد، وزن خشکریشه و ساقه و RWC با افزایش شوری، کاهش یافتند. شوری در چند رقم باعث افزایش میزان پرولین و قندهای محلول شد، کمترین تجمع سدیم و کلر در برگهای دورگ H6 و رقمهای سایانی و رشه دیده شد. در غلظتهای بالای شوری پتاسیم و نیترات برگ کاهش یافت. کمترین آسیبهای شوری در دورگها و رقم رشه مشاهده شد. در غلظت 150 میلیمولار تنها H6 تحمل مناسبی را نشان داد. بر پایۀ میزان تجمع سدیم و کلر برگ و آسیبهای وارده به شاخه و برگ و میزان رشد در بین رقمها، رشه و در بین دورگها، H6 تحمل نسبی به شوری نشان دادند.
پرولین
تحمل
کلر و رشد
ویتیس
2016
05
21
33
44
https://ijhs.ut.ac.ir/article_58210_26e41a9f9edbdddc9e98edd6861940a3.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1395
47
1
تأثیر کیفیت نور و برخی تنظیم کنندههای رشد بر شاخهزایی و ریشهزایی درون شیشهای پایه گلابی OH×F333
مریم
موسوی فتاح
حسن
ساری خانی
این پژوهش به منظور بررسی تأثیر کیفیت نور بر ریزازدیادی پایه گلابی333OH × Fانجام شد. ابتدا ریزنمونههای تک گره روی محیط کشت QL تغییر یافته حاوی BA (0، 5/0، 1 و 2 میلیگرم در لیتر) و IAA (0، 1/0 و 1 میلیگرم در لیتر) کشت و از لحاظ شاخهزایی ارزیابی شدند. سپس گیاهچهها در مناسبترین ترکیب هورمونی کشت شده و در اتاقک رشد با چهار تیمار نوری فلورسنت (شاهد)، آبی، قرمز و ترکیب یکسان آبی و قرمز حاصل از LED با شدت 57 میکرومول در متر مربع در ثانیه قرار گرفتند. برای بررسی تأثیر نور بر ریشهزایی، ریزنمونهها در محیط کشت QL تغییر یافته حاوی 1 میلیگرم در لیتر IAA کشت و در اتاقک رشد با چهار تیمار نوری مشابه شاخهزایی قرار گرفتند. بیشترین تعداد شاخساره در نور ترکیبی آبی و قرمز و بلندترین طول شاخساره و میانگره در نور قرمز مشاهده شد. همچنین بیشترین تعداد برگ و تعداد گره در تیمار نور آبی مشاهده شد. در مورد ریشهزایی نیز تیمارهای نوری تأثیر معنیداری بر درصد ریشهزایی، تعداد ریشه و طول ریشه نشان دادند. بیشترین درصد ریشهزایی با ریشهزایی تمامی شاخسارهها در تیمار ترکیبی آبی و قرمز مشاهده شد. در مقابل کمترین ریشهزایی، کمترین تعداد ریشه در گیاهچه و کمترین طول ریشه در تیمار نور آبی بدست آمد. با توجه به نتایج تیمار نور ترکیبی آبی و قرمز برای افزایش میزان شاخهزایی و ریشهزایی در این پایه نسبت به سایر تیمارهای نوری مناسبتر بود و گیاهان تحت تأثیر نور ترکیبی تعداد شاخساره بیشتری را داشتند.
پایه گلابی OH × F333
کیفیت نور
LED
شاخهزایی
ریشهزایی
2016
05
21
45
54
https://ijhs.ut.ac.ir/article_58211_289bf3aad7da8e7f5771c891746fd9f9.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1395
47
1
مطالعه صفات مورفولوژیک مؤثر بر عملکرد گاوزبان ایرانی (Echium amoenum) در شرایط کاربرد کودهای آلی و شیمیایی و تراکمهای مختلف گیاهی
پرویز
رضوانی مقدم
محمد بهزاد
امیری
محسن
جهان
بهمنظور مطالعه صفات مورفولوژیک مؤثر بر عملکرد گاوزبان ایرانی (Echium amoenum) در شرایط کاربرد تیمارهای تغذیهای و تراکمهای مختلف، آزمایشی در سالهای زراعی 92-1390 در دانشگاه فردوسی مشهد بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل 3 تراکم گیاهی (10، 5 و 3 بوته در مترمربع) و 5 نوع کود آلی و شیمیایی مختلف (کمپوست، ورمیکمپوست، گاوی، شیمیایی و شاهد) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که تمامی کودهای آلی مورد مطالعه منجر به افزایش عملکرد گل نسبت به شاهد شدند، بهطوریکه عملکرد گل در تیمارهای کمپوست، ورمیکمپوست و گاوی بهترتیب 25، 28 و 27 درصد بیشتر از شاهد بود. نتایج رگرسیون چندمتغیره نشان داد که متغیرهای ارتفاع بوته، عملکرد اندام هوایی و تعداد گل در بوته، اصلیترین عوامل مؤثر بر عملکرد گل بودند، ضمن اینکه سهم نسبی عملکرد اندام هوایی در مقایسه با ارتفاع بوته و تعداد گل در بوته بهترتیب 16 و 25 درصد بیشتر بود. بر اساس نتایج تحلیل مسیر، عملکرد اندام هوایی در بوته به طرق مختلف بهطور غیرمستقیم عملکرد گل را تحتتأثیر قرار داد، ولی بیشترین اثر غیرمستقیم آن از طریق ارتفاع بوته بود.
ارتفاع بوته
تحلیل مسیر
تراکم بهینه
رگرسیون چندمتغیره
کمپوست
2016
05
21
55
69
https://ijhs.ut.ac.ir/article_58212_8936b12a6cc954607633840d0c4b641a.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1395
47
1
تأثیر هرس تابستانه و محلولپاشی کلرید کلسیم بر برخی ویژگیهای کمی و کیفی میوۀ کیوی (Actinidia deliciosa cv.Hayward)
زینب
محسنی
حسین
صادقی
مجتبی
محمودی
هماکنون یکی از راههای افزایش سفتی بافت میوه، مصرف کلسیم روی میوههای کیوی پیش از برداشت است. چگونگی برداشت، ترابری و نگهداری کیوی در ایران مناسب نیست و ضایعات حاصله در اثر کاربرد روشهای سنتی و بیدقتی در امر برداشت تا عرضه به مصرفکننده بسیار زیاد است. لذا این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر سطوح مختلف هرس تابستانه و کلرید کلسیم بر ویژگیهای کمی و کیفی میوۀ کیوی رقم هایوارد انجام شد. آزمایش در قالب فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوک کامل تصادفی با دو عامل، هرس تابستانه در سطوح (0، 2، 4 و 8 باقی گذاشتن برگ از انتهای آخرین میوه) و کلرید کلسیم با غلظتهای (صفر و 5 /1 درصد) و درمجموع با 8 تیمار به اجرا درآمد. پس از تیمار، ویژگیهای کیفی و کمی میوههای برداشتشده شامل مواد جامد محلول (TSS)، اسیدیتۀ قابل عیارسنجی یا تیتراسیون (TA)، سفتی بافت میوه، وزن، طول، قطر، حجم و میزان کلسیم میوه ارزیابی شد. نتایج تجزیۀ واریانس دادهها نشان داد که تأثیر متقابل و جداگانه هرس تابستانه و کلرید کلسیم بر مواد جامد محلول (TSS)، سفتی، وزن و کلسیم بافت میوه معنیدار شد. مقایسۀ میانگین نشان داد که بالاترین میزان کلسیم بافت میوه (93/1 درصد) و بالاترین میزان سفتی (73/11) در تیمار اثر متقابل هرس سبک و کلرید کلسیم 5/1 درصد است. بنابراین استفادۀ توأم از هرس تابستانه و کلرید کلسیم سبب مقاومت بیشتر میوه به آسیبهای مکانیکی حین برداشت و جابجایی و ترابری آن خواهد شد.
اندازۀ شاخه
کلرید کلسیم
کلسیم بافت میوه
میزان سفتی بافت
میوۀ کیوی رقم هایوارد
2016
05
21
71
79
https://ijhs.ut.ac.ir/article_58213_ae1c5848cdcd70955512dd23b68021db.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1395
47
1
تأثیر اسانسهای تیمول و منتول به همراه بستهبندی با پوشش سلوفان در حفظ کیفیت پس از برداشت میوة توتفرنگی رقم پاروس
فاطمه
نوروزی فاز
سیدحسین
میردهقان
حمیدرضا
کریمی
حسین
علایی
توتفرنگی عمر انبارمانی پایینی دارد و ازآنجاکه بهصورت تازهخوری مصرف میشود، استفاده از روشهای سالم و طبیعی برای افزایش عمر انباری آن ضروری است. در این پژوهش، تأثیر سطوح مختلف اسانسهای تیمول و منتول (0؛ آب مقطر، شاهد؛ 5، 10 و 15 میکرولیتر) بهصورت تدخینی در بستهبندی با پوشش سلوفان در حفظ کیفیت پس از برداشت میوة توتفرنگی بررسی شد. ویژگیهای کیفی میوهها پس از 0، 10 و 17 روز نگهداری در دمای Cº1±2 و رطوبت نسبی 5±90درصد ارزیابی شد. تیمار اسانس موجب حفظ سفتی، افزایش شاخص کروما و درخشندگی و کاهش تغییرپذیری رنگ و وزن نسبت به شاهد شد. این تیمار بر اسید کل، ویتامین ث و مواد جامد محلول اثر معنیداری نداشت، اما با افزایش زمان انبارمانی از میزان آنها کاسته شد. آنتوسیانین و فعالیت پاداکسندگی (آنتیاکسیدانی) طی انبارمانی در آغاز افزایش و پسازآن کاهش نشان دادند و منتول 5 میکرولیتر سبب افزایش معنیدار ترکیبهای فنلی نسبت به شاهد شد. اسانس تیمول تا حدودی سبب تغییر مزه و بوی میوهها شد. با توجه به نبود تأثیر نامطلوب منتول بر بو و مزه نسبت به تیمول و تأثیر مثبت آن بر ویژگیهای کیفی میوه، منتول میتواند بهعنوان یک عامل فعال در بستهبندی توتفرنگی استفاده شود.
اسانس
ترکیبهای فنلی
سفتی
فعالیت ضداکسیدانی
2016
05
21
81
91
https://ijhs.ut.ac.ir/article_58214_0e6c7734b3bc929ece2adc8bd9be4383.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1395
47
1
تأثیر اسل، ساکارز و اسانس آویشن باغی (Thymus vulgaris) بر ماندگاری و کیفیت پس از برداشت گل شاخه بریدنی مریم (Polianthes tuberosa L.)
نفیسه
برجی
معظم
حسن پور اصیل
عاطفه
صبوری
در این پژوهش که باهدف بهبود کیفیت و افزایش ماندگاری پس از برداشت گل شاخه بریدنی مریم رقم دابل انجام گرفت، تیمارهای موردآزمایش شامل آب مقطر بهعنوان تیمار شاهد، اتانول 3درصد، ساکارز 5 درصد، اسانس آویشن باغی در سه سطح 50، 75 و 100 میلیگرم در لیتر، اسل در سه سطح 25، 50 و 75 میلیگرم در لیتر و برای شماری از شاخههای گل نیز تیمار ضربانی با ساکارز 5درصد در 24 ساعت اول و قرار دادن شاخههای گل تیمارشده با ساکارز در سه غلظت یادشدۀ اسانس آویشن باغی و اسل، در 24 ساعت دوم بودند. نتایج مقایسۀ میانگینها نشان داد تیمار گلها با غلظتهای 25، 50 و 75 میلیگرم در لیتر اسل، بیشترین تأثیر را در به تأخیر انداختن پیری گلها به ترتیب به مدت 33/7، 67/6 و 67/5 روز داشتند. در غلظتهای 75، 100 و 50 میلیگرم در لیتر اسانس آویشن باغی نیز ماندگاری به ترتیب 33/4، 67/3 و 33/3 روز افزایش یافت. در این تیمارها وزنتر نسبی، جذب آب، میزان مواد جامد محلول، پروتئین و سبزینه (کلروفیل) نسبت به دیگر تیمارها بیشتر بود. میزان پراکسیداسیون لیپیدها و فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز در طی دورۀ پس از برداشت در گلهای تیمارشده با غلظتهای 25، 50 و 75 میلیگرم در لیتر اسل و غلظتهای 75، 100 و 50 میلیگرم در لیتر اسانس آویشن باغی نسبت به دیگر تیمارها کمتر بود. اسل و اسانس آویشن باغی به همراه ساکارز نیز سبب افزایش ماندگاری گلهای شاخه بریدنی مریم رقم دابل شدند.
آنزیم پراکسیداز
باز شدن گلچهها
بنزیل آدنین
روغنهای ضروری
گل مریم
مالوندیآلدئید
2016
05
21
93
103
https://ijhs.ut.ac.ir/article_58215_8e501612164fd92462bac2f460636fdb.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1395
47
1
بررسی تحمل سرما در چند رقم انگور و ارتباط آن با بافتمردگی جوانه
سعید
عشقی
مسلم
کیامرثی
بهمنظور بررسی میزان تحمل سرما در جوانههای انگور آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 80 تیمار و 3 تکرار انجام شد. تیمارها شامل 4 رقم (ریشبابا، سیاه شیراز، عسکری و بواناتی)، 4 تاریخ نمونهبرداری (15آذر، 15دی، 15بهمن و 15اسفند سالهای 1389 و 1390) و 5 دما (5+، 7-، 15- ، 22- و30- درجۀ سلسیوس) بود. از قلمههای تکگرۀ این رقمها استفاده شد و ویژگیهای درصد مرگ جوانههای اولین، دومین و سومین میزان نشتیونی و LT10، LT50 و LT90 (دماهای کنترلشدۀ زیر 0 که باعث مرگ 10درصد، 50درصد و90درصد جوانهها میشود) اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که با کاهش دما به زیر 0 درجۀ سلسیوس، درصد بروز مرگ جوانۀ اولین افزایش یافت. بیشترین مرگ جوانه در رقم سیاه شیراز مشاهده شد. جوانههای خفتۀ رقم سیاه شیراز و عسکری در اثر تیمار دمای پایین بیشترین و رقم ریشبابا و بواناتی کمترین آسیب را دیدند. کمترین و بیشترین LT50 در 15 آذر به ترتیب در رقم سیاه شیراز (4/14-) و بواناتی (2/16-) و در 15 اسفند به ترتیب در رقم سیاه شیراز (1/10-) و ریشبابا (8/12-) مشاهده گردید. در جمع، رقمهای ریشبابا و بواناتی از تحمل بیشتری و رقمهای سیاه شیراز و عسکری تحمل کمتری به سرما داشتند.
انگور
دمای پایین
مرگ جوانه
نشت یونی
2016
05
21
105
117
https://ijhs.ut.ac.ir/article_58216_efcfd807dcf9da95e46605c7dd53fcd3.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1395
47
1
بررسی تنوع ساختارظاهری درون تودهای پسته و همبستگی بین بذرها با دانهالهای حاصل از آنها در رقم پسته بادامی ریز زرند
شیرین
نصراله پور مقدم
حمید رضا
کریمی
علی اکبر
محمدی میرک
محمد حسین
شمشیری
بهمنظور ارزیابی تنوع ساختارظاهری (مورفولوژیکی) درون یک تودۀ بذری پسته رقم بادامی ریز زرند (Pistacia vera L. cv. Badami-Riz- Zarand) و همبستگی بین ویژگیهای بذرها با دانهالهای حاصل از آنها، 20 صفت کمی در 67 خشک میوه و دانهالهای حاصل از کشت بررسی شد. نتایج نشان داد که همبستگی معنیدار و مثبتی بین ابعاد خشک میوه و مغز و همچنین ارتفاع دانهالهای با قطر طوقه وجود دارد. بر پایۀ رسم کردار تجزیۀ خوشهای ژنوتیپهای موردبررسی به سه دستۀ جداگانه گروهبندی شدند. گروه اول شامل دانهالهایی بودند که از بذرهای پهنتری به وجود آمده بودند و طول دمبرگ و قطر در انتها و وسط ساقۀ آنها بیش از دو گروه دیگر بود. همچنین وزن مغز، طول پهنکبرگ و ارتفاع دانهال بهطور معنیداری در گروه اول نسبت به گروه سوم برتری داشت. همینطور مشخص شد ژنوتیپهایی که در گروه دوم قرار گرفتند طول و قطر خشک میوه، طول و عرض مغز، نسبت طول به عرض پهنکبرگ، شاخص سبزینگی برگ و قطر طوقۀ بیشتری از ژنوتیپهای گروه سوم داشتند. درمجموع نتایج این آزمایش نشان داد که در پستۀ رقم بادامی ریز زرند بهرغم یکسان بودن والد مادری در بذرهای استفادهشده از یک تودۀ بذری، تنوع ساختارظاهری بالایی وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که با برقراری رابطۀ رگرسیونی بین برخی صفات خشک میوه (بذر) و دانهال حاصل از آنها پیش از کاشت با توجه به ابعاد خشک میوه (بذر) میتوان بعضی از ویژگیهای مرتبط باقدرت رشد را در دانهال حاصل از کشت آن بذر برآورد و پیشبینی کرد.
ابعاد بذر
خشک میوه
ژنوتیپ
قدرت رشد
2016
05
21
119
127
https://ijhs.ut.ac.ir/article_58217_5f2841b7141947b2b382f093c81be960.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1395
47
1
ارزیابی تأثیر کودهای آلی و شیمیایی بر بهبود رشد رویشی پاجوشهای درخت خرمای رقم پیارم
عبدالامیر
راهنما
عبدالحمید
محبی
واکنش درخت خرما به مصرف کودهای شیمیایی، به علت وجود عناصر غذایی در تنة بسیار کند است. این ویژگی، موجب بیتفاوتی بیشتر نخلکاران به تغذیة درخت خرما شده است. درحالیکه، مصرف متوازن عناصر غذایی موجب بهبود رشد رویشی میشود. این تحقیق باهدف بررسی تأثیر مصرف کودهای دامی، شیمیایی و گوگرد آلی بر ویژگیهای رویشی پاجوشهای نخل تجاری پیارم در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با نه تیمار و سه تکرار به مدت دو سال انجام شد. تیمارها شامل؛ شاهد (بدون مصرف کود)؛ کود گاوی پوسیدة کامل در دو سطح 20 و 30 کیلوگرم؛ مخلوط کودهای شیمیایی NPK در سه سطح؛ 150، 150، 150، 200، 200 ،250 و 300، 250، 250 گرم نیتروژن از منبع سولفات آمونیم، فسفر از منبع سوپر فسفات تریپل، پتاسیم از منبع کلرور پتاسیم و گوگرد آلی در سه سطح 500، 750 و 1000 گرم به ازای هر اصله پاجوش در هرسال بود. نتایج تجزیة واریانس نشان داد که مصرف گوگرد آلی تأثیر مثبت و معنیداری در سطح 1درصد در افزایش رشد رویشی داشت. بیشترین میزان افزایش در قطر، ارتفاع تنه و نهال به ترتیب معادل 7/16، 3/23 و 7/61 سانتیمتر، بیشترین افزایش در شمار برگ معادل 7/11 برگ، بیشترین افزایش در عرض و طول برگ به ترتیب معادل 7/15 و 0/36 سانتیمتر در تیمار تغذیه با بیشترین سطح گوگرد آلی دیده شد. با توجه به نبود تفاوت معنیدار در سطوح مختلف گوگرد، برای بهبود رشد رویشی توصیه میشود میزان 500 گرم گوگرد آلی همراه با 20 کیلوگرم کود دامی در ترکیب بستر کاشت پاجوشها بهکار برده شود.
تغذیه
درخت خرما
کود آلی
کود شیمیایی
2016
05
21
129
133
https://ijhs.ut.ac.ir/article_58218_130adac98bd405d0f12e4185b21297cf.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1395
47
1
بررسی ریزازدیادی درون شیشهای برخی از رقمهای امیدبخش ’به‘ (Cydonia oblonga Mill.)
فرشته
خسروی نژاد
حمید
عبداللهی
بهاره
کاشفی
مریم
حسنی
زینب
صالحی
در بین درختان میوة دانهدار، درخت ’به‘ حساسترین میزبان بیماری آتشک بوده و گزینش رقمهای متحمل آن اهمیت دارد. در این تحقیق برای تعیین شرایط بهینة افزایش، ریز نمونههای رقمهای امیدبخش KVD4، NB2، PH2 به همراه پایة کوئینس C و رقم شاهد اصفهان (KVD3) در محیطهای MS، QL و QL تغییریافته (mQL)، ارزیابی و بیشترین میزان رشد در کمترین زمان و بهترین پرآوری در mQL مشاهده شد. در بررسی تأثیر غلظتهای مختلف دو هورمون گیاهی سایتوکینین 2iP و BAP در محیط پایة mQL، به ترتیب برتری محیط حاوی 5/0 و 1 میلیگرم بر لیتر 2iP و BAP با بهترین شمار و کیفیت ریز شاخهها مشخص شد. ریشهزایی شاخسارهها در تیمار درازمدت با غلظتهای 1/0 میلیگرم بر لیتر IBA و تأثیر توأم IBA وBAP با غلظتهای 1 میلیگرم بر لیتر و تیمار کوتاهمدت با غلظتهای 5/0، 1 و 2 میلیگرم بر لیتر IBA، مشخص کرد که تیمار کوتاهمدت، ریشهزایی بهتری دارد. بیشترین درصد ریشهزایی، توسعة برگی، طول و کیفیت ریشه در غلظت 2 میلیگرم بر لیتر IBA در تیمار کوتاهمدت ایجاد شد. بهطورکلی برای ریزازدیادی رقمها و بقاء مطلوب ریز شاخهها، محیط رشدی مشتمل بر نمکهای پایة mQL غنیشده با 3 درصد ساکارز، 1 میلیگرم بر لیتر BAP، 1 میلیگرم بر لیتر 2iP، 5/0 درصد پکتین و 6/0 درصد آگار توصیه میشود.
تنظیمکنندههای رشد
ریز نمونه
ریشهزایی
سایتوکینین
محیط کشت
2016
05
21
135
144
https://ijhs.ut.ac.ir/article_58219_64dfc0705423d860cd31f6889f49ce53.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1395
47
1
بررسی تأثیر تاریخ انتقال نشاء و سوخچه بر زودرسی و برخی از صفات جمعیتهای پیاز در استان خوزستان
عبدالستار
دارابی
بهمنظور بررسی تأثیر تاریخ انتقال نشاء و سوخچه بر زودرس کردن جمعیتهای پیاز این آزمایش به مدت یک سال زراعی (93-1392) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان در استان خوزستان و کشتزارهای شهرستان باغملک انجام گرفت. این پژوهش بهصورت آزمایش اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل نوع افزونه1: نشاء و سوخچه و چهار جمعیت شامل پیاز اصلاحشدۀ بهبهان، تودۀ محلی رامهرمز، رقمهای پریماورا و تگزاس ارلیگرانو و سه تاریخ انتقال اول و پانزده مهر و اول آبان بهصورت فاکتوریل در کرتهای فرعی در نظر گرفته شدند. بهمنظور تولید سوخچه، بذرها در اوایل فروردینماه با تراکم 12-10 گرم در کرتهایی به ابعاد 1 مترمربع در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان کشت شدند. برای تولید نشاء، بذرها در تاریخهای اول و پانزدهم مرداد و اول شهریور در شهرستان باغملک در خزانه کشت شدند. رقم پری ماورا در افزایش با هر دو افزونه بیشترین عملکرد کل و قابلفروش را تولید کرد. عملکرد کل و قابلفروش در افزایش با سوخچه از افزایش با نشاء در سطح معنیدار 1درصد بیشتر بود. با به تأخیر افتادن تاریخ انتقال از اول مهرماه، درصد زودبالغی (بولتینگ) و دوقلویی سوخ کاهش ولی عملکرد قابلفروش سوخ افزایش یافت. بنا بر نتایج این بررسی برای زودرس کردن پیاز در استان خوزستان کاشت سوخچههای رقم پریماورا در تاریخ انتقال پانزدهم مهر با عملکرد قابلفروش 34/46 تن در هکتار توصیه میشود.
دوقلویی
زودبالغی
عملکرد قابلفروش
عملکرد کل
2016
05
21
145
156
https://ijhs.ut.ac.ir/article_58220_be675521105a2340b0663abe8b593ce6.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1395
47
1
بهبود کیفیت گل مغربی صورتی (Oenothera speciosa Rosea) با کاربرد ورمیکمپوست و سبوس برنج در بستر بام سبز
طاهره
بهرامی
وحید
روحی
عبدالرحمان
محمدخانی
سعید
ریزی
بامهای سبز بخشی از تلاشها برای پایدارتر ساختن شهرها و یکی از راهحلهای پیشرفته برای چالشهای شهری است. گسترش فیزیکی شهرها منجر به از بین رفتن طبیعت سبز شده است. بنابراین ایجاد و توسعۀ فضای سبز نقش مهمی در زندگی همۀ موجودها ازجمله انسان دارد. به همین منظور آزمایشی با عنوان بررسی تأثیر برخی از بسترهای کشت بر عملکرد گل مغربی صورتی (Oenothera speciosa Rosea) در شرایط بام سبز، بهصورت فاکتوریل با استفاده از عاملهای ورمیکمپوست (0، پنج و 10 درصد حجمی) و سبوس (پوست) برنج (0، 7 و 14 درصد حجمی) در قالب طرح کامل تصادفی با نه تیمار و سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که تیمار ورمیکمپوست تأثیر معنیداری بر شمار گل، میانگین گلدهی، قطر گل، قطر ساقه، حجم ریشه و وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه و رطوبت خاک داشته است. همچنین در بیشتر صفات موردبررسی، اختلاف مثبت معنیداری بین تیمارهای اعمالشده و تیمار شاهد وجود داشت. در این تحقیق ورمیکمپوست 10 درصد حجمی به همراه 14درصد حجمی سبوس برنج بیشترین تأثیر را بر ویژگیهای گل مغربی صورتی داشته است. پس با توجه به نتایج کلی مشخص است که این ترکیب بهعنوان بستر کشت در بام سبز برای گل مغربی توصیه میشود.
بام سبز
بستر کشت
سبوس برنج
گل مغربی صورتی
ورمیکمپوست
2016
05
21
157
166
https://ijhs.ut.ac.ir/article_58222_2d8932aa347ca7dc3e2c35f0340765a8.pdf